Rapid Sequence Intubation

Auteur Topic: Rapid Sequence Intubation  (gelezen 80002 keer)

0 gebruikers (en 6 gasten bekijken dit topic.

CM

  • Docent verpleegkunde/parttime ambulanceverpleegkundige
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,118
Reactie #170 Gepost op: 30 juni 2008, 21:05:59
Expert,

Wederom bedankt voor je bijdrage is deze discussie. Ik heb het artikel gevonden. Wat me opvalt zijn de, volgens de auteurs, drie factoren die een rol meespelen in de slechtere uitkomsten:

Citaat
Factors that may have contributed to the increase in mortality include transient hypoxia, inadvertent hyperventilation, and longer scene times associated with the RSI procedure.

Transient hypoxie moet vermeden worden door een goede beheersing van de beademingstechnieken en korte intubatie pogingen. Het spreekt voor zich dat je niet aan dit soort zaken moet willen beginnen zonder deze basisvaardigheden te beheersen.
Hyperventilatie is ook niet nodig met constant ETco2 monitoring. Ik zou al tevreden zijn met normocapnie. Ik kan vertellen uit eigen ervaring dat veel amerikaanse diensten maken gebruik van capnometrie voor ET plaatsing. Opvallend weinig diensten maken gebruik van capnogafie voor het vervolgtraject.
Langer ter plaatse is misschien waar, maar dat geldt ook voor een MMT.

Een gedegen kennis van farmokinetische eigenschappen is inderdaad onontbeerlijk. Er zijn veel collega's met de juiste vooropleiding die dit beheersen op een verantwoorde niveau. Ik wil inderdaad een mislukte intubatie poging niet beleven bij een verslapte patient. Niemand niet, trouwens. Het gaat erom dat je weet wat je ermee moet doen. Ook dit is veilig in de handen van sommige collega's.

Citaat
Deze medisch specialisten staan dagelijks op OK, vaak samen met de collega anesthesioloog die eveneens participeert in het MMT.
Ik zou hopen dat ze meer oog hebben voor de darmanastamose waar ze mee bezig zijn dan wat de "gasman" doet!  ;)

Citaat
Tijdens de inwerkperiode van drie maanden voor het MMT intuberen zij dagelijks veel patiënten op OK, leren zij omgaan met diverse middelen en leren zij de complicaties van hun handelen beheersen.
De vraag is natuurlijk: kan alleen chirurgen dit leren of er is ook een mogelijkheid voor de gewone stervelingen onder ons? Ik pleit er niet voor om zomaar iedereen te laten verslappen en sederen, er moet een intensief leertraject voor worden gemaakt. Ook moeten we veel beter onze ritten registeren en analyseren, dat heb ik al aangegeven. Er is wel een manier om dit op een  veilige manier te bewerkstelligen, alleen de politieke wil ontbreekt nog. Wij moeten ook als beroepsgroep ook de hand in eigen boezem steken, wij hebben ons nooit sterk geprofileerd in de media en daar hebben we nu last van.

Ik weet zeker dat er collega's zijn die dit allemaal te ver vinden gaan. Dat is hun recht. Ik heb maar een doel voor ogen en dat is het vak op een hoger niveau tillen zodat we onze patienten beter en kundiger kunnen helpen. Daar is toch niets mis mee?

WM

WM
The exceptional is ubiquitous; to be entirely typical is a rare and lonely state - Andrew Solomon


PeterEde

  • AVP / OvD-G
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,240
Reactie #171 Gepost op: 30 juni 2008, 21:55:36
RSI is niet bij ieder slachtoffer hetzelfde. Je mist inderdaad inzicht in de historie van het slachtoffer en je kunt de situatie van een slachtoffer in een sloot niet vergelijken met de de ligging van een niet nuchtere patiënt op de OK-tafel. Echter zoals WM ook al aangaf: de gemiddelde ambulanceverpleegkundige neemt ook een stuk kennis en ervaring mee. Met een stuk kennisopbouw aangaande de farmacodynamiek en -kinetiek en vaardigheidstraining op de OK aangaande de RSI is het wellicht mogelijk dat de ambulanceverpleegkunidge een deel van de RSI in de prehospitale setting voor zijn/haar rekening neemt. Ik zou me voor kunnen stellen dat er een checklist ontwikkeld wordt met luchtwegcriteria en slachtofferligging op basis waarvan de bekwame ambulanceverpleegkundige kan beslissen om over te gaan tot RSI of het over te laten aan de MMT-arts.

