[witte kolom] Een dagje posten

[vesalius]

V.w.b. de paracetamol
Loop je niet het risico (zeker bij kinderen) dat ze op de SEH zeggen "oh, de pijn valt wel mee, ga maar naar huis (geen controlefoto)".

Terwijl je weet dat er pijnstilling gegeven is? Daar moet je dan gewoon rekening mee houden (is mijn bescheiden maar duidelijk standpunt, doe je dat niet dan maak je naar mijn idee een kunstfout). Daarnaast, paracetamol is een prima pijnstiller, maar die gaat echt niet voorkomen dat iemand met een breuk pijn voelt wanneer je diegene onderzoekt...

Onderzoek (en praktijkervaring) tonen aan dat de diagnose gewoon te stellen is en dat pijnstilling zeker bij letsels van het bewegingsapparaat gewoon zo vroeg mogelijk gegeven moet/kan worden. Buikklachten is nog steeds een discussiepunt en daar zou ik het als EHBO'er nog niet zo snel doen alhoewel ook daar inmiddels meerdere studies over zijn dat ook met pijnstilling accuraat een diagnose te stellen is. Helaas is het tot op heden nog steeds veel te vaak dat pijnstilling een ondergeschoven kindje is, gelukkig zie je dit nu wel steeds meer veranderen.

[vesalius]

Ik ben blijkbaar niet de enige die de huisarts als de persoon ziet om kindermishandeling in ieder geval ook aan te melden. Ook de fysiotherapeuten en tandartsen zijn het met me eens.

Centrale rol huisarts bij aanpak kindermishandeling
Uitgegeven: 18 oktober 2007 08:18

ROTTERDAM - Huisartsen, fysiotherapeuten en tandartsen gaan nauwer samenwerken om kindermishandeling eerder te signaleren. De verschillende beroepsorganisaties zijn dat overeengekomen.
 
Dat zegt de voorzitter van het Koninklijk Nederlands Genootschap voor Fysiotherapie, Bas Eenhoorn, donderdag in het AD.

Tandartsen en fysiotherapeuten gaan gevallen van vermoedelijke mishandeling niet alleen melden bij het Advies- en Meldpunt Kindermishandeling (AMK) maar ook bij de huisarts. "Wij geven informatie aan de huisarts, zodat hij overzicht krijgt en zaken met elkaar in verband kan brengen. Daardoor kan hij zaken gerichter aanbrengen bij het AMK", aldus Eenhoorn.  

Actieplan

De beroepsorganisaties spreken al langere tijd over de aanpak van kindermishandeling. Donderdag debatteert de Tweede Kamercommissie voor Jeugd en Gezin over het actieplan kindermishandeling van minister André Rouvoet.

Bron: Nu.nl

[EHBO-er]

Vesalius,

Het zijn helaas geen heilige huisjes maar het is concrete wetgeving/

Diverse organisaties verbieden het geven van pijnstillers door hun medewerkers, dus dat is einde oefening.

Door het op die manier verstrekken van paracetamol zondig je op drie punten tegen de BIG wet:
- je stelt een diagnose (het so heeft pijn)
- je stelt een therapie (pijnbestrijding)
- je schrijft medicatie voor, zonder contrindicaties uit te (kunnun) sluiten
Dat het hier gaat om een vrijverkrijgbaar geneesmiddel is daarbij niet relevant.

Als een volwassen ouder of opvoeder uit eigen beweging, expliciet om paracetamol vraagt, en jij vindt de inwilliging van dat verzoek verantwoord, dan is wat de BIG  betreft, helemaal niets aan de hand. (En dit is nog enigzins uit te leggen richting je organisatie)

Blijft nog steeds het grote belang van adequate pijnbestrijding, maar ik ben er geen voorstander dat de EHV'er daarin het voortouw neemt.

[Brandpreventist]

valt een EHV onder de BIG?  

[vesalius]

Het zijn helaas geen heilige huisjes maar het is concrete wetgeving/

Diverse organisaties verbieden het geven van pijnstillers door hun medewerkers, dus dat is einde oefening.

Door het op die manier verstrekken van paracetamol zondig je op drie punten tegen de BIG wet:
- je stelt een diagnose (het so heeft pijn)
- je stelt een therapie (pijnbestrijding)
- je schrijft medicatie voor, zonder contrindicaties uit te (kunnun) sluiten
Dat het hier gaat om een vrijverkrijgbaar geneesmiddel is daarbij niet relevant.

