Multidiciplinaire inzet op de SEHCockringTijdens een dienst een paar jaar geleden werd ik gebeld door de SEH-arts. Een man was in slaap gevallen met een cockring nog om en kreeg hem nu niet meer af. Mijn ervaring met cockringen was (en is) niet groot. Op weg naar het ziekenhuis, bedacht ik mogelijke oplossingen: knippen met een stevige tang, draadzaagje, of snuffelen in het materiaal van de orthopedie.
Bij aankomst bleek het om een cockring van massief metaal te gaan, die om de penis en achter het scrotum zat. Door de zwelling was het niet mogelijk om de ring af te krijgen.
Zagen met een draadzaagje was onbegonnen werk. Een kniptang was niet tussen de ring en de huid te krijgen. Er bleef dus weinig anders over dan grof geschut. De brandweer, die ook door de SEH-arts was gebeld, popelde om aan de slag te gaan.
Allereerst regelden we bescherming: brandwerend afdekmateriaal om de penis van de patiënt, een aluminium-spalk tussen ring en huid, beschermbrillen voor ons, water met ijsklontjes om de ring te koelen.
Terwijl één brandweerman de ring stabiliseerde met een tang en een andere met de slijptol de cockring probeerde door te slijpen, spoot ik langzaam ijswater op het gebied om het metaal te koelen. De patiënt lag er redelijk ontspannen bij en gaf aan wanneer het hem letterlijk te heet werd. Na een klein half uur was de ring aan één kant door. Helaas was het ding niet te buigen. Na nog 20 minuten slijpen en koelen gaf de ring eindelijk voldoende mee om het scrotum en de penis te verlossen.
De patiënt heeft het gelaten ondergaan, de brandweermannen publiceerden met toestemming van de patiënt een foto in hun maandelijkse tijdschrift en ik heb patiënt aangeraden voortaan zonder cockring te gaan slapen.
Anita Roelofs, uroloog
http://medischcontact.artsennet.nl/rubrieken-1/Alle-rubrieken/Lezersbijdragen-1/Lezersbijdrage/107634/Cockring.htm