Maar een evacuatie? Af en toe ging er is een bus.. Veel meer niet.. Veel politie die stil staat.. Soms een druk op de deurbel of men klaar is voor de evacuatie
Rampspoed is niet na te spelenBN / De STEM, Raymond de FrelTERNEUZEN - Daar stonden ze dan, met rubberen laarzen in een opblaasbaar zwembadje. Een aantal bewoners van de woonwijk Othene in Terneuzen oefende twee weken geleden met een evacuatiespel in het Scheldetheater nog wat er allemaal bij een noodgedwongen vertrek uit huis komt kijken. Maar vandaag is het menens.Nou ja, menens? als er al bewoners water zullen voelen, dan is dat hoogstwaarschijnlijk alleen in het overdekte zwembad bij het 'evacuatiecentrum' in het Vlaamse Puyenbroeck. Want denk nou niet dat Othene vandaag volledig op stelten zal staan, laat staan onder water. Zeshonderddertig mensen doen mee aan de ontruimingsoefening Olympic Offspring, maar lang niet iedereen laat zich met de bus naar het provinciaal domein in Wachtebeke brengen.
Even een simpele krabbel zetten bij het verlaten van de wijk richting werk of school is voldoende om als deelnemer te worden aangemerkt. Ongeveer tweehonderd mensen doen op deze manier mee, 125 bewoners laten zich vanochtend rond tien uur wel daadwerkelijk naar Puyenbroeck brengen. Net zoals honderdvijftig leerlingen van De Rede, vijftig studenten van de Hogeschool Zeeland, zeventig leerlingen van het ROC Westerschelde en vijftig mensen uit verzorgingscentrum Bachten Dieke de dag zullen doorbrengen in het domein.
Daar treffen zij ook nog eens een aantal bewoners en leerlingen uit de wijk Klein Rusland in Zelzate. Ook zij zijn geëvacueerd, vanwege een fictief incident in een fabriek.Evacueren kun je leren is het motto, maar het klinkt toch ook vooral als een gezellig uitje. De Commissaris van de Koningin in Zeeland Karla Peijs zei het tijdens het evacuatiespel nog met een knipoog: ,,Neem een zwembroek mee, want ze hebben er een prachtig zwembad." Die verpakking is begrijpelijk, want de oefening komt volledig aan op vrijwillige medewerking van de bewoners. En zonder die bereidwilligheid zou er vandaag een stuk minder te leren en communiceren zijn.
Communiceren was al vooraf het sleutelwoord van de oefening. Vandaag zal het niet anders zijn. Communiceren tussen hulpverleners van verschillende instanties en vertegenwoordigers van de Vlaamse en Zeeuwse overheden, communiceren met bewoners ('Staat mijn huis er nog? Leeft mijn hond nog?') en natuurlijk ook communiceren met vertegenwoordigers van de media. Dan komt het logischerwijs vooral aan op het zo nauwkeurig naleven van een draaiboek. Want hoe mensen bij echte rampspoed reageren, valt gewoonweg niet na te spelen.
Desondanks leert ervaring dat door het oefenen van crisisorganisaties mensen beter in staat zijn snel de juiste inschattingen te maken, beslissingen te nemen en deze daadwerkelijk uit te voeren. Dus is het niet voor niets dat vanochtend sinds negen uur politie, Mobiele Eenheid en leger door de wijk rijden om evacués op te halen, Peijs en burgemeester Jan Lonink de opvanglocatie bezoeken en er in Puyenbroeck twee persconferenties op de rol staan. In Othene is het vandaag voor even hommeles, al zal vrijwel niemand daar na tien uur nog iets van merken. Om zes uur is ook op papier de rust teruggekeerd.
