ervaringen met verzorg- en verpleegtehuizen

[strongbow]

Misschien is het handig je eerst te verdiepen in een bedrijf als een verzorgingshuis voor je zulke uitspraken doet.

en misschien kan jij wat beter lezen wat ik schrijf  

In een acuut geval waar men de ambulance vraagt lijkt het mij niet meer dan zelfsprekend dat men, in afwachting van, bij de patiënt blijft, juist als er meerdere medewerkers in het huis aanwezig zijn.
Als de patiënt dan toch "uch" zegt, dan zou het evt. DNR beleid voor handen moeten zijn en de patiënt moet gereanimeerd worden als dat de afspraak is.

Ik schrik er van als bij herhaling blijkt dat medewerkers van het verzorgingshuis niet kunnen reanimeren, een reanimatiecursus hebben gevolgd maar dit niet durven in te zetten, of simpelweg "vergeten" dat reanimeren ook nog een optie is.
Ik schrik er van wanneer blijkt dat een acuut ernstige zieke bewoner alleen wordt gelaten en de medewerkers wel met zijn drieëen beneden op zoek zijn naar zijn of haar dossier.
Ik schrik er van dat vervolgens het DNR beleid ergens weggestopt zit in het dossier en het ellendig lang duurt voor er duidelijkheid is.

En ja ik verwacht van personeel in een verzorgingshuis dat men wel in staat is om te kunnen reanimeren en men begrijpt wat de prioriteiten zijn. Niet meer, niet minder.

Het probleem zit hem, naar mijn mening, in het feit dat dit in onze regio géén losstaand incident is, maar dat een hoop verzorgingstehuizen hier geen oog voor hebben.

Als een verzorgende wel een bloedsuiker kan en mag prikken, vervolgens constateert dat een bewoner een bloedsuiker heeft van 1.2, weet dat dringende geneeskundige interventie (of te wel huisarts of ambu) noodzakelijk is, maar vervolgens de patiënt alleen laat met het idee ik heb nog meer te doen... en ook niet de tegenwoordigheid van geest heeft om een collega of zijzelf naar beneden te sturen om de ambu op te vangen... tja, dan maak ik mij wel zorgen...

Natuurlijk is een verzorgingshuis geen ziekenhuis en mag en kan je niet zoveel van de verzorgenden verwachten, maar dit zijn toch voorbeelden van dingen die niet moeten kunnen?

Je kan het de verzorgenden ook niet kwalijk nemen, dat zijn over het algemeen hardwerkende mensen die veel voor de bewoners doen, hard werken en er peanuts voor krijgen. De instellingen zelf moet haar medewerkers hierin beter begeleiden (o.a. bewustwoording, protocollen wat te doen, zorgmappen op orde), jaarlijkse reanimatie(herhalings)cursus (voor die 6 bewoners in het huis die wel gereanimeerd willen worden  ), etc...

En het toppunt vind ik mensen inroosteren in de nachtdienst (2), waarvan er 1 echt zowat geen woord Nederlands sprak. Het meisje deed haar uiterste best, met een mengeling van Tsjechisch, Nederlands, Engels en Duits (ik dacht echt dat ze Fries sprak...), maar het was echt een taalbarriere. Niet alleen voor ons, maar wat denk je voor de bewoners.
Bij navraag bleek zij net begonnen te zijn met een cursus Nederlands, overigens wel een verpleegkundig (!) diploma te bezitten, maar de roosterplanner/leidinggevende die had zo iets van tja... Wat kan er nou in de nacht gebeuren...

Ik ben dus gewoon van mening dat er best nog wel wat aan de kwaliteit van zorg in de verzorgingshuizen kan worden gedaan.

[Joost -VIG-]

Hallo

Ik ben gediplomeerd verzorgende IG en heb zowel ervaring in verpleeghuis als in een verzorgingshuis. Ik las ergens een uitspraak dat wij vooral er zijn om ADL te geven en bewoners te verschonen. Helaas moet ik zeggen dat dit niet zo is. Er werken verschillende nivo,s in huis. Verpleegkundige ( vaak mannagement functies ) Niv 3 verzorgende IG/AG, helpende nivo 2, ook wel verpleegassistent genoemd en gastvrouwen/voedingsassistenten e.d. Verschil tussen een verzorgende AG en IG is dat een IG voorbehouden verpleegtechnische handelingen mogen verrichten ( indien bekwaam ) en een AG niet omdat deze daarvoor niet is geschoold maar mogen wel medicatie delen. Een helpende lijkt me duiderlijk, hulp bij ADL, hulp bij voeding e.d.

