Vesalius,
Volgens de nieuwste richtlijnen is het al bellen na 1 keer spray.
Dat ligt er maar net aan welke richtlijn je neemt. In de huidige NHG-standaard
Angina pectoris geldt voor de volgende groep mensen (en daar verwees ik naar): Die bekend zijn met AP en waarbij de klachten niet optreden in rust en de pijn niet veranderd is ten opzichte van eerdere aanvallen, dat ze pas hoeven te bellen als de klachten na 3x sprayen en/of na een kwartier niet over zijn. Let op, dit geldt dus
niet voor mensen die nog nooit last gehad hebben van pijn op de borst, waarbij het plotseling in rust optreedt of waarbij de pijn veranderd is ten opzichte van de vorige keer.
De HAP bellen bij aanhoudende AP klachten is een tijdsverlengende factor. Vergeet niet dat er geen HA meer nodig is voor verwijzing naar een cardioloog. Sterker nog, de meeste ambulancediensten zijn al overgestapt op het PHIAT protocol - bij acuut infarcering op het ECG wordt de pt. al thuis opgeladen met ascal, plavix en heparine en rechtstreeks naar een PTCA centrum gereden.
En dat dat nu kan is een goed iets. Echter zeker in de dagsituatie waarbij de eigen huisarts gebeld kan worden (op de spoedlijn) zal hulp in veel gevallen juist sneller geregeld worden dan via 112. Natuurlijk, in de grote stad is overal relatief snel een ambulance ter plaatse en is er geen/weinig tijdswinst. Op het platteland/kleine steden zonder ambulancepost daarentegen zal de huisarts in veel gevallen een stuk sneller ter plaatse zijn dan een ambulance. deze zal alvast een anamnese afnemen, tensie meten en in steeds meer gevallen een waaknaald geplaatst hebben voordat de ambulance überhaupt ter plaatse is. Daar komt nog eens bij dat de
eigen huisarts zijn pappenheimers kent en daar dus ook beleid op kan maken.
Wel is het zo dat de HAP bij de echte AP's weinig toe te voegen heeft en gelukkig tegenwoordig ook steeds vaker direct een ambulance voor laten rijden ipv eerst zelf even te gaan kijken. Maar hier op het forum valt het me steeds vaker op dat de gewone huisartsen die doordeweeks dicht bij hun patiënten staan steeds vaker vergeten worden, terwijl zij nu juist bij uitstek de aangewezen persoon zijn in veel situaties met een brede kijk op patiënt en ziekte en daarbij in veel gevallen veel weten over de achtergrond van hun patiënten.
Ik heb gisteren een vrouw van 51 jr met een antero-laterale MI naar Nieuwegein gereden en binnen een uur was het vat weer open.
En? Ik snap wat je bedoelt, maar met deze vorm van bewijs is meer dan 400 jaar aderlaten verdedigd... Als men beter werd was het doordat ze goed "behandeld" waren door de chirurgijn, gingen ze dood was dat God's wil.
Wij kunnen altijd nog terugverwijzen naar een huisarts mocht het niet nodig zijn.....
WM.
En waarom niet gewoon samenwerken ipv naar elkaar verwijzen? Twee weten toch meer dan één?
Gr. Vesalius
