Het is een aardige discussie geworden, leuk om weer even bij te lezen nadat de kerstvisite weer is vertrokken
Alleen denk ik dat het een discussie zou moeten zijn die over onze
eigen veiligheid gaat in plaats van de verschillen tussen beroeps, vrijwilligers, kazernering en de belastbaarheid van vrijwilligers.
Even een rekensom : een korps als Heerhugowaard met volledig vrijwillige uitruk heeft 400 alarmeringen op jaarbasis waarvan 25 binnenbranden (redelijk landelijk gemiddelde). De meeste binnenbranden betreffen 'eenvoudige' woningbranden waarbij het geven van 'kleine brand' binnen 15 minuten na aankomst geen probleem zal zijn.
We houden volgens mijn inschatting 10 binnenbranden per jaar over waarbij de kans aanwezig is dat
niet binnen 15 minuten na aankomst 'kleine brand' is gegeven. Dus 10 van de 400 alarmeringen.... bij een kleiner korps met zo'n 100 alarmeringen per jaar zal dat dus 2 tot 5 van dat soort meldingen per jaar opleveren.
Het opkomen als 2e tankautospuit bij een binnenbrand (meestal dus niet in een woning) waarbij de 1e ts al tenminste 15 minuten heeft gewerkt, zal vrijwel altijd werk aan de winkel voor die 2e ts betekenen (bijv. aflossing ploegen met ademlucht, standby als reddingsploeg, assisteren bij daadwerkelijke blussing etc. etc.).
Een motivatieprobleem voor dit soort alarmeringen zie ik dan ook niet zo snel (in vergelijking met een ander onderwerp : loze automatische meldingen waar we echt nog een hele uitdaging hebben liggen!!!!!).
Het betreffende voorstel heeft alles te maken met het verbeteren van de veiligheid voor
alle brandweermensen tijdens repressief optreden. Het is volgens mij niet zomaar van achter een bureau bedacht, maar door iemand die goed nagedacht heeft over ons brandweerwerk en die van zeer dichtbij de gevolgen van dodelijke ongevallen onder brandweerpersoneel heeft meegemaakt!
groeten,
René de Caluwé
Heerhugowaard