Mbt Sugammadex ook nog de volgende link: http://www.organon.nl/news/press_releases/sugammadex_sneller_spierverslapping.asp
Het is van de maker, dus wellicht toch wat gekleurd. Er staat oa in: "Uit alle tot op heden uitgevoerde klinische studies is in het algemeen gebleken dat sugammadex een door rocuronium geïnduceerde lichte en diepe neuromusculaire blokkade binnen drie minuten kan omkeren." Dit zou met een goede preoxiginatie een te overbruggen periode zijn.
Er staat echter ook een stukje mbt de bijwerkingen: "De meest gemelde ongewenste bijwerkingen (>4%) met sugammadex waren: een droge mond, misselijkheid, braken, rillingen en procedurele hypertensie." Zou je dus na toediening van Rocuronium Sugammadex geven dan zijn bijvoorbeeld het braken en de hypertensie toch vervelende bijwerkingen bij een niet gezekerde luchtweg en bij een neurotrauma.
Meer ervaring van met het middel in de (pre)klinische setting lijkt dus wel noodzakelijk.
Geloof niet alles wat je denkt.


Expert

  • Gast
Reactie #172 Gepost op: 1 juli 2008, 09:39:45
Welsh Medic,

Naast het voorkomen van hypoxie en het normocapnisch ventileren is het van eminent belang tensiedalingen te voorkomen. Een episode van hypotensie doet de mortaliteit enorm toenemen. In mijn vorig schrijven heb ik aangegeven waarom ik van mening ben dat dergelijk handelen 'in manu medici' dient te blijven. Het is niet alleen specialistische handelingen, maar ook specialistische kennis, het integreren en toepassen daarvan.

Enkele weken geleden heb ik een bijscholing verzorgd voor collega's van een RAV. Ik heb de termen farmacodynamiek en farmacokinetiek ter sprake gebracht omdat deze termen worden gebezigd in het LPA. Het leek mij aardig hier een toelichting op te geven. Op mijn vraag of iemand van het ruim aanwezige publiek deze twee termen kon definiëren gaf niemand antwoord. Ik deel derhalve de mening niet dat er veel collega's zijn die deze farmacologische basisbegrippen beheersen op een verantwoord niveau. Bovendien ben ik van mening dat het voor de ambulanceverpleegkundige 'nice to know' kennis is in plaats van 'need to know'.

Ik ben geen fan van sedatie. Zoals gezegd verhoogd dat de mortaliteit. Eveneens heb ik mijn vorig betoog aangegeven hoe het 'Rapid Sequence Induction' leertraject van een anesthesioloog in opleiding verloopt en waarom dat zo'n langdurig leertraject is. Het is moeilijk uit te leggen dat wij assistenten in opleiding intensief begeleiden om vervolgens een verpleegkundige cart blanche te geven na een opleiding een bepaalde periode. Dit is niet veilig. Ambulanceverpleegkundigen hebben vaak een uiteenlopend profiel. Variërend van een opleiding tot anesthesiemedewerker tot en met SEH verpleegkundige of Intensive Care. Met name degene met een achtergrond als anesthesiemedewerker weten hoe spannend een Rapid Sequence Intubation is. Overigens is het niet toegestaan zelfstandig deze handeling te verrichten in afwezigheid van een anesthesioloog, hoe hoog de nood ook is. Mijn vraag is ook waar het stopt. Besluit de ambulanceverpleegkundige een patiënt met een instabiele kaakfractuur en een maximale EMV toch maar zelfstandig in slaap te maken, te verslappen en te intuberen omdat de A bedreigd is als gevolg van die fractuur? Je moet immers 'planken en spinnen'.

Traumachirurgen hebben er een achtjarige postacademische opleiding op zitten en wij zijn van mening dat zij tijdens een zeer strikt intensief extra opleidingstraject veilig overweg kunnen met deze middelen, complicaties van hun handelen vroegtijdig herkennen en in staat zijn deze op te vangen. Pas na een succesvol afgeronde Line Check mogen ze 'los'. Daarna wordt retentie van vaardigheden onderhouden op OK, waar zij dagelijks opereren.

