Voor de rest ben ik het wel met je eens dat bij het plaatsen van foto's op b.v. het supersnelle internet enige terughoudendheid betracht moet worden.
Een tijd lang dit topic niet in de gaten gehouden en nu valt me opeens op dat er een aardig aantal reacties bij zijn gekomen.
Een tijdje terug was er bij de afrit van de A28 hier te Wezep een ongeval waarbij een auto van het talud af reed en daarbij op z'n kop en daarna op z'n zij tot stilstand kwam. Toen de pieper ging duurde het maar enkele minuten voordat ik ter plaatse was, mede omdat het zo dichtbij was. Op dat moment was ambulancepersoneel druk bezig de slachtoffers. Wellicht dat meerdere mensen zich hier in herkennen, maar als ik ter plaatse ergens kom wil ik direct een overzichtsfoto maken... gewoon als 'reserve' iets. Dat deed ik dus op dat moment ook (tijdstip: half 1 's nachts) maar vrijwel direct daarna kwam er een vrouw op me af die zei dat ik ze niet wilde dat ik foto's maakte omdat "haar vrienden daar lagen". Toegegeven, het laatste wat je op zo'n moment moet gaan doen is in discussie gaan over je rechten als fotograaf op een bepaalde plek ten opzichte van blabla. Enkele seconde later kwam de bevelvoerder die ons sommeerde om 'even op te rotten tot een later tijdstip' (typische haat-liefdeverhouding hier). Nadat de slachtoffers (gewond) afgevoerd waren per ambulance werd ons ruim de tijd gegeven om te fotograferen.
Vrij snel nadat ik thuis was gekomen heb ik nog midden in de nacht de foto's op mijn website gezet. De volgende ochtend echter kreeg ik een telefoontje van mijn baas die vertelde dat zijn zwager (en eveneens een collega van me uit een ander filiaal) bij het ongeval betrokken was en in het ziekenhuis lag. Mijn baas vroeg me of ik de foto's zo snel mogelijk op CD wilde branden etc.
Achteraf gezien ben ik daar over na gaan denken: je wilt ter plaatse meewerken na verzoeken van betrokkenen en je moet sowieso luisteren naar wat de bevelvoerder zegt. Maar als je achteraf de vraag krijgt waarom je geen foto's hebt gemaakt van tijdens de bevrijding, dan zit het je wel een beetje dwars.
Nu zit er hier in de regio ook een fotograaf waar ik behoorlijk veel van leer. Kom hem regelmatig tegen en dan hebben we wel goede gesprekken over technische aspecten van het vak, maar ook de maatschappelijke rol en je eigen persoonlijke dingen. Nu was de beredenering dus, dat je voor jezelf wél plaatjes zou kunnen schieten van slachtoffers als deze bijvoorbeeld op een brancard liggen en worden vervoerd naar de ambu; maar dat je zoiets dus niet hoeft of moet publiceren. Logisch. Alleen is dan mijn gedachte: als je foto's schiet van dingen die niet door de beugel zouden kunnen als je ze zou publiceren op internet maar hooguit voor persoonlijke verwerking, zou je dan niet raar worden aangekeken? En waar moet je beslissingen nemen als slachtoffers / betrokkenen niet willen dat je foto's maakt terwijl je nu wel weet dat dat achteraf gezien toch beter was geweest?