Beste EHBO-er, graag ontvang ik dan van jou een kopie/verwijzing naar de relevante wetgeving, naar mijn weten mag jij gewoon het advies een PCM te nemen geven.

Ten eerste gelden de voorbehouden handelingen binnen de wet BIG alleen voor beroepsmatig handelen.
Ten tweede is alleen het voorschrijven van die geneesmiddelen die alleen op recept verkregen kunnen worden geregeld als voorbehouden handeling binnen de wet BIG. Wel zijn er bepaalde regels mbt ter hand stelling van geneesmiddelen waardoor je je evt af zou kunnen vragen of het toegestaan is als EHBO'er de PCM zelf te geven. Het advies PCM te kopen danwel te geven/innemen als het reeds in bezit is mag dus gewoon door een EHBO-er gegeven worden.
Het stellen van de diagnose "pijn" is natuurlijk complete onzin. Pijn is geen diagnose maar een symptoom dat door iedereen vast te stellen is.
Verder is het uitsluiten van contra-indicaties niet vermeld binnen de wet BIG...

Dat er organisaties zijn die het verbieden is een andere zaak, maar de enige consequentie die zij daaraan kunnen verbinden is dat jij uit die organisatie gezet zou kunnen worden. Verder is er dus qua wetgeving geen basis voor jouw gedachten.

[Jacques Schenk]

het punt medicatie komt regelmatig naar voren, ik heb een jaartje of wat geleden over dit punt contact gehad met de hoofdinspectie van de gezondheidszorg en daar stond men op het volgende standpunt:

Een ieder mag op verzoek pcm uitdelen wanneer daar specifiek om gevraagd wordt, dit wordt niet gezien als "medicijn verstrekking" maar als "toediening"
Het wordt afgeraden om bij pijn zelf een keuze te maken uit de verschillende beschikbare pijnstillers en dat (vaak niet) vergezeld van een goed advies de hulpvrager te verstrekken.
Door als professioneel uitziende hulpverlener de keuze te maken voor een pijnstiller ipv doorverwijzen geef je de hulpvrager mogelijk ten onrechte de gerustelling dat er niet zo veel aan de hand is. Evt bijwerking/allergieen/wisselwerkingen worden al snel over het hoofd gezien en door de impliciete geruststelling kan er wellicht later (te laat) professionele hulp gezocht worden, bij aanhoudende of verergerende klachten.

Dus wel verstrekken bij de vraag: "mag ik een 2 PCM('s)  want ik heb weer eens hoofdpijn"
maar liever niet in de zin van " oh u heeft plotseling ernstige hoofdpijn, nou neemt u maar een PCM en ga lekker slapen"

Het is jammer dat sommigen over het toedienen van pcm zo krampachtig blijven doen, men is vaak niet gehinderd door al te veel kennis van zaken en een broodje aap verhaal wordt al snel voor zoete koek aangenomen en doorverteld.
Uiteraard is het wel zo dat een evt organisatie waar je voor werkt in de werkinstructies of protocollen kan bepalen dat dergelijke medicatie niet toegediend mag worden, maar daar ligt eerder angst als een wettelijk verbod aan ten grondslag.

Jacques

(de discussie van destijds is wel terug te vinden met de zoekfunctie, de naam van de betreffende inspecteur staat er bij)

[vesalius]

Ik sluit me op hoofdlijnen bij het stuk van Jacques aan. Echter zoals in deze casus gaat het niet om geruststellen maar om doorverwijzen, juist dan kan op een relatief veilige wijze wel het advies gegeven te worden om alvast PCM te geven. Dus onderstaand stukje is niet helemaal relevant.

Door als professioneel uitziende hulpverlener de keuze te maken voor een pijnstiller ipv doorverwijzen geef je de hulpvrager mogelijk ten onrechte de gerustelling dat er niet zo veel aan de hand is. Evt bijwerking/allergieen/wisselwerkingen worden al snel over het hoofd gezien en door de impliciete geruststelling kan er wellicht later (te laat) professionele hulp gezocht worden, bij aanhoudende of verergerende klachten.