Als verzorgende ( en zeker als dagoudste/ ZOCO/EVV ) draag je de verandwoordeling voor een unit, aantal bewoners. Van ons word verwacht de hele zorg op de afdeling te coordineren. Dat is soms een hele kluif. Ik had recent de verandwoording over 3 etages omdat ik de enige ( pas ) gediplomeerde was. Ik liep met het zweet tussen de bilnaad maar ik redde het wel. ( dit is in een verzorgingshuis )

Er zitten ook grote verschillen tussen verzorgingshuizen en verpleeghuizen. Een verpleeghuis krijgt alles namens de AWBZ en een verzorgingshuis moet alles op naam worden besteld van bewoners, met als gevolg dat ik me soms nog weleens rot zoek naar bijvoorbeeld handschoentjes. In een verzorgingshuis wordt van een verzorgende IG veel meer zelfstandigheid en zelfredzaamheid verwacht dan in een verpleeghuis. Waarom ? Omdat wij geen achterwacht avondhoofd e.d. hebben. Ik heb meegemaakt dat ik iemand overleden had gevonden en zelf het hele riedeltje heb moeten regelen met huisarts/familie/CMO en hierin prioriteiten heb gesteld over de afdeling. Dit was een onverwacht overlijden. Vanuit het verpleeghuis wereld wordt dit nog weleens onderschat. Ik wil niets afdoen aan de collega,s die in verpleeghuizen werken want die werken ook heel hard!! Maar deze hebben nog wel een nachthoofd en die had ik niet. Ik heb het ook niet echt gemist want heb die ervaring niet willen missen.

Van acute zorg hebben we inderdaad weinig gegeten maar wij komen niet uit een ei al zijn we geen vpk!! Dit zal per verzorgende afhangen hoe die ermee omgaat. Het is wel een van mijn sterke punten om daarmee om te gaan kwam laatst naar voren in mijn eindbeoordelings gesprek. Bij ons is ook het beleid dat wij geen ambulance bellen maar dit altijd via de huisarts/HAP te doen.

Ik zeg niet dat we heilig zijn maar het beeld wat in deze topic werd geschept ging mij wel even aan het hart en naar mijn mening verdienen we wel iets meer waardering. Met name de verzorgende IG,s of AG,s die de verandwoording hebben over een afdeling moeten echt meer doen dan wassen en bewoners verschonen. Ik zag iemand een uitspraak doen over de zogenaamde aanvullende verpleegtechnische handelingen. Wij mogen verpleegtechnische handelingen uitvoeren die geleerd zijn in deelkwalificatie 304. Dit is heel wat en zeker niet 'aanvullend'. Wij mogen inderdaad geen IV, geen man cath, geen drains e.d. maar die heb je in onze setting echt niet nodig en moet je in mijn ogen in die setting ook niet willen. Verder mag een verzorgende IG best wel veel. ( indien bekwaam natuurlijk )

Ik ben blij met mn ervaring die ik heb opgedaan in het verzorgingshuis/verpleeghuis en dat ik het prima kan meenemen in het ziekenhuis.

Groeten Joost.

[CM]

Joost,

Je hebt je vak prima verdedigd. Niet iedereen is dezefde mening toegedaan over verzorgings- cq verpleeghuizen. Ik heb juist heel veel respect voor de mensen die met veel liefde en toewijding hun "bewoners" verzorgen. En dat in een tijd waar er alleen maar bezuinigd wordt. Laat ik eerlijk zijn: al ben ik verpleegkundige, ik zou het echt niet kunnen! Ik vond de stages op de verpleegafdelingen tijdens mijn opleiding al erg genoeg, maar het was een noodzakelijke kwaad om in de SMH-keten terecht te komen.

Daar gaat deze discussie overigens niet om. Het gaat m.i. om de opvang van calamiteiten binnen zo'n instelling. Dat laat wat te wensen over: respiratoir insuficiente patienten standaard plat laten liggen, geen reanimatie durven (!) beginnen. Ga zo maar door..... Ik vind wel dat er hier aandacht aan besteed moet worden. Ik vind  sowieso niet dat er voor iedereen een DNR moet gelden binnen een instelling. Daar kom je als directie wel erg makkelijk van af. Je hoeft je personeel dan nooit in BLS te trainen. Iedere situatie moet apart worden bekeken. Ook de wensen van de patient en diens familie moet worden meegewogen. Ik weet niet hoe vaak ik het heb meegemaakt dat er niets was geregeld omdat niemand het heeft durven aankaarten. Wat denken ze wel? We zien wel waar het schip strandt? Leuk bedacht maar het zadelt mij met een probleem op. Ik kom ter plaatse en iemand is duidelijk heel slecht. Ik moet als buitenstaander gelijk  beginnen over wel/niet reanimeren. Het komt dan ook hard op het dak van alle betrokkenen. Ik wind er geen doekjes om, daar is immers op dat moment geen tijd voor.

Mijn persoonlijke mening is dat het personeel wat pro-activer moet zijn in het tijdig herkennen van bedreigende situaties. Laat het niet zover komen dat iemand gereanimeerd moet worden. Daar is misschien investering voor nodig in de vorm van bijscholingen e.d. maar het is wel te realiseren. Oh, en nog wat, praat met de mensen over wat ze werkelijk willen mocht zo'n situatie zich vordoen. Het is een moeilijk onderwerp maar het scheelt een hoop ellende achteraf.

WM.

