Onverwachte lange dagen op zee, hoe ga je hiermee om?

[112 Brabant.nl]

Zat net even dit reddingsrapport te lezen:

http://www.knrm.nl/70reddingstations/ijmuiden/06reddingrapporten/?TheArticle=9316&hm=3

Bij mij kwam toen de vraag op: hoe trek je dit. Bij zeer grote branden zorgt de brandweer na een uur of 4-5 meestal wel voor aflossing en heb je af en toe de tijd om op adem te komen maar meer dan 8 uur lang op een stormachtige zee lijkt me verre van rustgevend. Die pieper gaat kort na middernacht, net als jij naar bed wilt gaan. En je komt rond half negen thuis, net wanneer je anders weer wakker was geworden. Goed, nu was het in het weekend maar het kan ook doordeweeks gebeuren. Hoe gaan jullie hiermee om? is dat gewoon "'s nachts een grote KNRM-jongen - overdag niet zeuren" of ligt dat toch wat gecompliceerder? Heb je hierover bijvoorbeeld afspraken met je werkgever? En bovenal, wat doe je wanneer de slaap aan je begint te vreten zodra je bijna bij het schip in nood bent?

[Henk]

Mijn ervaring is dat de adrealine je ook na een dag van -zeg dat je 07.00 uur op bent gestaan en op 23.00 uur komt de melding- 16 uur je nog wel tot een uur of vier aan de gang houdt. Bij zonsopgang en als er geen zicht meer is op het direkt vinden van het gezochte slaat de vermoeidheid toe. Als ik dan nog eb=ven een uurtje of twee slaap krijg kan ik de dag er op ook wel weer aan.

Dit is hoe ik het ervaar.

Klinisch bewezen is echter dat iemand die langere tijd slaap onthouden wordt zijn hersens niet meer kan gebruiken omdat die geen aktiviteit meer kunnen ontplooien. Dit is met infrarood zelfs zichtbaar te maken: iemand die toe was aan slaap zette men aan het hoofdrekenen, hij bakte er helemaal niets meer van en dat kon ook niet de hersens vertonen geen aktivieit meer.

In dat opzicht zou aflossing geen slecht idee zijn. Maar er is geen reddingsboor die tijdens de zoekatie na enkele uren een andere bemanning op gaat halen.

Henk

[uitkijk]

Vermoeidheid (Fatique) is een verschijnsel wat veel slachtoffers maakt en verdient inderdaad veel bredere aandacht, niet alleen tijdens maar ook na een inzet. Er is al flink vooruitgang geboekt dat er met de komst van snelle reddingsvaartuigen bij een herhaalde inzet ook met verse bemanning vaart. Het is een feit dat men als men ervarener is wel beter om kan gaan met het verschijnsel (denk bijv. aan de uitkijk bij strandwachters).

Kees  

[9910001]

In het verleden zijn er lange reizen gemaakt met de oude reddingboten, tegenwoordig nog enkele langere reizen. Het is denk ik niet voor niets dat de arie visser klasse al een magnetron aan boord heeft voor een warm hapje tijdens een lange reis, dit zeker omdat je ook vlak voor je avondeten kan worden weggestuurd ver op weg en iets warms kan dan zeker wenselijk zijn. Verder kan aflossen van functie tijdens langere vaarreisen helpen en de mogelijke slaap verdelen onder de bemanning. Op het strand zijn er ook de langere dagen met mooi weer en als afsluiten altijd een incidedent op het einde waaedoor er werkdagen 10 uur geen uitzondering zullen zijn. Goede aflossing van functies, goped tussendoor eten en uitgerust bedinnen.

9910001

[Henk]

In het verleden zijn er lange reizen gemaakt met de oude reddingboten, tegenwoordig nog enkele langere reizen. Het is denk ik niet voor niets dat de arie visser klasse al een magnetron aan boord heeft voor een warm hapje tijdens een lange reis, dit zeker omdat je ook vlak voor je avondeten kan worden weggestuurd ver op weg en iets warms kan dan zeker wenselijk zijn. Verder kan aflossen van functie tijdens langere vaarreisen helpen en de mogelijke slaap verdelen onder de bemanning. Op het strand zijn er ook de langere dagen met mooi weer en als afsluiten altijd een incidedent op het einde waaedoor er werkdagen 10 uur geen uitzondering zullen zijn. Goede aflossing van functies, goped tussendoor eten en uitgerust bedinnen.

9910001

De aflossing is goed, een warme hap slechts fijn, maar in dezelfde test (waar uitkijk kennelijk ook meer van weet) kwam naar voren dat tegen slaap maar een ding helpt (buiten "medicijnen" als speed) en dat is slaap. 10 uur is goed te doen. 15 uur zelfs. maar al te veel meer is te veel. En dat komt bij ons toch wel eens voor. Na een bewakingsdag een zoekaktie tot drie uur 's nachts bijvoorbeeld.
Dan ben ik ook wel eens bang dat ik wat zou kunnen missen.

Henk

[Rescue]

Langdurige inzetten, vergen veel van elkaar, en vermoeidheid is altijd een belangrijke overweging.
Echter soms is aflossing lastig te organiseren of zelfs niet mogelijk, en soms is het ook erg lastig een inzet af te breken..

Ik merk dat mensen die gewend zijn physieke arbeid te verrichten of veel te sporten een veel langere doorzettingsvermogen hebben en minder snel piepen, dan mensen die alleen maar van 8 tot 5 kantoorbaantje hebben..  De mentaliteit van ingezet personeel is wel van belang..

Op het water, maar ook bij diverse andere reddingsituaties, kan je niet even een pauze nemen, omdat je moe bent. Je moet gewoon ook door..

