Ik vond het een vaag verhaal dat medisch gezien aan alle kanten rammelt.
Maar,... het zou zo maar de waarheid kunnen zijn.
Ze was uitendelijk met de fiets gevallen en had mogelijk geen normale ademhaling ---> conclusie: reanimeren.
Dit heeft tot gevolg dat er weer een vals-positieve reanimatie in de statistieken komt.
Eindconclusie over een paar jaar zal waarschijnlijk zijn dat er een significante stijging in het aantal reanimaties zal zijn en dat het aantal succesvolle reanimaties navenant zullen stijgen. Terwijl eigenlijk de stijging in aantallen en successen ligt in het feit dat de indicatie voor reanimatie veelal onjuist is.
Dat roept dan weer de vraag op: kan het kwaad dat er onnodige reanimaties plaats vinden?
Of liever gezegd: is het zinnig dat er onnodige reanimaties plaats vinden?
Wij hebben het zelf ook een keer mee gemaakt..
Patient benadert een van onze medewerkers, klaagt over pijn op de borst en praat nog even, en collabeert direct.., Collega controlleert direct ademhaling en patient is as-grouw en ademhaling lijkt afwezig.., Collega geeft direct code Reanimatie, en start met borst compressies, Na drie borstcompressies komt de patient al weer bij en heeft weer een adequate ademhaling..
Klaagt nu nog wel over pijn op de borst, en van z'n maag..
De patient blijkt achteraf (ook diagnose van de ambu-team) flauw gevallen, ten gevolge van slecht eten, druk maken, gestressed gedrag, en had al een geschiedeniss met flauw vallen..
Geslaagde reanimatie dus..