[Joffry Ambu-Vpk]

Joost,

Je hebt je vak prima verdedigd. Niet iedereen is dezefde mening toegedaan over verzorgings- cq verpleeghuizen. Ik heb juist heel veel respect voor de mensen die met veel liefde en toewijding hun "bewoners" verzorgen. En dat in een tijd waar er alleen maar bezuinigd wordt. Laat ik eerlijk zijn: al ben ik verpleegkundige, ik zou het echt niet kunnen! Ik vond de stages op de verpleegafdelingen tijdens mijn opleiding al erg genoeg, maar het was een noodzakelijke kwaad om in de SMH-keten terecht te komen.

Daar gaat deze discussie overigens niet om. Het gaat m.i. om de opvang van calamiteiten binnen zo'n instelling. Dat laat wat te wensen over: respiratoir insuficiente patienten standaard plat laten liggen, geen reanimatie durven (!) beginnen. Ga zo maar door..... Ik vind wel dat er hier aandacht aan besteed moet worden. Ik vind  sowieso niet dat er voor iedereen een DNR moet gelden binnen een instelling. Daar kom je als directie wel erg makkelijk van af. Je hoeft je personeel dan nooit in BLS te trainen. Iedere situatie moet apart worden bekeken. Ook de wensen van de patient en diens familie moet worden meegewogen. Ik weet niet hoe vaak ik het heb meegemaakt dat er niets was geregeld omdat niemand het heeft durven aankaarten. Wat denken ze wel? We zien wel waar het schip strandt? Leuk bedacht maar het zadelt mij met een probleem op. Ik kom ter plaatse en iemand is duidelijk heel slecht. Ik moet als buitenstaander gelijk  beginnen over wel/niet reanimeren. Het komt dan ook hard op het dak van alle betrokkenen. Ik wind er geen doekjes om, daar is immers op dat moment geen tijd voor.

Mijn persoonlijke mening is dat het personeel wat pro-activer moet zijn in het tijdig herkennen van bedreigende situaties. Laat het niet zover komen dat iemand gereanimeerd moet worden. Daar is misschien investering voor nodig in de vorm van bijscholingen e.d. maar het is wel te realiseren. Oh, en nog wat, praat met de mensen over wat ze werkelijk willen mocht zo'n situatie zich vordoen. Het is een moeilijk onderwerp maar het scheelt een hoop ellende achteraf.

WM.

Helemaal mee eens.

daarbij, ook personeel -verzorgend/logistiek/adminstratief etc- en familie/bezoekers  die in het pand aanwezig zijn kunnen in een noodsituatie komen, en hebben dan ook recht op BHV en eerste hulp door het verzorginhuis.

[Danoontje]

Heel herkenbaar allemaal. Kunnen we dan misschien ook een Topic starten over Huisartsen?

Bestellen onder  A2 een AB, terwijl ze zelf direct vertrekken en de komst van de AB niet afwachten. Best aardig bij een laag complex "zorgdingetje", maar bij een gaspende pat met een CVA vind ik dit toch altijd een tikje onprofessioneel overkomen.  

Atijd weer vergeten een overdracht achter te laten.... "hoezo een overdracht voor jullie? Ik heb het zh toch al overgedragen?"

Niet af te brengen zijn van het idee dat je pat een Myocardinfarct heeft terwijl je ECG toch iets anders zegt...

Een diabeet met een blds van 1.8 achterlaten omdat hij (verdo.me) zo agressief deed tegen "de dokter!!"     (dit bleek bij navraag de reden...)

Als ik dan die HA wagentjes zie rondscheuren dan wordt ik daar zo treurig van...waarom? Omdat een hoop mensen adequate zorg onthouden wordt als je een onprofessioneel iemand op zo'n plek zet. En dat is niet anders in de verzorgingshuizen....of in het Zh....of op de ambulance.

[Joost -VIG-]

Ik heb het in mn vorige posting niet erbij gezet, maar zou er ook geen topic gestart kunnen worden over ambulance personeel waarvan de houding soms te wensen overlaat ?? Een overdracht aan het ZH uit mn handen plukken terwijl ik die nog aanvul en vertrekken, een ambu pleeg die bij een gevallen oudere zorgvrager gelijk begint de jodelen dat het niets is, het in eerste instantie niet mee wil nemen en dat er na een foto blijkt dat er een fractuur zit waar je u tegen kan zeggen. Wat ik ook weleens had is dat er een ambu team de afdeling op kwam zetten ( buiten mij weten om ) en niet begon met hallo maar met : waar is 2 2 2 ?? Dit tot 3x toe en ik me afvragen waar hij het over heeft, ik dacht dat dat het nieuwe alarm nummer was ofzo. Maar het bleek het kamer nr 2,22 te zijn.

Van onze kant uit ergeren wij ons ook weleens aan ambu personeel, en een andere keer hebben we weer een ploeg staan die wel gewoon normaal doet en dat de zaken gewoon worden afgehandeld zoals het moet. Ik neem toch aan dat er bij de ambulance ook die ervaringen er zijn dat er ook huizen zijn waarbij dat wel goed gaat. En de slechte ervaringen blijven dat het meeste bij, dat snap ik ook wel.

Maargoed..zo kunnen we overal wel een punt van maken toch ?? Het blijft gezondheidszorg aan mensen en geen computer werk, veilig van achter een bureau.

Groetjes.