Met stijgende verbazing zit ik dit topic te lezen. De broodje aap-verhalen vliegen me om de oren en ik moet instructeur EHV volledig gelijk geven in zijn vraag naar controleerbaarder feiten. Velen hebben wel de klok horen luiden maar weten totaal niet waar de klepel hangt, desondanks schrijven zij hun mening dusdanig stellig op dat ze je in de waan laten dat ze er zelf uitgebreid onderzoek naar gedaan hebben.
OpleidingNee, een opleiding is niet verplicht om een AED te mogen bedienen.
Jazeker is het wel aanbevelenswaardig met name om tijdsverlies te beperken en om de reanimatie-technieken te verbeteren. Immers uit onderzoek blijkt dat tijdsverlies en onderbrekingen van de hartmassage de uitkomst flink verslechterd, vandaar ook de recente wijzigingen in zowel BLS als ALS-schema's (zie de website van de
Nederlandse Reanimatieraad voor meer info hierover).
WetgevingInderdaad heeft Minister Borst in 2002 naar aanleiding van een advies van de Gezondheidsraad een
brief naar de kamer gestuurd waarin zij stelt dat de procedure in gang gezet zou worden om de wet BIG aan te passen om AED-gebruik door leken toe te staan. Helaas heeft minister Hoogervorst, die minister Borst heeft opgevolgd, in 2005 via een
brief aan de kamer medegedeeld dat een aanpassing niet nodig was, immers de wet BIG stelt dat in noodsituaties ook niet-bevoegden voorbehouden handelingen mogen uitvoeren. Hoewel hij gelijk heeft en AED-gebruik dus is toegestaan is het naar mijn mening toch een gemiste kans om de regelgeving duidelijker te maken.
SchokkendDe energie die wordt toegediend via defibrillatie is niet zo schadelijk voor omstanders als hier door een aantal mensen wordt gesteld. Jazeker er wordt een hoop vermogen door iemand heen gejaagd (zo rond de 60.000 Watt), echter de duur van dit vermogen is zo kort (zo rond de 4-5 milliseconden) dat de uiteindelijke energietoediening meevalt (200-360 Joule) Dit is meestal dan ook niet voldoende om bijvoorbeeld een brandwond te veroorzaken zeker gezien het feit dat deze energie ook over het oppervlak van de paddle verdeeld wordt. Het theoretische gevaar zit er dan ook meer in verstoring van het hartritme en in spierschade door de contractie van spieren ten gevolge van de elektrische prikkel. Vergelijking met het stroomnet zijn moelijk te maken, daar zit namelijk niet het gevaar in de hoeveelheid toegediende energie maar de, zeer slecht, gekozen frequentie van ons wisselstroomnetwerk (50Hz, toevallig ook de rustfrequentie van ons hart).
Kijkend nu naar de praktijk blijkt het risico wel mee te vallen, ik heb gezocht in de medische literatuur terug tot en met 1985 en daarin geen gevallen gevonden van omstanders die tengevolge van contact met een slachtoffer dat gedefibrilleerd wordt is overleden. Het meest interessante artikel wat ik gevonden heb is uit
The American Journal of Emergency Medicine van maart 1990 geschreven door Gibbs et al met de titel "Dangers of Defibrillation: Injuries to Emergency Personnel During Patient Resuscitation".
Zij beschrijven hierin een totaal van 21 gevallen waarin personeel/omstanders een schok kregen ten gevolge van kapotte apparatuur of contact met het slachtoffer. Niemand heeft hier blijvend letsel aan overgehouden, de meesten zijn niet eens opgenomen in het ziekenhuis.
Ik heb al eens eerder verwezen op dit forum naar een artikel over de zogenoemde inwendige defibrillator, ook hier is er een artikel over te vinden, helaas slechts bij één patiënt waarbij gedurende hartmassage in totaal 5 schokken door dit apparaat zijn gegeven, slechts één keer is deze schok gevoeld door een hulpverlener doordat deze zonder handschoenen aan het masseren was, na een half uur was deze persoon weer gewoon aan het werk (klik
hier voor het artikel)
Wat dit nu betekent? Naar mijn mening moet je zeker respect hebben voor de accidentele schok van een defibrillator en er dus voor zorgen dat je er tegen beschermd wordt. Om nu echter te stellen dat dit vaak dodelijk is is complete onzin.
