Wat ik bedoel met de externe opleidingen is al gedeeltelijk een feit, hulpverlening is BIG business.
Ik geef wat zaken ter overpeinzing.
Verantwoordelijken willen een constant vergelijkbaar niveau, men gaat nu al steeds meer naar een betaalde strandwacht (zodat men een vinger in de pap heeft).
Niet iedere momenteel gecertificeerde instructeur/examinator levert dezelfde kwaliteit.
Externe opleidingsinstituten staan garant voor officieel erkende certificaten en hebben een meerwaarde door hun onafhankelijkheid en brede erkenning.
Opleiden voor waterhulpverlener naar ILS eisen kan veel gestructureerder en dus ook sneller.
Het is ronduit belachelijk dat een beetje intelligent persoon er jaren over moet doen om het niveau van allround waterhulpverlener te behalen en er daarna achter komt dat hij een heleboel ballast heeft geleerd en er een aantal zaken in de opleidingen ontbreken die in de praktijk onontbeerlijk zijn.
Aanstellen van beroepskrachten heeft automatisch al tot gevolg dat men erkende taakgerichte modulaire instructies verlangt.
Ook de vrijwilliger is overigens sneller bereid zijn geld te steken in de modulaire opleidingen i.p.v. het volgen van langdurige cursussen met tot vervelens toe herhalen van de stof door alle groepsleden. Een voorbeeld zie je in de duikwereld.
Als de KNBRD niet uitkijkt en snel reageert zet men zichzelf buitenspel.
Steeds minder volwassenen zullen overigens als vrijwilliger taken blijven uitvoeren met daarbij een grotere kans op vervolging bij fouten terwijl de bovenlaag flink zijn zakken vult en goede sier maakt met de inzet van de vrijwilliger.
Het is gewoon niet meer van deze tijd.
Kees
