Ik heb deze topic eens gelezen en het is logisch dat je als ehbo-er bij een aangrijpende gebeurtenis je verhaal wilt doen maar dat hoeft toch niet persé bij de hulpverleners die het dan razend druk hebben met het slachtoffer?
Praten met vrienden of familie lucht mij altijd voldoende op.
Saskia, ik heb ook niet gezegd, dat het op DAT moment moet.
Wat ik er mee wil zeggen is, dat niet iedere EHBO'er weet waar hij met zijn verhaal naar toe kan, als hij echt iets aangrijpends heeft meegemaakt. Dan is het overhandigen van een kaartje of een opmerking vanuit de politie of ambu meer dan genoeg.
Tuurlijk is napraten niet altijd nodig met de hulpverleners. Maar het kan de EHBO'er wel helpen om de gebeurtenis een plek te geven. En ik bedoel hier echt geen hele therapieen mee. Het alleen al weten hoe het bijv. met het SO is, zonder privegegevens vrij te geven, kan al enorm helpen.
En ja, ik wijs mijn cursisten er ook op en daar vraag ik ook altijd naar of ze er nog met iemand over nagepraat hebben. En ja, ik geef de cursisten mijn telefoonnummer voor het geval ze behoefte hebben om te praten. En ja ik wijs ze ook op Slachtofferhulp.
En ik vraag me wel af, waarom hier nu toch wel redelijk moeilijk wordt gedaan over de nazorg van de EHBO'er.
Jullie hebben toch een BOT team paraat als jullie een heftige hulpverlening achter de rug hebben?