Grootste probleem bij ambulancediensten blijft het ontbreken van een goede complicatieregistratie. Daarnaast is het aantal interventies per verpleegkundige te beperkt. Met de prof checks wordt weliswaar vooruitgang geboekt, maar de intubatievaardigheid wordt niet gesuperviseerd door een anesthesioloog.  Het niet succesvol afronden van een prof check heeft nu nog geen consequenties.

Welsh Medic, je hebt een prachtig vak en ik waardeer je passie voor het vak. De discussie vind ik leuk en leerzaam. Er zijn echter limieten, die gelden ook voor mij. Natuurlijk kan het altijd beter maar wees niet ontevreden over wat je niet kunt bieden, maar tevreden met wat je wel kunt bieden. Dat is namelijk heel erg veel. Wij hebben in onze samenleving een bepaald niveau van acute zorg afgesproken en die zorg staat op een toonaangevend niveau.


CM

  • Docent verpleegkunde/parttime ambulanceverpleegkundige
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,118
Reactie #173 Gepost op: 1 juli 2008, 10:12:10
Expert,

je hebt gelijk; ik heb inderdaad een prachtig vak. Een vak waar ik trots op ben. Bovendien wil ik mijn mijn op een hogere niveau tillen. We moeten per definitie nooit tevreden zijn met hetgeen wat we bieden. Het kan en moet beter. Je gebruikt doordacht argumenten, maar dat wil niet zeggen dat we het ermee eens moeten ziijn natuurlijk. Dat men het verschil niet weet tussen farmacodynamiek en farmacokinetiek is jammer, maar dat is natuurlijk wel een momentopname. Scheer ons a.u.b. niet allemaal over een kam.

Ik vrees dat we nu allebei in herhaling vallen. Ik denk dat we kunnen constateren dat we een fundamentele meningsverschil hebben, en dat is m.i. niet te overbruggen. We kunnen er over blijven praten,maar ik heb de illusie niet dat ik iets kan veranderen. Daar ontbreekt nogmaaals de politieke wil voor. Ik kan wijzen naar de ervaringen in andere landen, maar dat is hier ook tot in de treurens toe behandeld. Ik laat het voor wat het is, maar in ieder geval bedankt voor de moeite om te reageren.

WM
The exceptional is ubiquitous; to be entirely typical is a rare and lonely state - Andrew Solomon


zomaar

  • Gast
Reactie #174 Gepost op: 2 juli 2008, 09:59:05
Een mooie discussie en ik ben het grotendeels eens met "Expert".
Echter ik vraag mij af of een intensieve stage van de traumachirurg genoeg is om de vaardigheden, die anesthesiologen in 5 jaar hebben opgebouwd, mbt airway management / hemodynamiek / farmacokinetiek en dynamiek te beheersen.
Zou het niet beter zijn om alleen met anesthesiologen te vliegen op de traumaheli's? Volgens mij is nu alleen het MMT van Groningen degene die vliegt met alleen maar anesthesiologen.
Andere vraag: wat willen de ambuverpleegkundigen op straat: traumachirurg of anesthesioloog?


Expert

  • Gast
Reactie #175 Gepost op: 2 juli 2008, 12:51:59
Expert,

je hebt gelijk; ik heb inderdaad een prachtig vak. Een vak waar ik trots op ben. Bovendien wil ik mijn mijn op een hogere niveau tillen. We moeten per definitie nooit tevreden zijn met hetgeen wat we bieden. Het kan en moet beter. Je gebruikt doordacht argumenten, maar dat wil niet zeggen dat we het ermee eens moeten ziijn natuurlijk. Dat men het verschil niet weet tussen farmacodynamiek en farmacokinetiek is jammer, maar dat is natuurlijk wel een momentopname. Scheer ons a.u.b. niet allemaal over een kam.

Ik vrees dat we nu allebei in herhaling vallen. Ik denk dat we kunnen constateren dat we een fundamentele meningsverschil hebben, en dat is m.i. niet te overbruggen. We kunnen er over blijven praten,maar ik heb de illusie niet dat ik iets kan veranderen. Daar ontbreekt nogmaaals de politieke wil voor. Ik kan wijzen naar de ervaringen in andere landen, maar dat is hier ook tot in de treurens toe behandeld. Ik laat het voor wat het is, maar in ieder geval bedankt voor de moeite om te reageren.

