Daarom gaan we natuurlijk door totdat we de bovenste steen boven hebben, of samen tot de conclusie komen dat er nog een gaatje in de brancherichtlijn is te schieten... 
Ik heb net weer even bij zitten lezen en kom tot de volgende persoonlijke conclusie :
Als blijkt dat de mensen in het veld (wij dus) geen duidelijkheid hebben gekregen over de werkelijke verschillen tussen bepaalde prio's uit de brancherichtlijn, dan schiet deze richtlijn blijkbaar zijn doel voorbij.
Hoeveel brandweerchauffeurs (met certificaat verkeerswetgeving van de opleiding brandweerchauffeur) zouden nu echt het verschil tussen prio 2 en 3 goed kunnen uitleggen, laat staan in de praktijk goed toepassen?
(en daar horen OvD's in hun dienstauto ook bij 
)Het is dus geen toeval dat er in de brancherichtlijn (of in de toelichting erbij) NIET wordt ingegaan op de soort incidenten die onder prio 2 of 3 zouden moeten vallen.
Bij het verschil tussen prio 1 en 2 wordt hier wel een nadere toelichting gegeven.
Het verschil tussen prio 2 en 3 is gewoon een moeilijk onderscheid waarvoor nog geen landelijk gedragen oplossing is gevonden.
De mensen/korpsen in het veld moeten maar zien hoe ze invulling geven aan prio 2 en 3. En zo gaat er weer veel kostbare tijd verloren die veel beter besteed had kunnen worden.
Ik heb een sterk vermoeden dat de brancherichtlijn binnen een jaar of 2 zal worden bijgesteld of uitgebreid m.b.t. de verschillen en toepassing van de prio's 2 en 3.
Een goede insteek daarbij zou het verschil tussen de wettelijke taken (prio 1 en 2) en dienstverlening (prio 3) kunnen zijn. Dienstverleningen zijn per definitie klussen die ook door een particulier bedrijf kunnen worden uitgevoerd, en die mogen dan ook niet gebruik maken van bepaalde vrijstellingen in het verkeer.
groeten,
René de Caluwé
Heerhugowaard
