Reanimatiebeleid zorginstellingen

[RuudF]

uit jou berichten haal ik dat je blijkbaar niet gestemd heb op de huidige regeringspartijen... je schrijft er nogal denigrerend over... maar ze vertegenwoordigen wel een meerderheid in Nederland...   Dus de meerderheid van de Nederlanders (die gestemd hebben) ziet het allemaal verkeerd....
Groenlinks heeft ook altijd lekker reële idieën om wat aan de andere kant van het spectrum te noemen...  

Maar laten we niet verzanden in een partijen strijd maar het gewoon 'de politiek' noemen...  

Ik vind het niet netjes dat het wel / niet reanimeren nu uitgevochten wordt door de verzorgings tehuizen over de rug van de bewoners... Zelfs als bezoeker ben je daar blijkbaar niet veilig is te lezen uit de berichten hier op het forum...  

Die laatste opmerking klopt niet helemaal: als jij als bezoeker daar aanwezig bent en jou overkomt iets zal zeker ingegrepen worden.....al is dat dus voor een groot deel afhankelijk van het opleidingsniveau van het aanwezige personeel.....dus je bent daar net zo "veilig" als onderweg naar de Albert Heijn.

En nee ik heb in ieder geval niet op de huidige politieke coalitie-partijen gestemd, ik kan me niet herkennen in dat wijfelende gedrag. Dat heeft echter niets te maken met mijn mening over zelfbeschikking/reanimatie e.d.

[Joost -VIG-]

En nu dan het volgende:
in het verzorgingshuis wordt een bewoner gevonden op bed die niet meer reageerd, verzorgende vertrouwd het niet en roept de afdelings verpleegkundige. Die constateerd dat er geen circulatie meer is. Bewooner is nog wel wat warm maar reageerd nergens meer op.
Vinden jullie nu dat er een reanimatie moet worden gestard?
Of wordt toch nog het gezonde verstand gebruikt, ik hoop het van wel !!

Zo werkt het niet. In het verzorgingshuis heb je bijna geen verpleegkundige werken. Ik had een soort gelijke situatie maar dan midden in de nacht en hebben ook niet gereanimeerd( Ook het terughoudende beleid van het huis ). Het betrof een oude man op zeer hoge leeftijd, prostaat ca en achteraf hoorde ik dat hij nog een aneurisma had zitten die op dat moment wellicht de doodsoorzaak kan zijn. Dat blijft gissen uiteraard want ik ben geen arts.
Daarbij is een verzorgende-IG zelf bevoegd om te handelen en hoeft er geen vpk bij. Een VIGer is geen helpende die nergens toe bevoegd is !! Een VIGer is daarvoor op dat moment aangenomen. De verpleegkundige die er dan al zouden moeten zijn, zijn mannager van 9 tot 17 en zitten achter een bureau en staan ver van het bed. Van hen kan je je afvragen of ze in het uberhoud nog bekwaam zijn als ze alleen maar met de personeelsbezetting en cijfertjes bezig zijn. In het verpleeghuis werkt dit weer heel anders maar dan heb je het ook over een heel andere soort instelling. Wij hebben op dat moment de HAP gebeld, familie, CMO en alles verliep rustig en familie had er vrede mee.

Eerlijk gezecht kwam het ook niet in mij op ( of bij mn collega ) om te reanimeren. Mag iemand van 95 soms ook gewoon uittreden ?? Is het iemand van 30 die in de gang neervalt vind ik het een heeel ander praatje en doe je er alles aan om die gene te redden. Maar zoals ik al in eerdere postings heb aangegeven, dit wordt veeel en veeel te veel doorgeslagen.

Die laatste opmerking klopt niet helemaal: als jij als bezoeker daar aanwezig bent en jou overkomt iets zal zeker ingegrepen worden.....al is dat dus voor een groot deel afhankelijk van het opleidingsniveau van het aanwezige personeel.....dus je bent daar net zo "veilig" als onderweg naar de Albert Heijn.
En nee ik heb in ieder geval niet op de huidige politieke coalitie-partijen gestemd, ik kan me niet herkennen in dat wijfelende gedrag. Dat heeft echter niets te maken met mijn mening over zelfbeschikking/reanimatie e.d.

Ik zou je eerst maareens verdiepen in wat verzorgende-IG,s zijn en kunnen. Ik vind het erg kleinnerend overkomen. Verzorgende-IG,s zijn geen dummies die alleen wassen en aankleden en soms tot aan de ellebogen in de str*nt zitten. Hier heb ik ook al een post over geplaatst wat VIGers zijn en doen. Ik raad je aan dat even terug te lezen voor met dit soort texten te gaan smijten want deze waardering verdienen de verzorgenden niet vind ik!

