Voor de duidelijkheid: de foto an sich is niet zo grappig. Het bijschrift was wél grappig bedoeld. Maar als ik dat in het topic grappige foto's had geplaatst, had ik m.i. de humor eraf gehaald. Niet bij elke grap is het immers aanbevelenswaardig om te vermelden dat het om een grap gaat. Maar dat is mijn persoonlijke mening... Maar het maakt mij niet uit wáár de foto staat. Als ie ergens anders beter wordt geacht te staan, vind ik dat natuurlijk prima.
En ja ach, lastige kinderen die niet weg willen gaan.... dat heb je wel eens. Op zich is er niks dat zich verzet tegen de aanwezigheid van kinderen en/of ouders op die locatie. En als dat wél zo zou zijn, had men bij het interview maar aan de overkant moeten gaan staan binnen een eventuele afzetting, of bij een politiebureau ofzo. Als ik vader van zo'n kind zou zijn (hypothetisch...), zou ik er denk ik ook niet voor kiezen om erbij te blijven staan. Aan de andere kant: dat blijft een persoonlijke keuze en is niet verboden. Ik stond als kind ook (weliswaar op afstand) altijd te kijken als de brandweer langs kwam, of als er een aanrijding was gebeurd.
En om terug te komen op het eerder genoemde boek: al van oudsher proberen kinderen iets "spannends" te zien/beleven als er iets te doen is. En wat is er nou spannender dan allemaal politie/brandweerwagens etc.? Ik zat als 14-jarig jochie ook al regelmatig naar een wereldontvanger naar de 86 MHz te luisteren om gesprekken van het mobilofoonverkeer van de politie te ontvangen. Als kinderen van 13 jaar (met vermoedelijk dezelfde geestelijke afwijking als ik en velen hier op het forum) het leuk vinden om met een digitale camera achter meldingen aan te rijden, en daarbij geen hinder veroorzaken heb ik er geen problemen mee. Al zou ik mijn kind daar persoonlijk wel wat jong voor vinden, en dan met name gelet op eventuele gevaren die zich voor kunnen doen bij meldingen.
