Laten we nu eens reëel kijken naar de risico's in NL. Een waterongeval zijnde een auto of persoon te water, omgeslagen boot, aanvaring, persoon door het ijs, overstroming etc. zijn nu eenmaal risico's die in NL regelmatig voorkomen of kunnen voorkomen. Raar is het dan ook dat bijvoorbeeld in een regio zoals Gelderland-Zuid er geen duikteam meer voorhanden is.
In de vroegere brandweerwet 1985 en per 1 oktober de wet Veiligheidsregio's is nog steeds een taak benoemt voor de brandweer naast branden blussen. De beschrijving laat alle ruimte om per regio een invulling te doen aan het beleid. Een bestuurder is meestal geen deskundige en laat zich dus informeren door de directeur Veiligheidsregio/Commandant. Als deze zegt dat een duikteam weg kan dan is het meestal al een gelopen race. De motivatie dat we een duikteam uit een andere regio of discipline halen is geen realiteit. Ook terugvallen op een particulier bedrijf is geen reëel scenario als het gaat om spoedhulpverlening. Arnhem en Rotterdam hebben daar volgens mij in het verleden genoeg ervaring mee.
Vreemd is het wel gezien de risico's in NL als waterland. We gaan er dus altijd op voorhand vanuit dat iemand die te water raakt verloren is. Nu hoor en zie ik in diverse regio's wateroppervlaktereddingsteams komen. Zeker geen slechte aanvulling maar geen vervanging van een duikteam. We weten allemaal denk ik wel uit ervaring dat veel mensen pas gaan bellen als iemand onder water verdwijnt. Of dat het zinken van een voertuig sneller gaat dan we willen. Het beeld wat er nu ontstaat is dat we met een oppervlaktereddingsteam dezelfde slagkracht en mogelijkheden hebben als een duikteam. Dat is niet correct.
Helaas zijn er diverse ongevallen met dodelijke afloop geweest waardoor de regelgeving strenger is geworden. Terecht maar daarin zijn we ook doorgeschoten. Dat is in NL niet vreemd als we kijken na bijvoorbeeld de ontwikkeling in brandbestrijding na de Punt. In NL hadden/hebben we goed opgeleide duikteams. Brandweermensen die zeer gedreven en serieus zijn in hun vak. Een duikalarm zet iedereen altijd op scherp en wordt er extra hard gewerkt.
We moeten bezuinigen in opdracht van het bestuur. Nu kan ik iedere bestuurder uitleggen waarom duikteams nodig zijn in NL. Vaak komt dan de discussie boven wat voor resultaten we halen met een duikteam versus de kosten die we moeten maken. Dat kom ik altijd met de vraag, wat kost de rampenstaf op kantoor, hoe daadkrachtig is de rampenstaf nu echt, hoe vaak is deze echt nodig, kan dat nu niet beter? Wat is de kosten-baten analyse van de rampenstaf dan? Daar hoor je niemand over en dat is jammer. Rampenstaf is nodig maar kan het niet wat minder? Dat scheelt enorm veel geld. Het is nu een eenzijdige bezuinigingsronde die voornamelijk de basiszorg/repressie raakt. Ook daarin zijn we de balans kwijt.
We krijgen dus steeds meer de situatie dat als er een persoon of auto te water gaat we met zijn allen aan de kant staan te toe te kijken. Met andere woorden, we hebben niet de middelen en mensen om daadkrachtig op te treden om het slachtoffer überhaupt een kans te geven. De kans op PTSS bij hulpverleners is in mijn ogen bij waterongevallen een onderkend maar bijkomend probleem.