WM

Anytime WM,

Nog even een nabrander van mijn kant. Je vroeg om mijn mening aangaande RSI en ik heb getracht die eerlijk en inhoudelijk onderbouwd met argumenten te postuleren. Jij bent het daar niet mee eens, en dat is natuurlijk je goed recht, alhoewel je mijn argumenten zelf als ‘doordacht’ omschrijft. Je kunt natuurlijk best verwijzen naar andere landen, maar overhandig mij nu eens relevante literatuur waarin dat duidelijk wordt. De wetenschappelijke basis, waar je zelf eerder op 19 april 2007 in dit forum over sprak. Ik ben best in staat om op basis van goede argumenten en voortschrijdend inzicht tot een andere mening te komen. Tot die tijd moet je het even met mij doen, als je dat tenminste op prijs stelt.

Een goede opleiding als ambulanceverpleegkundige heb je al, maar met een ampul Rocuronium alleen til je vooralsnog het vak niet op naar een beter niveau. Jij pleit voor een intensief leertraject voor RSI. Geef dan eens aan hoe zo’n leertraject er uit zou moeten zien en waarom? Wat zijn de kosten van zo’n traject? Hoeveel mensen ga je per dienst opleiden en hoe zit dat met de retentie van vaardigheden? Waarom heeft een dokter niets te zoeken op straat (19 April 2007, 09:13:39) en de verpleegkundige wel? We zijn toch in eerste instantie allebei afkomstig uit het ziekenhuis. Je hebt je nogal  vastgebeten in het RSI verhaal en bent van mening dat de politieke wil om dit te implementeren ontbreekt. Hoe bedoel je dat nu precies?

Ik scheer jullie zeker niet over een kam, dat mag wel duidelijk zijn. Toch ben ik van mening dat er grote verschillen zijn in het niveau van ambulanceverpleegkundigen en ik vind het goed te lezen dat jij je vak naar een beter niveau wilt tillen. Ik probeer de discussie van andere kant te benaderen. Het kan en moet beter zoals je zelf al aangeeft. In mijn optiek moeten we dan eerst beginnen bij een goede registratie van uitgevoerde handelingen en de complicaties. Die voorzet heb ik eerder gegeven. Iedere dokter maakt complicaties, dus verpleegkundigen ook. Momenteel ontbreekt ieder inzicht in de verpleegkundige complicaties. Je kunt een soort landelijke minimale kwaliteitsnorm definiëren. Vervolgens maak je bijvoorbeeld aan de hand een vast landelijk protocol een sterkte-zwakte analyse van de verschillende competenties. Hiervoor heb je niet alleen een budget, maar ook een landelijke werkgroep nodig en per dienst een research verpleegkundige. Uiteindelijk krijgt je zo inzicht in je sterke en zwakke kanten per dienst en zo krijg je weer inzicht in de kwaliteit van de geleverde zorg. Toetsbaar. Dit lijkt mij een logische benadering om het vak van ambulanceverpleegkundige naar een beter niveau te tillen zoals je zelf graag wilt.


Expert

  • Gast
Reactie #176 Gepost op: 2 juli 2008, 14:59:13
Een mooie discussie en ik ben het grotendeels eens met "Expert".
Echter ik vraag mij af of een intensieve stage van de traumachirurg genoeg is om de vaardigheden, die anesthesiologen in 5 jaar hebben opgebouwd, mbt airway management / hemodynamiek / farmacokinetiek en dynamiek te beheersen.
Zou het niet beter zijn om alleen met anesthesiologen te vliegen op de traumaheli's? Volgens mij is nu alleen het MMT van Groningen degene die vliegt met alleen maar anesthesiologen.
Andere vraag: wat willen de ambuverpleegkundigen op straat: traumachirurg of anesthesioloog?


Natuurlijk zal een traumatoloog nooit het niveau halen met betrekking tot deze vaardigheden zoals de anesthesioloog deze beheerst. De chirurgen voldoen aan de eis zoals de 'anesthesiologen' deze hebben geformuleerd voor participatie binnen een MMT. Dat traject heb ik eerder beschreven, evenals hoe retentie van vaardigheden wordt bereikt. Vergeet niet dat de traumatologen in de algemene opleiding chirurgie structureel op een periode op de IC doorbrengen als onderdeel van hun medisch specialistische opleiding. Tijdens deze IC stage doen zij natuurlijk ook reeds ervaring op met beheersing van de hemodynamiek. Vergeet niet dat we hier wel praten over medisch specialisten die je met gerust hart om een boodschapje kunt sturen en bovendien ook nog eens zeer bedreven en vertrouwd zijn in hun plan B, mocht het onverhoopt niet lukken om een patient te intuberen.

