Belgie een apenland met cowboys en indianen?
Ik werk als Nederlander dagelijks temidden van de Belgen, op de ziekenwagen, de MUG, de spoedgevallendienst, en ik heb alle vertrouwen in het systeem van gezondheidszorg, wat overigens veel toegankelijker en laagdrempeliger is voor de patient.
Wat Nederlanders ooit mogen leren, maar waarschijnlijk nooit zullen doen, is dat er buiten de landsgrenzen van dat kleine landje heel veel gebeurt, wat anders geregeld is dan dat ze gewend zijn, maar niet per definitie slechter functioneert. Dat geldt ook voor het systeem van dringende medische hulp.
Je kan hier echt eindeloos over discussieren. Over hoe de Belgen het doen, de Fransen, de Duitsers, de Italianen, de Spanjaarden, de Maltezen (waar ook ambulanceverpleegkundigen rijden). Wat maakt een systeem goed? En vanuit welk perspectief kijk je dan?
Ik weet dat als ik hier midden in de nacht een dokter nodig heb, dat die bereikbaar is en binnen korte tijd beschikbaar zonder ingewikkelde intake-procedures. Als ik naar de SEH wil, dan wordt ik geholpen en raak ik niet verzeild in een triage-procedure die me eventueel uitsluit van hulp en terugstuurt naar de huisarts. Als ik een ambulance nodig hebt, dan komt die. Als ik een specialist, of een CT-scan of medicijnen nodig heb, dan zijn die voorhanden. Het is allemaal simpeler, toegankelijker, klantvriendelijker en prettig. HEt systeem van gezondheidszorg bedient de patient en niet andersom.
NAtuurlijk is het systeem vatbaar voor misbruik en dat gebeurt op grote schaal. Maar als ik als individu/leek hulp nodig heb dan weet ik dat het in Belgie veel makkelijker gaat dan in Nederland, waar ook genoeg voorbeelden van voorhanden zijn.
