Ik sluit ook geheel bij je aan. Zelfs het lid worden van de NVJ en een perspas daar aanvragen is voorbehouden aan degene die fulltime voor een door hun erkend nieuwsmedia fotograferen/schrijven.. Klinkt als marktbescherming, want je sluit deeltidjers en enthousiaste burgerjournalisten uit..
Tja. Stel: je begint een blog over je stad. Noem maar wat: Almelo. Zou nog te behappen moeten zijn, qua grootte, bedoel ik.
Je gaat daar nieuwsfeiten verzamelen. 112-nieuws, maar desnoods ook over Oma Annie die 100 wordt. Nieuws is nieuws. Je weet in ieder geval de bevolking te interesseren, want na 3 jaar hard dag-en-nacht bikkelen koopt niemand meer de (hoe heet'ie daar) de Tubantia want iedereen leest het nieuws wel op jouw blog.
Dan heb ik zoiets van 'dan verzamel jij dus inmiddels het nieuws voor Almelo' en zou jij die PPK moeten krijgen; en niet meer het mannetje van de Tubantia.
Maar dan moet je dus wel een zeker marktaandeel hebben. Als je deeltijder bent, of burgerjournalist die af en toe in zijn vrije tijd wat doet, ga jij de Tubantia niet voorbijstreven - simpelweg omdat je dan teveel nieuws 'mist'. Je krijgt alleen marktaandeel als je minstens net zo compleet bent als je concurrent, en daar bovenop nog een belangrijk pluspunt hebt - snelheid, video, slimme Aaipet apps, weet ik veel. Zonder meerwaarde blijven de mensen gewoon hun Tubantia lezen. Als je uiteindelijk blijft steken op 'rommelen in de marge' qua marktaandeel zou je dus volgens 'methode Peen' ook geen PPK krijgen...
Wat Hageneesch zegt: je moet eerst gewoon beelden gaan maken en die op de markt brengen. Dus: aantoonbaar veel verkopen aan traditionele media; of ze zelf publiceren en (veel) publiek aan je weten te binden. Als je voldoende op dat gebied geproduceerd hebt (en daarmee hetzij afnemers of marktaandeel veroverd hebt), kan je pas stellen dat je in aanmerking komt voor die PPK. En dus niet al na 1 foto in de Tubantia, of 10 items over OMS meldingen (met een foto erbij van een rode auto voor een gebouw - spannend !) op je 112 website.
nee. de persoon die fotografie/journalistiek niet als hoofdberoep (wil) hebben maar het leuk vinden om dat te doen als ze er de tijd voor hebben. om daar toch een (klein) zakcentje uit de halen. want die mensen worden buitenspel gezet. waaronder ik
Dan ben je dus hobbymatig bezig. Prima, maar dan ook geen PPK. Ik heb ook wel eens geen tijd, maar als er wat gebeurt schiet ik toch de deur uit. Want het is werk. Ik heb serieuze investeringen die afbetaald moeten worden. Ik heb afnemers die erop rekenen dat we van elk nieuwswaardig feit beelden kunnen leveren, en die er daarom geen eigen ploegen meer op afsturen. Als ik 5 keer roep 'sorry ik heb het beeld niet want ik had geen tijd, en het is toch maar een zakcentje' bellen ze de 6e keer toch echt een ander (ik denk na de 3de keer al).
Waar ik me in bovenstaande post tegen afzette, is dat er nieuwe media en initiatieven zijn die qua bezoekersaantallen en waardering vanuit het publiek de traditionele media links en rechts voorbijstreven. Maar: omdat het geen bekende (lees: oude) naam is wordt je niet als serieus medium gezien en is het moeilijker (haast onmogelijk) om een PPK te krijgen. Als ik als puistige puber van de School voor de Journalistiek kom vallen en stage ga lopen bij een krant of regionale omroep is het veel makkelijker, want dan gaat het via je werkgever/stagebedrijf. Dus: alleen omdat er dan een 'oude naam' op de aanvraag staat.
Peen