Een goede conditie, en een beetje spierkracht, en mensen die gewend zijn aan verschillende dagritmes, zijn vaak beter inzetbaar voor langdurige missies. Daarbij komt natuurlijk ook een goede voorbereiding, (extra candy-bars en sportdranken) en training aan de orde..

Stellen jullie conditie eisen aan je vrijwilligers ?, Hoe meten jullie doorzettingsvermogen,

[Henk]

Dat dacht men inderdaad altijd. Totdat uit onderzoek bleek dat het niets met stoere jongens te maken heeft maar met stofjes in je bovenkamer als Serotonine (een zg boodschapperstofje) dat er voor zorgt dat er communicatie plaats kan vinden in de hersenen en het (hormoon) dopamine. Tijdens de slaap herstellen de hersenen en het Serotoninesysteem zich maar slaap je te weinig dan hestellen de hersenen zich te weinig wat zellfs kan leiden tot chronische depressie en concentratiestoornis. "Kom neem een kop koffie en grote jongen zijn" is typisch 20 ste eeuw praat en achterhaald.

Iemand met te weinig slaap is simpelweg niet meer in staat moeilijke vraagstukken op te lossen en zich ergens behoorlijk op te focussen, een goede lichamelijke conditie ten spijt want die heeft daar niets mee te maken.

Kijk hier eens:

over vermoeidheid

Iemand kan wel (onbewust) anticiperen op zijn vermoeidheid,

Prestatieniveau bijstellen
Met de vermoeidheid neemt ook de neiging toe om een andere aanpak te kiezen. Mensen kunnen bijvoorbeeld hun prestatieniveau bijstellen. Dit bleek heel mooi uit het onderzoek, toen de proefpersonen het minder erg gingen vinden als ze fouten maakten. Of ze kunnen een andere strategie kiezen, waarmee de taak minder goed, maar nog wel adequaat wordt uitgevoerd. ‘In werksituaties negeren mensen vaak de vermoeidheidssignalen in zijn geheel. Bijvoorbeeld als je geen andere strategie ziet om je werk te doen’, vertelt Boksem. ‘Als je dat te lang doet, dan kun je jezelf beschadigen. Zo kan er bijvoorbeeld een chronisch tekort aan dopamine ontstaan, met alle gevolgen voor je gezondheidstoestand van dien.’

 

Chronische vermoeidheid
Met zijn onderzoek is duidelijk geworden dat de complexe taken het meest te lijden hebben onder vermoeidheid. Zo kan een vermoeid persoon mogelijk prima van Groningen naar Barcelona over de snelweg rijden. Maar komt er een moeilijke verkeerssituatie bij kijken, dan gaat het mis. Hoe het tekort aan dopamine en de kosten-batenanalyse passen in de theorieën over bijvoorbeeld het chronisch vermoeidheidssyndroom en burn out, is iets voor nader onderzoek, vindt Boksem: ‘Hierover is nog heel weinig bekend.’

Henk

[Rescue]

Conditie, en doorzettingsvermogen en mentaliteit, zijn weldegelijk zaken, die je prestaties beinvloeden..  Dat is niets nieuws, dat weet defensie al erg lang..  Dat gebruiken ze juist om mensen te trainen, om langer in touw te zijn..

Er zijn diverse methodieken om mensen meer stoffen (o.a. dopamine) aan te laten maken, waar door je veel langer kunt doorgaan.. Op gegeven moment is er een moment dat voor iedereen de vermoeidheid toe slaat.  Echter met trainen en goede conditie kunnen mensen verder kunt gaan.

[Henk]

Conditie, en doorzettingsvermogen en mentaliteit, zijn weldegelijk zaken, die je prestaties beinvloeden..  Dat is niets nieuws, dat weet defensie al erg lang..  Dat gebruiken ze juist om mensen te trainen, om langer in touw te zijn..

Er zijn diverse methodieken om mensen meer stoffen (o.a. dopamine) aan te laten maken, waar door je veel langer kunt doorgaan.. Op gegeven moment is er een moment dat voor iedereen de vermoeidheid toe slaat.  Echter met trainen en goede conditie kunnen mensen verder kunt gaan.  

De man in het onderzoek die vermoeid moest hoofdrekenen wilde maar wat graag de sommen op lossen die hem aangeboden werden en had daar normaal ook geen enkele moeite mee. Maar na een uitdraai van de hersenaktiviteit bleek dat hoe graag deze man de hem voorgelegde problemen ook wilde oplossen er geen hersen aktiviteit meer was en het daardoor een mission impossible de juiste antwoorden te geven.

Iemand mentaal en lichamelijk trainen geeft geen enkele garantie voor goede beslissingen als deze persoon te lang slaap onthouden wordt. Het zal ws ook moeilijk te herkennen zijn als het zover komt. En dan, tijdens een zoekaktie niet goed zien wat je wel zou moeten zien en niet goed beredeneren waar je zoekgebied zou moeten liggen...

Iemand met een "je bent goed getraind tegen vermoeidheid dus ga maar met je 10 tonner in één ruk naar Griekeland" is gekkenwerk en gelukkig strafbaar. Daarom ben ik hoe meer ik me er in verdiep voorstander van een aflossing op tijd in plaats van een cursus tegen vermoeidheid.

Ik zal eens kijken hoe dat voor ons ingevuld zou kunnen worden. Zowiezo zou de bemanning bv al gedeeltelijk overgezet kunnen worden aan boord van een collega waarna de rest van de bemanning gewisseld kan worden en dat toch de nachtkijker ter beschikking blijft.

Beweren dat alleen watjes vermoeid raken werkt in de hand dat iemand blijft ontkennen vermoeid te zijn en door blijft gaan over zijn grenzen met kans op levensgevaarlijke fouten.

Henk