[RuudF]

Ik zou je eerst maareens verdiepen in wat verzorgende-IG,s zijn en kunnen. Ik vind het erg kleinnerend overkomen. Verzorgende-IG,s zijn geen dummies die alleen wassen en aankleden en soms tot aan de ellebogen in de str*nt zitten. Hier heb ik ook al een post over geplaatst wat VIGers zijn en doen. Ik raad je aan dat even terug te lezen voor met dit soort texten te gaan smijten want deze waardering verdienen de verzorgenden niet vind ik!

Joost, een en ander is helemaal niet kleinerend bedoeld, echter ga jij eens tellen hoeveel VIG-ers kunnen reanimeren, aangezien het géén onderdeel is van hun opleiding. Verder is het een feit dat het management uit bezuinigings overwegingen voornamelijk helpenden heeft rondlopen en dat de VIG-ers in een huis op één hand te tellen zijn.

[Brandpreventist]

http://www.refdag.nl/artikel/1359265/Kabinet+Een+richtlijn+voor+reanimatie.html

Kabinet: Eén richtlijn voor reanimatie
05-09-2008 11:23 | Redactie politiek

DEN HAAG - Staatssecretaris Bussemaker van Volksgezondheid vindt dat verpleeg- en verzorgingshuizen één lijn moet trekken bij het reanimeren van hun bewoners.

De vraag welke lijn dat moet worden, wil ze overlaten aan medici, schreef ze donderdag aan de Tweede Kamer.

Bussemaker reageert in haar schrijven op de commotie die enkele weken geleden ontstond over het plan van het St. Pieters en Bloklands Gasthuis in Amersfoort om bewoners ouder dan 70 jaar niet meer te reanimeren, tenzij ze zelf aangaven dat wel te willen.

Hoewel de beleidswijziging goed met alle betrokkenen was besproken, pakte de communicatie erover „zeer ongelukkig” uit. Het noemen van een leeftijdsgrens droeg daar in belangrijke mate aan bij, constateert de bewindsvrouw op grond van onderzoek van de Inspectie voor de Gezondheidszorg. Het St. Pieters en Bloklands Gasthuis trok de nieuwe richtlijn na de ontstane commotie weer in en beraadt zich nu op een mogelijke nieuwe richtlijn.

Een algemene richtlijn voor verzorgingshuizen is er niet. De Nederlandse Vereniging voor Verpleeghuisartsen (NVVA) heeft al aangekondigd samen met huisartsen de richtlijn voor reanimatie in verpleeghuizen onder de loep te willen nemen. Bussemaker wijst erop dat de arts uiteindelijk met elke patiënt afspraken moet maken over de keuze om wel of niet te reanimeren.

[Michelle1983]

Mag een mens nog wel sterven?

door Ronald van Nordennen. vrijdag 05 september 2008 | 03:39 | Laatst bijgewerkt op: vrijdag 05 september 2008 | 09:11

Ik heb me erover verbaasd dat Nederland in één keer op zijn kop staat door het reanimatiebeleid binnen een verzorgingshuis in Amersfoort. Het verzorgingshuis is met zijn bewoners in gesprek gegaan over het wel of niet reanimeren bij een hartstilstand.

Na overleg met de cliëntenraad (heel netjes) heeft men het besluit genomen dat de bewoners kunnen aangeven of zij wel of niet gereanimeerd willen worden. Als bewoners aangeven dit niet te willen, wordt dit ook niet gedaan. Volgens mij verdiende dit verzorgingshuis daarvoor een compliment.

Maar Nederland laat zich horen en realiseert zich daarbij ook niet dat heel veel verzorgingshuizen dit beleid al lang hebben doorgevoerd. De politiek valt eroverheen, het zou 'opruimbeleid' zijn. Wat een grove en absoluut belachelijke uitspraak. Mensen die zich dag en nacht inzetten voor de ouderen in onze maatschappij, betichten van het gemakkelijk 'opruimen' van bewoners. Denkt de politiek nou werkelijk dat het hier om gaat? Zelfs een emeritus-hoogleraar, prof. dr. Dick H. Sipsma die in het BD van vrijdag 22 augustus aangeeft het onjuist te vinden als dit collectieve beleid binnen een verzorgingshuis wordt gevoerd, doet er aan mee.

Wat nou collectief beleid, er wordt keurig aan mensen gevraagd wat men wil: reanimatie of niet. En alsof mensen dit zelf niet kunnen aangeven als zij op leeftijd zijn.

