Als een agent bij een collega een zichtbare tattoo een teken vindt van 'onbeschaafheid' / verminderd gezag, hoe sta je dan (/ met welke vooroordelen) tegenover een burger die helemaal onder getattoeerd is? 
Dat is een heel andere discussie. Hoewel ik het wel snap.
Zelf heb ik al mijn tatoo's op voor het publiek onzichtbare plekken zitten.
Er zijn collega's die er na 10 jaar samenwerken pas zagen dat ik ze had.
Iedereen in een publieke functie heeft een bapaalde verantwoordelijkehid en voorkomen naar buiten toe.
Dat deze mensen uit alle lagen van de bevolking moeten komen is onzin, iemand die goed is word agent, broeder of brandweerman oid en dan maakt het echt niet uit waar iemand vandaan komt.
Wel is het zo dat als ik 's avonds bezoek van politie krijg en er staan een of andere getatooeerde aap voor mijn deur dan vraag ik hem of hij zich ergens anders wil ophouden.
Ik zit daar echt niet op te wachten.
Dat ik vrienden heb die van boven tot onder vol zitten is mijn zaak, daar ga ik op een heel ander vlak mee om.
Ik vind dat echt twee heel verschillende dingen.
Volgens collega's ben ik van de oude stempel en denk ik ouderwets maar ik vind dat iedereen met dit soort publieke banen zich ten alle tijden bewust moet zijn van zijn eigen gedrag ed. Dus ook als je niet op je werk bent, ben je wel aan het werk. Je ben 24 uur per dag in dienst van de overheid en je kan dus niet op zondag als holigan naar het stadion gaan en op maandagochtend je uniform weer aandoen, ik den kdat je dan bij jezelf na moet gaan of je wel het juiste vak hebt.
