Antwoord van deze kant van 't water :
Hier bepalen we vooraf wie wat doet tijdens de shift, oftewel of je driver of attendent bent, of dat we half/half doen (1e 6 uur rij je, 2e 6 uur zit je achterin).
Overigens slaat 't driver/attendent gedeelte alleen op waar je zit in 't voertuig eigenlijk, want de patient behandel je als 'n team, en je kan allebei de zelfde handelingen uitvoeren terplaatse.
De driver controleerd oliepeil, bandenspanning, verlichten, en OGS apparatuur, en de attendent, meestal na 'n paar minuten bijgestaan door de driver controlleerd al het apperatuur en het materiaal.
Wij gebruiken geen aparte checklist voor het materiaal in de kastjes in de wagen zelf, er wordt gewoon gekeken of er genoeg in zit, bijv. bij zuurstofmaskers kijk je hoeveel er nog in zitten en of je eventueel moet bijvullen, en genoeg kan dan 15 maskers zijn, maar ook 14 of 18 daar is dus geen vast aantal voor.
De koffer/tas waar de medicatie is zit heeft de naam van de ampullen onder het ringetje waar ze doorheen zitten, en zo zie je dus direct of er iets mist.
Maar alle gebruikte medicatie wordt afgetekend uit 't drugsbook in de wagen, bijgevuld uit de kasten op station (waar ze ook aftekend moeten worden), en dan weer in de wagen bijgevuld (wat ook weer afgetekend wordt).
In Nederland controlleerde ik eigenlijk alleen de wagen (oliepeil, banden enz), de inhoudt van de tassen en achterin werdt door de pleeg gedaan, net als de medicatie.
Als ik klaar was vroeg ik altijd wel even of ik ergens mee kon helpen, en dat kon meestal wel, bijv. kijken of de AED nog werkt (batterijen), de defi een zelftest laten doen, kijken of 't suction apparaat werkt, dat soort dingetjes.
Maar ik ging dus niet zelf aan de slag achterin, mede ook doordat ik bij verschillende diensten inviel en die dus allemaal een eigen indeling enzo hadden.
