Zo, dat was weer een leuk dagje. Ik mocht me vandaag nuttig maken in het Calamiteitenhospitaal. Om ongeveer 9.15 waren wij daar gereed voor de ontvangst van slachtoffers. Deze lieten echter nog wel even op zich wachten. Rond 9.45 arriveerde het eerste slachtoffer. Via de triage kwam deze persoon op de low-care terecht. En nog één, en nog één. Op de medium-care (waar ik liep), was het toen nog steeds uitgestorven. Pas het vierde slachtoffer werd naar de medium-care gestuurd. Eindelijk wat te doen dus. In het uurtje er na kwamen er nog zo'n 15 slachtoffers binnen. 1 werd op de IC opgenomen, op de medium-care kregen we er nog 3, en de rest lag op de low-care.
Doordat de slachtoffers rustig binnen kwamen gedruppeld, was het voor ons allemaal goed te behappen. En de dames van de administratie konden zich weer uitleven met hun barcodescanners voor het Slachtoffer Volg Systeem (SVS). Bij de opname, bij aankomst op de afdeling, bij het verlaten van de afdeling voor bijvoorbeeld het maken van een röntgenfoto, bij aankomst op de röntgen, etc. Het kwijtraken van een slachtoffer wordt op die manier bijna onmogelijk. Al met al wat betreft het Calamiteitenhospitaal een geslaagde en leerzame oefening.
