Beste medeforummers,
ik zal proberen uit te leggen wat ik precies bedoel:
De afgelopen decennia -toen er nog geen internet en e-mail bestond- heb ik honderden, zoniet duizenden telefoontjes moeten plegen om ergens achter te komen waar een voertuig stond. Als ik dan met de nodige moeite uiteindelijk de afspraak gemaakt had om het te kunnen fotograferen gebeurde het ook regelmatig dat men mij "vergeten" was. Heeft mij ook dágen wachten gekost. Geeft niets, en dat maakt een hobby juist zo leuk. De ene keer lukt het, de andere keer zit het flink tegen.
Wat ik nu om mij heen zie gebeuren (lees: zelf regelmatig ervaar) is dat als er iemand wat bijzondere foto's plaatst, men gelijk via SMS/mail/PM gebombardeerd wordt met vragen als hoe-wat-waar-wanneer-wie? Dat ervaar ik als minder prettig. Waarom? Omdat het de gemakkelijkste en minst leuke weg is. Iemand anders het voorwerk laten doen, en dan zelf in de sleur meehobbelen".
Soms kun je domweg ook niets zeggen over een fotolokatie omdat je daar door niet nader te noemen "omstandigheden" terecht bent gekomen. Het horen-zien-zwijgen vindt ik dan ook een zéér belangrijk punt. Zeker bij politievoertuigen wordt het ook steeds moeilijker om de "krenten in de pap" te fotograferen omdat het vertrouwen in de burger met een fotocamera ook steeds minder wordt. Gelukkig heb ik daar nog niet echt veel last van, alhoewel ik tegenwoordig altijd mijn legitimatie bij mij heb. Maar ik laat mij er niet door weerhouden om al rijdend door Nederland mijn ogen en oren open te houden en waar nodig op de bel te drukken om mijn verhaaltje te doen zodat ik uiteindelijk weer met de beoogde plaatjes huiswaarts kan...
Kortom, wees creatief, houdt je éigen broek op en gedraag je correct. Dan maak je de foto's die jíj wilt en die iemand anders (nog) niet heeft!
Groeten,
NikonDirk, alias "De doorgedraaide Kritische Notenkraker"