Zouden deze verschijnselen ook niet kunnen komen door in aanraking te zijn geweest met een plant of boom die giftige stoffen af geeft? Ik denk bijvoorbeeld aan giftige paddenstoelen en er zijn vast nog meer enge bomen/planten/struiken etc te bedenken? Is er toxicologisch onderzoek gedaan bij de slachtoffers? Soms wel jammer dat je uit de media maar weinig informatie over vervolgonderzoeken kunt halen.
Als je vergiftigd wilt worden door een giftige plant of paddestoel (meestal geen boom), is aanraken niet genoeg, maar moet je die eten. Ik kan me niet voorstellen, dat een hele groep kinderen, begeleid door volwassenen, zo dom is om 's nachts van onbekende planten te gaan eten. Bovendien zou je daarvan inwendige problemen krijgen, geen "last van de ogen", waarvan in de media in eerste instantie melding is gemaakt.
Natuurlijk kan een groep mensen die eerder op de dag hetzelfde gegeten heeft, last krijgen van voedselvergiftiging. Maar ook dan treden er verschijnselen op als misselijkheid, overgeven en diarree, geen zere ogen. Bovendien werd in de media verteld dat dit slechts optrad bij één ploeg tijdens de vossenjacht.
Ik dacht in eerste instantie nog aan de mogelijkheid van een dumping van drugschemicaliën in het bos. Echter: die ruik je eerder dan dat je er last van krijgt. Bovendien had men die dumpsite dan ook terug moeten kunnen vinden.
Daarom vrees ik dat we opnieuw te maken hebben gehad met een geval van massahysterie - één persoon voelt zich niet lekker en zegt dat, de rest gaat bij zichzelf nadenken of hij of zij misschien ook iets voelt, en voor je het weet is door deze groepsdynamiek bijna de hele ploeg ziek. Men steekt elkaar dus niet fysiek maar psychisch aan, met fysieke effecten tot gevolg. Bij kinderen gebeurt dit regelmatig, maar tegenwoordig ook steeds vaker bij volwassenen.
Helaas zie je steeds vaker dat men elkaar opfokt en collectief ergens last van krijgt. Denk maar aan die grootschalige onwelwordingen onlangs in dat nieuwe kantorencomplex in Amersfoort, waarbij ook een groot aantal mensen is afgevoerd naar het ziekenhuis om daar bijna per kerende post weer uit ontslagen te worden. Iets bijzonders ruiken betekent tegenwoordig steeds vaker dat men "onwel" wordt, wat dat akelige woord ook moge betekenen.
Ik vrees dat de enige ziekte die zich daadwerkelijk op grote schaal uitbreidt, hypochondrie is.
Jammer dat er zelden iemand op lokatie is die durft te zeggen "doe eens even normaal en stel je niet aan". Uit angst dan te worden afgestraft door bezorgde familie en vrienden wordt er dan maar meegedaan en wordt iedereen die ook maar iets denkt te voelen, voor de zekerheid (en uit angst voor protesten en klachten) naar het ziekenhuis vervoerd. Wat het vermoeden van de omstanders weer bevestigt dat er toch vast wel echt iets aan de hand was - en van hen dan soms ook weer mensen onwel worden. Wat dit keer dus inderdaad ook weer gebeurde.
Op het risico af dat er nu opnieuw mensen gaan zeggen dat ik zulke dingen niet mag zeggen, doe ik het toch. Ik wacht met smart tot het gezonde verstand weer terugkeert bij onze vroeger zo nuchtere bevolking. Helaas vrees ik dat dat in deze steeds meer risicomijdende maatschappij waarin men niets meer gewend is, roepen in de woestijn is.