Het profiel van de anesthesioloog is anders dan dat van de chirurg, dat mag helder zijn. In de opleiding tot anesthesioloog is de Rapid Sequence Induction een onderdeel van de opleiding. Het is natuurlijk niet zo dat de anesthesioloog in opleiding de hele dag Rapid Sequence Inductions verricht. Het is meer een ongoing proces. Wel is het zo dat je dagelijks diverse keren intubaties verricht, toch ook wel onder wisselende en soms minder gunstige omstandigheden. Daarbij loop je regelmatig aan tegen lastig te intuberen patiënten. Denk aan een IC stage van een jaar waar je regelmatig met spoed patiënten moet intuberen die geen enkele cardiopulmonale reserve meer hebben als gevolg van hun ziektebeeld en vaak enorm gezwollen zijn. Dit zijn behoorlijke uitdagingen. Vooral het staflid speelt op dat moment een belangrijke rol. Kan hij de handen op de rug houden en de assistent in opleiding zo coachen, dat deze steeds handiger wordt in zijn techniek. Dat is een proces van duizenden verrichtingen en dat proces is langdurig. Je leert het dus gaandeweg. Daarom is die anesthesioloog in mijn beleving de meest aangewezen persoon voor deze handeling en het vervolgtraject. Daarom is er een tendens gaande binnen MMT Nederland die de anesthesioloog als medisch specialist een steeds meer prominente positie geeft. Zo wordt de rol van Chief Doctor op ieder station ingevuld door een anesthesioloog. Die positie is ook niet vreemd wanneer je bedenkt dat er in het grootste deel van de situaties een beroep op het MMT wordt gedaan in verband met een Airway probleem.

Ik zou als ambulanceverpleegkundige erg blij zijn met deze vorm back-up. Zoals gezegd, de patiënt en de ambulanceverpleegkundige hebben er recht op. Het is nu de kunst en het vakmanschap van de ambulanceverpleegkundige om deze situatie qua tijd te overbruggen en onze gezamenlijke verantwoordelijkheid deze tijd zo kort mogelijk houden. Ook hierin spelen diverse overwegingen een rol. Snel vervoer naar een geschikte kliniek kan een annulering van het MMT best rechtvaardigen. Indien je een MMT binnen een afzienbare periode ter plaatse hebt, waarbij men ook de mogelijkheid van een rendez-vous moet overwegen, kan de behandeling ter plaatse beginnen en levert dit dus weer een absolute tijdswinst op. Op die manier wordt de bijvoorbeeld de tijd op een shockroom tot een minimum beperkt en kan zonder verder delay diagnostiek plaatsvinden. Natuurlijk is er altijd ruimte voor verbetering en de ontwikkelingen gaan door. Je moet te allen tijde kritisch blijven, maar ik vind eigenlijk dat we het in Nederland heel aardig op de rails hebben.


CM

  • Docent verpleegkunde/parttime ambulanceverpleegkundige
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,118
Reactie #177 Gepost op: 2 juli 2008, 19:28:38
Beste Expert,

Ik had me voorgenomen niet meer te reageren omdat ik steeds het gevoel kreeg dat ik "roepende in het woestijn" was. Ik kreeg geen enkele bijval van collega's die hier aanwezig zijn op het forum. Dan ga je je natuurlijk, als weldenkend mens, afvragen of je het inderdaad bij het goede eind hebt. Dat ik een bepaalde mening heb, wil nog niet zeggen dat iedereen het deelt, zoveel moge duidleijk zijn. Maar goed, dat ter zijde: omdat je toch recht op de man een aantal vragen stelt, dan wil ik ook uit fatsoen daar antwoord op proberen te geven.