Ik hoop trouwens Sipsma niet aan mijn bed te krijgen als arts, als ik negentig jaar ben, een hartstilstand krijg en aangegeven heb te willen sterven, als dit zou gebeuren. Hij gaat nog reanimeren ook, om de twee dochters die in het buitenland zitten nog de kans te geven terug te komen.

Ik vind het een schande als deze medische behandeling wordt uitgevoerd terwijl mensen hebben aangegeven dit niet te willen. Met reanimeren denken mensen gemakkelijk aan succesverhalen. Niets is minder waar. Het merendeel van de reanimaties mislukt en het deel dat lukt, gaat later vaak gepaard met ernstige handicaps, vooral op hoge leeftijd. En natuurlijk, als mensen na de goede informatie te hebben ontvangen, aangeven gereanimeerd te willen worden, dan moet dit ook gestart worden. Maar mag een mens ook zeggen: 'Nee dokter liever niet, laat mij maar gaan als dat gebeurt.'

De vraag die na het lezen van al deze commotie constant in mijn hoofd naar boven komt: geven wij mensen nog wel de kans om dood te gaan?

Ronald van Nordennen is verpleeghuisarts/ouderenarts

http://www.brabantsdagblad.nl/algemeen/opinie/3662865/Mag-een-mens-nog-wel-sterven.ece

[Brandpreventist]

Mag een mens nog wel sterven?

door Ronald van Nordennen. vrijdag 05 september 2008 | 03:39 | Laatst bijgewerkt op: vrijdag 05 september 2008 | 09:11

Ik heb me erover verbaasd dat Nederland in één keer op zijn kop staat door het reanimatiebeleid binnen een verzorgingshuis in Amersfoort. Het verzorgingshuis is met zijn bewoners in gesprek gegaan over het wel of niet reanimeren bij een hartstilstand.

Na overleg met de cliëntenraad (heel netjes) heeft men het besluit genomen dat de bewoners kunnen aangeven of zij wel of niet gereanimeerd willen worden. Als bewoners aangeven dit niet te willen, wordt dit ook niet gedaan. Volgens mij verdiende dit verzorgingshuis daarvoor een compliment.

Maar Nederland laat zich horen en realiseert zich daarbij ook niet dat heel veel verzorgingshuizen dit beleid al lang hebben doorgevoerd. De politiek valt eroverheen, het zou 'opruimbeleid' zijn. Wat een grove en absoluut belachelijke uitspraak. Mensen die zich dag en nacht inzetten voor de ouderen in onze maatschappij, betichten van het gemakkelijk 'opruimen' van bewoners. Denkt de politiek nou werkelijk dat het hier om gaat? Zelfs een emeritus-hoogleraar, prof. dr. Dick H. Sipsma die in het BD van vrijdag 22 augustus aangeeft het onjuist te vinden als dit collectieve beleid binnen een verzorgingshuis wordt gevoerd, doet er aan mee.

Wat nou collectief beleid, er wordt keurig aan mensen gevraagd wat men wil: reanimatie of niet. En alsof mensen dit zelf niet kunnen aangeven als zij op leeftijd zijn.

Ik hoop trouwens Sipsma niet aan mijn bed te krijgen als arts, als ik negentig jaar ben, een hartstilstand krijg en aangegeven heb te willen sterven, als dit zou gebeuren. Hij gaat nog reanimeren ook, om de twee dochters die in het buitenland zitten nog de kans te geven terug te komen.

Ik vind het een schande als deze medische behandeling wordt uitgevoerd terwijl mensen hebben aangegeven dit niet te willen. Met reanimeren denken mensen gemakkelijk aan succesverhalen. Niets is minder waar. Het merendeel van de reanimaties mislukt en het deel dat lukt, gaat later vaak gepaard met ernstige handicaps, vooral op hoge leeftijd. En natuurlijk, als mensen na de goede informatie te hebben ontvangen, aangeven gereanimeerd te willen worden, dan moet dit ook gestart worden. Maar mag een mens ook zeggen: 'Nee dokter liever niet, laat mij maar gaan als dat gebeurt.'

De vraag die na het lezen van al deze commotie constant in mijn hoofd naar boven komt: geven wij mensen nog wel de kans om dood te gaan?

Ronald van Nordennen is verpleeghuisarts/ouderenarts

http://www.brabantsdagblad.nl/algemeen/opinie/3662865/Mag-een-mens-nog-wel-sterven.ece

Volgens mij ging het er over dat het verzorgingstehuis een beleid aangenomen had dat als men niets had aangegeven men er vanuit ging dat men niet ging reanimeren...  