[Jacques Schenk]

Ik sluit me op hoofdlijnen bij het stuk van Jacques aan. Echter zoals in deze casus gaat het niet om geruststellen maar om doorverwijzen, juist dan kan op een relatief veilige wijze wel het advies gegeven te worden om alvast PCM te geven. Dus onderstaand stukje is niet helemaal relevant.

Helemaal mee eens, mijn opmerking was "in het algemeen" bedoeld en als onderbouwing van het advies om niet op eigen oordeel te verstrekken zonder verdere acties.

[EHBO-er]

Vesalius,

Het Rode Kruis zegt in de handleiding verantwoorde EHBO het volgende:

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 
In deze wet (bedoeld word de wet BIG) is onder meer vastgelegd welke handelingen niet door onbevoegden mogen worden verricht.
Voorbehouden handelingen zijn die handelingen die risico's met zich meebrengen voor de patiënt indien zij door onbevoegden verricht worden.
Er zijn 13 voorbehouden handelingen.Twee zijn het kader van deze handreiking relevant t.w. injecteren en defibrilleren.
 
Voor het mogen verrichten van deze voorbehouden handelingen wordt uitgegaan van twee bevoegdheidsniveau's:
•   zelfstandig bevoegd,
•   niet-zelfstandig bevoegd.
Deze bevoegdheden worden in de wet beschreven.
 
De zelfstandig bevoegden mogen de diagnose stellen en de therapie voorschrijven en uitvoeren (mits bekwaam).
De uitvoerders van de sociaal medische hulpverlening worden in de wet niet beschreven en zijn derhalve onbevoegd.
In analogie aan bovenstaande geldt voor het verstrekken van medicatie bij de uitvoering van de sociaal medische hulpverlening, dat dit niet mag.
De EHBO-er is niet bevoegd tot het stellen van de diagnose en het voorschrijven van een therapie (hier:pijnmedicatie). Contra-indicaties zijn onbekend.
Een goed voorbeeld hierbij is: de aspirine die gegeven wordt aan een hulpvrager met hemofilie.
De kans is dat er daardoor bij deze hulpvrager bloedingen kunnen ontstaan die ernstige gevolgen kunnen hebben.
 
Gesteld zal moeten worden dat gezien de mogelijke risico's de hulpverleners van het Rode Kruis nooit medicatie, hoe onschuldig het ook lijkt, verstrekken.
 
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Tot zover het citaat.

Met name de laatste zin is een veel te voorbarige conclusie, maar de rest van het verhaal vind ik, met de relativering van Jacques een goed uitgangspunt.

Mijn persoonlijke uitgangspunten bij onbekende hulpvragers zijn:
- PCM, dus geen andere pijnstillers, op verzoek van de hulpvrager
- bij minderjarige hulpvrager, zonder begeleiding van een ouder of verzorgende, ben ik zeer terughoudend met het honeren van het verzoek
- niet als de hulpvrager onder de duidelijke invloed van alcohol en/of drugs is
- ik heb geen andere redenen, om geen PCM te willen geven
- niet meer geven dan de aanbevolen dosis voor een keer, dus geen extra tabletten voor straks
- terplaatse met een bekertje water laten innemen, dus niet voor iemand anders meegeven

Ik ben niet zo hypocriet dat de hulpvrager de PCM zelf van de tafel moet pakken (zo omzeil je de richtlijn van het RK) maar ik geef hem of ik geef hem niet.
En als ik hem niet geen, dan vertel ik meestal ook waarom. En ook dan wil ik me niet verschuilen achter "het mag niet van de baas".

[Golly]

En trouwens, er staat op intranet van t NRK een protocol paracetamol verstrekken, duss... waar hebben we het over.
wat men gewoon goed moet weten is dat een s.o. er maar 1 krijgt, gevraagd moet worden of een s.o. allergisch is en of hij/zij onder de invloed is.
eventueel het advies geven eens naar de HA te gaan als men vaker last heeft ( van hoofdpijn)
Idd het idee om onze kleine meid met r arm een pcm te geven is zo gek nog niet, al heb ik stilletjes ook de vrees dat de klachten dan niet als ernstig genoeg beschouwd worden.
Vesalius, mogen we de rest van onze dienst niks doen of krijgen we nog een( of meerdere) slachtoffers?