Hier is het bewijs dat het werkt, mits verantwoord uitgevoerd:
http://www.jtrauma.com/pt/re/jtrauma/abstract.00005373-200310000-00022.htm;jsessionid=Lr3BnRbdYpMQhX2HhkJ1ydZn5BF5JpQhftKVw92HzNT8xNnBG12K!-1682955699!181195629!8091!-1

http://www.jtrauma.com/pt/re/jtrauma/abstract.00005373-200605000-00011.htm;jsessionid=Lr3Rf1vyWnJLVsMxKHzyKcfpVzpqxbfJDZvZbWgXN27rQgJvK6c7!-1682955699!181195629!8091!-1

Ik ben overigens ervan overtuigd dat je net zoveel studies kunt vinden voor zowel voor- als tegen RSI. Disraeli (engelse staatsman 1874-1880) zei ooit:
Citaat
There are lies, damned lies and then there are statistics

De opmerking dat de dokter lekker in het ziekenhuis moet blijven is trouwens een knipoog naar de proefschrift van collega Peter Brink uit Maastricht. Toch niet de minste, zou ik zeggen.

Vooropleiding: minimaal 5 jaar "straatervaring". Bij voorkeur anesthesie achtergrond, minimaal IC.
Opleidingstraject: 6 maanden, theorie afgewisseld met praktijk stages. Liefst ook in het buitenland! Ik ben echt van mening dat we veel kunnen leren van onze buitenlandse collega's. Ze hebben immers hier al jaren ervaring mee.
Kosten: Pfff, ik ben geen accountant. Ik vermoed iets van 25,000 euro.

De politieke wil ontbreekt omdat de mediamachines van de verschillende MMT's erg op toeren draaien. Neem bijvoorbeeld het programma "Netwerk" van ? 2006. Dat het MMT zich wilt profileren begrijp ik nog wel, maar niet over onze ruggen heen. Ik vind het echt niet leuk om als goedbedoelde prutser neergezet te worden. Anderzijds is het gebrek aan mediabesef vanuit de beroepsgroep hier ook een factor.

Ik heb al toegegeven dat er te weinig wordt gedaan aan complicatieregistratie momenteel. Dat gaat veranderen. Er zijn al een aantal Nurse Practiitioners opgeleid. Dit zou een prima taal kunnen zijn voor een NP. Sterker nog, ik ken een collega uit Rotterdam dat deze opleiding volgt juist voor deze doel. Het is nu niet optimaal, maar dat gaat veranderen. Wij staan ook niet stil in de ambulancezorg.

Ik hoop dat dit voldoende antwoord geeft.

WM
The exceptional is ubiquitous; to be entirely typical is a rare and lonely state - Andrew Solomon


Expert

  • Gast
Reactie #178 Gepost op: 2 juli 2008, 20:11:20
Hallo WM,

Bedankt voor je antwoord. Het onderschrijft exact wat ik altijd heb bedoeld. De door jou aangehaalde artikelen bewijzen namelijk iets heel anders dan 'bewijs dat het werkt' zoals jij dat benoemd. Het geeft aan dat je paramedics redelijk save kunt leren intuberen met deze middelen. Je zult mij nooit horen zeggen dat ambulanceverpleegkundigen niet kunnen intuberen. De meeste die ik ken beschikken over prima vaardigheden! Echter, de artikelen zeggen niets over outcome en daar is mij nou om te doen.

Outcome..., daar draait het dus om! Daar ging nu die befaamde San Diego Trial over mede ondersteund door een multi analyse van 14 studies met betrekking tot dit onderwerp, waar het éxpilciet ging over outcome. Ik val in herhaling als ik zeg dat Airwaymanagement niet zozeer het plaatsen van een device ergens in het traject van de luchtweg is, maar ook de complexe behandeling die daar op volgt.

De reden waarom het de outcome niet veranderd, is dat er niet werd gekozen voor een inductiemiddel, maar voor een sedatiemiddel, namelijk Midazolam. In de San Diego Trial werd vervolgens extreem gehyperventileerd. Er werd niet gelet op episodes van hypoxie en hypotensie. Hiedoor werd de outcome zelfs slechter, wanneer de patienten werden gematched met historische controle patient. Dat is ook mijn bezwaar tegen een geprotocoleerde keuze voor dit middel. Met name Henry Wang en ene meneer Davies doen erg veel onderzoek naar Pre Hospitale RSI en publiceren daar ook regelmatig over. Maar ook Zink en Maio laten in een in een recente studie zien dat RSI een keerzijde heeft. Annals of Emergency Medicine, Volume 44, Issue 5, November 2004, Pages 451-453. Dus bewijs dat het werkt vind ik wel wat kort door de bocht.

