Ergens wel begrijpelijk dat duikteams worden opgeheven. Het aantal levens dat wordt gered is laag, terwijl de kosten van het instandhouden van een duikteam behoorlijk groot zijn. Volgens mij loont het alleen nog om duikteams te handhaven in gebieden waar veel mensen een bovengemiddeld risico lopen op een waterongeluk, en waar het duikteam heel snel ter plaatse kan zijn. Oftewel; in grote steden/stedelijke gebieden met veel grachten, kanalen, meren enz. Dan kom je al snel bij beroepsbrandweerkorpsen in waterrijke grote steden, zoals Amsterdam, Rotterdam, Groningen, Leeuwarden, Utrecht enz. In heel bijzondere gevallen zullen reddingen ook levensreddend kunnen zijn als het duikteam na een half uur ter plaatse komt, maar dan gaat het echt om uitzonderingen. Mogelijk kan een duikteam van het nabijgelegen beroepsbrandweerkorps dan nog levensreddend optreden.
De beschikbaarheid van een duikteam zou je misschien kunnen vergelijken met de beschikbaarheid van een ladderwagen/hoogwerker in een kleine plaats met slechts 1 hoog gebouw. Je zou kunnen stellen dat het brandweerkorps van die plaats een redvoertuig moet hebben voor het geval er brand uitbreekt in dat hoge gebouw, en bewoners alleen nog via een redvoertuig gered kunnen worden. Maar als er jaren lang geen brand uitbreekt in dat hoge gebouw en door het redvoertuig nog geen leven is gered, is het dan noodzakelijk dat de brandweer van dat plaatsje beschikt over een duur redvoertuig?
Toch kan ik me heel goed voorstellen dat mensen zeggen dat elk gered leven er eentje is, en dat er dus veel geld nodig is om overal in het land duikteams operationeel te houden. Maar hoe ver wil je gaan om levens te redden? Wie wil dat levens worden gered zou zich volgens mij veel beter kunnen inspannen om te pleiten voor andere levensreddende maatregelen. Begin een actie om alle fietsers een helm te laten dragen. Pleit voor een verbod op snackbars. Of steun een rookverbod in de horeca. Per jaar sterven in Nederland 20.000 mensen vroeger dan nodig, door de gezondheidsschade die ze oplopen door te roken. En hoewel iedereen weet hoe schadelijk roken is, beginnen jongeren er nog steeds aan. Vooral tijdens uitgaan leren jongeren te roken. In de horeca krijgen ze immers alle gelegenheid om aan hun verslaving te beginnen. Zou de overheid de horeca rookvrij maken dan zouden elk jaar duizenden jongeren niet verslaafd raken aan roken. Uiteindelijk kan je daardoor veel meer levensjaren redden dan wanneer je in heel Nederland duikteams paraat hebt staan. (Even voor de duidelijkheid: ik wil beslist geen discussie beginnen over het rookverbod, maar ik gebruik dit voorbeeld slechts om te laten zien dat het redden van levens ook op andere manieren kan, dat die manieren soms veel goedkoper zijn en dat die een veel groter effect hebben als je kijkt naar het aantal levensjaren dat wordt gered.)