[Paul]

ik zal beginnen met te schrijven dat ik niet alle reacties heb gelezen maar wil toch mijn zegje doen over dit onderwerp.
In nederland krijgen per 100.000 inwoners 40-80 mensen een acute hartstilstand, van die groep berust dat in 50-60 % van de gevallen op basis van VF (ventrikelfibrilleren)
indien een patient met ventrikelfibrilleren binnen 3 minuten worden behandeld met BLS en AED dan is de overlevingskans zonder hersenschade bijna 90 %
ik vind dat eenieder die reanimatiebehoeftig is, mits zelf het uitdrukkelijke verzoek om niet gereanimeerd te willen worden, gereanimeerd dient te worden.  Ook (of juist) mensen ouder dan 70 jaar hebben kans op een hartinfarct met een primaire VF, na behandeling kunnen deze patienten nog jarenlang leven op een kwalitatief goede manier. misschien zouden we dan ook een grens moeten maken boven welke leeftijd iemand niet meer gedotterd wordt.
ik vind het prima om een niet-reanimatiebeleid te bespreken met onze oudere medemens maar het is absurd om per definitie te zeggen dat het niet haalbaar en niet nodig is.
Er zijn anders talloze groepen om maar niet meer te reanimeren omdat de slagingskans nihil is, denk hierbij bijvoorbeeld aan traumatische reanimaties (patienten die reanimatiebehoeftig zijn na een ongeval)
De opmerking van delta, citaat
"Je moet je niet zo uitlaten over een onderwerp waar je te weinig van weet. 95% van deze mensen komen niet goed uit de reanimatie: ze raken ernstig mentaal beschadigd (lees: dement), zijn aan bed gebonden of overlijden binnen een week alsnog. Dat zijn de harde statistieken, en aan de hand daarvan worden deze uitspraken gedaan... maar:" snap ik ook niet helemaal en vraag me af waar deze op is gebaseerd?

[Delta]

Op onder andere de volgende artikelen:

Awoke S, Mouton CP, Parrot M.
Outcome of skilled cardiopulmonary resuscitation in a long term care facilty: futile therapy?
J. Am. Geriatric Soc. 1992;40:593-5

Tresch DD.
CRP in the elderly, when should it be performed?
Geriatrics 1991 46:47-56

Het zijn wat oudere artikelen (maar een lijst aan aanvullende literatuur is oa hier te vinden: http://www.pubmedcentral.nih.gov/pagerender.fcgi?artid=2146852&pageindex=3#page) maar zeker nog steeds relevant.

De veel gebruikte data van 50-60% overlevingskans geldt over de gehele bevolking, daar zijn ook dertigers en veertigers met een VF na klein hartinfarct bij. De overleving in het verpleeghuis is veel en veel lager, de eenjaarsoverleving miniem, en de co-morbiditeit enorm. Vaak is er al sprake van enige beschadiging van de hersenen bij verpleeghuisbewoners, waardoor ze nog kwetsbaarder zijn voor zuurstoftekort.

Maar goed, nogmaals: in principe wel en in principe niet reanimeren blijft exact hetzelfde beleid: De dokter moet vastleggen wat de bewoners willen, en de bewoners moeten daar over nadenken.

[Paul]

dat zijn inderdaad erg oude artikelen we mogen toch wel stellen dat de ontwikkelingen op reanimatie gebied de laatste 17 jaar wel degelijk veranderd is, om het nog maar niet te hebben over behandelmogelijkheden van cardiale problematiek en post-reanimatie zorg (waardoor er toch echt betere outcome is)
De jongste referentie komt uit 1996 en de oudste uit 1986 lijkt me geen relevantie meer hebben gezien de bovengenoemde ontwikkelingen

[Paul]

op pagina 2320 onder het kopje "who should receive CPR" staat zelfs uitgebreid genoemd dat onverwacht overlijden wel degelijk behandeld dient te worden, mensen die door ouderdom overlijden moeten uiteraard niet gereanimeerd worden maar mensen die tegen verwachting per acuut een hartstilstand krijgen moeten wel behandeld worden.........hetgeen ik ook onderschrijf, nogmaals zeker de huidige behandelmogelijkheden, pacemakers, ICD, PCI etc......daarnaast vind ik het echt grote onzin om te zeggen dat deze mensen minder kans maken, het klopt maar we reanimeren veel mensen die weinig kans maken, denk aan kinderreanimaties daarbij zeggen we toch ook niet dat we het niet doen, ondanks dat kinderreanimaties zelden lukken, zo ook de al eerder door mij genoemde traumatische reanimaties.