Indien de behandeling correct wordt uitgevoerd lijkt de outcome van deze deze groep patienten inderdaad wat beter. In dezelfde San Diego trial zat namelijk een kleine groep die het iets beter deed. Dat was de groep die door Air Crew's heel gericht werden behandeld. Volgend punt is dan, wie moet die behandeling uitvoeren. In mijn optiek is en blijft dat een medisch specialist.

Aangaande je voorgestelde opleidingstraject vraag ik me af hoe je nu tot een periode van zes maanden komt en waarom. Wat voor stages en hoeveel handelingen moet je hebben verricht?

De uitzending van Netwerk heb ik natuurlijk ook gezien en ik ben het helemaal met je eens dat men ambulance collega's in het voorterrein niet zo kunt afschilderen. Daar neem ik graag afstand van. Het heeft de discussie veel te scherp gemaakt waardoor inhoudelijke argumenten zijn verruild voor emotionele argumenten. Op dat moment verliest iedere discussie zijn waarde en krijg je averechtse effecten. Helemaal mee eens, daar heb je niks aan. Ik heb een uitgesproken mening over de competenties van ambulanceverpleegkundigen en ik ben net zou kritisch naar jou en de beroepsgroep, als omgekeerd. Echter, je hebt mij op dit forum nimmer kunnen betrappen op een ongenuanceerde mening over deze beroepsgroep.

Tot slot doet het mij goed te lezen dat sommige collega's zich serieus bezighouden met onderzoek binnen de ambulancesector. Ik ben benieuwd naar de methode van onderzoek, de resultaten en hun conclusies.


Paul

  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 438
  • www.ambupleeg.web-log.nl
    • ambupleeg
Reactie #179 Gepost op: 2 juli 2008, 21:56:19
Beste WM en Expert,

WM je denkt dat je weinig bijval krijgt uit de beroepsgroep maar ik denk dat je voor velen spreekt, maar jij één van de weinigen bent die de discussie aandurft......Ik heb met veel interesse meegelezen...maar helaas nog niet kunnen reageren (die nachtdienst met een RSI 's ochtends vroeg.....hakt er toch in.....ja expert de "kruiden" zijn door de doc gespoten  ;)

Maar even inhoudelijk.  Nogmaals ik vind de samenwerking prima en werk ik met veel plezier samen!
RSI in de ambulancezorg, enerzijds denk ik dat het inderdaad een taak is van een medici, echter er zijn nu eenmaal tijden en regio's in den lande waar het relatief lang duurt voordat een mmt ter plaatse is, dit is met de nachtvluchten al enigzins beperkt maar zeker nog niet optimaal.  Nu heeft de politiek een keuze, meer LL uitrusten en trainer voor nachtvliegen (misschien kun je iets zeggen over deze kosten en tijdsinvestering expert) of je kunt investeren in het onder stringente regels laten uitvoeren van RSI door ambulanceverpleegkundige (of rapidresponder of.....) (ik denk toch dat dit de meeste indicaties zijn voor een mmt inzet, waarbij een airway en breathing toch binnen zeer korte tijd veilig moeten worden gesteld.  hetgeen in principe de aanvliegtijd zal overschrijden) Ik heb ook lang gedacht dat het niet mogelijk is om dit te verwezenlijken echter denk ik dat je moet schiften, niet alle verpleegkundige maar een select gezelschap die uitgebreide trainingen en scholingen moeten volgen, waaronder inderdaad het stage lopen op een ok/ic waar diverse moeilijke spoedintubaties worden uitgevoerd.  Duidelijke protocollen moeten tevens onderdeel zijn, die overigens in tegenstelling tot sommige andere protocollen, per casus moeten worden doorlopen om mensen aan te spreken op buitenprotocolair handelen of aanpassen van het protocollen.  
Research is inderdaad een ondergeschoven kindje binnen de ambulancezorg, jammer, helaas zijn er weinig korte cursussen binnen onze branche om daar verandering in te brengen, daarnaast is het helaas inde opleiding ook geen evident onderdeel. Ik ben overtuigd van goed onderzoek binnen de pre hospitale setting, ik denk dat er veel van geleerd kan worden maar ook veel verbeterd kan worden.  Weet je een goede (relatief korte) opleiding laat het me weten!!!!
Helaaas kan ik dus niet met allerlei onderbouwde artikelen komen door het gebrek aan gebruik van dat soort middelen maar puur op mijn logisch verstand reageer ik

Groet
P
Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan