Opleiding tot ambulanceverpleegkundige

[CM]

Beste Willem,

De situatie beschreven in mijn link is bij mijn weten nog steeds actueel. Wat betreft de vraag over MBO-V, het zou geen probleem moeten zijn. Het feit dat je daarna een IC of vergelijkbare opleiding hebt voltooid is bewijs dat je over een HBO-V nivo beschikt.

HBO-V Acute Zorg zegt mij niets. Wel ben ik bekend met HBO-TV, de technische variant. Deze studenten doen een jaar langer en halen competenties op het gebied technisch verpleegkunde. Of je daarmee sneller doorstroomt naar de ambu? Nu nog niet, denk ik. Hoewel tijden veranderen, het nieuwe aannamebeleid van 20 jaar zal zeker een rol spelen. Wij merken dat het steeds moeilijker wordt om aan personeel te komen.

Of dit een goede ontwikkeling is, valt nog te bezien. Persoonlijk heb ik mijn twijfels. Voordat ik hier wordt afschreven als dinosauriër, deze mening is gebaseerd op 10 jaar mentorschap van zowel MBO-V als HBO-V studenten.  Een specifieke beroepsopleiding voor de ambulancezorg zonder vooropleiding is een leuk idee, maar er zitten haken en ogen aan. Wij genieten hier in Nederland een grote vrijheid als ambulanceverpleegkundige (het zou nog beter kunnen, maar dat is een andere discussie). Ook wat betreft zelfstandigheid. Deze competenties hebben we verdiend door een gedegen voortraject doorlopen te hebben. Een traject waarbij je, als beroepsbeoefenaar, veel ervaring opdoet en een "klinische blik" ontwikkelt. Alles dat dit traject inkort gaat ten koste van deze "blik".

Mijn advies is het volgende: neem de lange route, geniet ervan, en je tijd in een groene pak komt nog wel........

WM

[PeterEde]

Anestesie medewerker is volgens mij niet BIG geregistreerd maar dezelfde functionaris met een verpleegkundige achtergrond weer wel ??

Dit klopt helemaal. Een anesthesiemedewerker is niet BIG-geregistreerd, maar een vpk die aan deze opleiding begint uiteraard wel. De laatste mag wel op de ambu, maar de eerste niet. Vanwege de BIG. Echter of dat nog lang zal gaan als anesthesiemedewerker (/vpk) valt te bezien. Niet dat deze opleiding een slechte keuze zou zijn als vooropleiding richting ambu. Het probleem zit in de hoek van registratie-verlenging in het BIG-register. Het termijn waarover de kwalificaties gehaald moeten worden om als vpk je registratie te verlengen is 5 jaar. Men heeft dit termijn met ingang van 01-01-09 in laten gaan. Voor 31-12-13 moet je dus kunnen aantonen dat je voldoende gewerkt hebt als vpk en je bijscholingen hebt gevolgd, etc.
Als anesthesiemedewerker start je met een opleiding van 3 jaar in voltijd. Daarna nog enige praktijkervaring opdoen en voor dat je het in de gaten hebt zijn een groot deel van de 5 jaar voorbij, zonder dat je als vpk aan je eisen hebt voldaan. Dit zal voor de toekomst nog wel eens een punt van discussie kunnen gaan vormen.

Overigens start ik met de inwerkperiode bij de RAVU en na theoretische en praktische bijscholing / toetsing is het de bedoeling dat ik daarna als pleeg alleen de wagen op ga en vervolgens zsm met de SOSA begin. Dit zal in september zijn. Dus van ong. maart / april tot en met augustus alleen op de auto zonder SOSA.

[WillemB]

WM,
Thanks voor je reactie. Nog een kleine vraag:

HBO-V Acute Zorg zegt mij niets. Wel ben ik bekend met HBO-TV, de technische variant. Deze studenten doen een jaar langer en halen competenties op het gebied technisch verpleegkunde. Of je daarmee sneller doorstroomt naar de ambu?

Die nieuwe variant(en) waar jij over vertelde, dat je dus tijdens je HBO-V al een richting kunt kiezen richting de ambu; dat is zeker alleen in de fulltime opleiding??


Nog ff over dat portfolio. Waarom ik daar nieuwsgierig naar was, is omdat ik om een aantal redenen nou niet bepaald een grote fan ben van zoiets als een portfolio. (Bovendien hoor je dat sommige universiteiten/hogescholen/beroepsscholen weer een klein beetje terugkomen op deze ontwikkeling en voorzchtiger zijn met het invoeren van portfoliotrajecten.)

Ik heb ook gehoord dat ze VWOers op een ambulance acedemy willen laten opleiden. Net zoals dat mogelijk is bij de anesthesie medewerker. Het is dan geen pre meer om een verpleegkundige achtergrond te hebben.

Net zoiets als Paramedic Science in Engeland zeker? (Daar schijn je ze overigens ook in verschillende soorten en maten te hebben, http://www.hpc-uk.org/aboutregistration/educationandtraining/approvedcourses_pa/)

[CM]

Hoi Willem,

De HBO-TV is een verzwaring waarbij je modules leert over de IC en anesthesie. Het is geen specifieke vooropleiding voor de ambulancezorg. Wel is het de bedoeling dat deze mensen makkelijker doorstromen naar de IC. Het is, geloof ik, in het leven geroepen omdat er een nijpend te kort aan IC personeel is.

Ik snap de vraag effe niet over de portfolio. Hebben wij het over een portfolio gehad?

WM

[WillemB]

De HBO-TV is een verzwaring waarbij je modules leert over de IC en anesthesie. Het is geen specifieke vooropleiding voor de ambulancezorg. Wel is het de bedoeling dat deze mensen makkelijker doorstromen naar de IC. Het is, geloof ik, in het leven geroepen omdat er een nijpend te kort aan IC personeel is.

Thanks voor je uitleg.

Ik snap de vraag effe niet over de portfolio. Hebben wij het over een portfolio gehad?

Ehm, ja, sorry, m'n vraag was denk ik niet zo duidelijk geformuleerd van mij...

WM, die link in je post naar dat document; hoe oud is die situatie (met portfolio en de hele tam-tam)?

Met 'die situatie' bedoelde ik eigenlijk de onderwijsstijl van deze opleiding; hoelang geleden die ingevoerd is en of die nu nog steeds geldt. En ik dacht dat dit ongeveer jouw antwoord was op die vraag:

De situatie beschreven in mijn link is bij mijn weten nog steeds actueel.

Om het door mij veroorzaakte misverstand ff uit de weg te ruimen: Die link die jij allereerst gestuurd had ik namelijk ff zitten bekijken, maar dan een beetje op onderwijs-inhoudelijk niveau, en toen viel mij op dat de beschreven opleiding tot AVP blijkbaar nog niet zo heel lang geleden (tussen 2000 en nu) een keer vernieuwd is, omdat er bepaalde onderwijskundige veranderingen in de opleiding zijn doorgevoerd (zoals competentiegericht leren; de studernt die de opleiding zelf vorm en inhoud geeft; zelf het leerproces sturen; portfolio, enz.). Dit vond ik opmerkelijk. Voordat ook ik hier wordt afgeschreven als dinosauriër; toevallig heb ik een klein beetje met onderwijs te maken en moet ik helaas zeggen dat dergelijke onderwijsvernieuwingen, sorry; onderwijsveranderingen, vaak frontaal worden ingevoerd; dat ze lang niet altijd goed genoeg worden uitgevoerd in de praktijk; dat ze vaak onvoldoende worden geëvalueerd en dat ze zelden op (veel) kwaliteitsonderzoek zijn gebaseerd. En dit is dan nog maar op organsatieniveau, want op inhoudelijk niveau zijn er ook een paar kanttekeningen te maken. Dit zou kunnen betekenen dat ook de opleiding tot AVP misschien aan kwaliteit ingeboet heeft, terwijl we met z'n allen wel (elkaar doen) geloven dat de kwaliteit er op vooruit is gegaan. Daarom was ik even nieuwsgierig hoelang geleden deze opleiding tot AVP veranderd is en in hoeverre deze situatie nog steeds actueel is.

(Als ik nu helemaal onzin zit te kletsen, moet je et gewoon zeggen hoor )

[CM]

Nee, je kletst helemaal niet! Competentie gericht onderwijs, breek me de bek niet los..... Afijn, ik zal er inhoudelijk op reageren, maar ik ga nu eerst slapen na mijn nachtdienst.

WM

[CM]

Compententiegericht onderwijs werkt bij wat minder praktische beroepen. Verpleegkunde is vooral praktisch met een gedegen theoretische basis. Wat wij merken is dat de huidige studenten de werkplek binnenkomen zonder die basis. Ze weten, bij wijze van spreken, alles te vertellen over de psychologie van ziekzijn, maar de pathofysiologie, ho maar!

Dit is natuurlijk wel wat gechargeerd maar in essentie klopt het.

Daarom ben ik tegen.

WM

[Steven78]

Hoi Welsh Medic,

het klinkt inderdaad wat gechargeerd. Mijn eigen ervaring als (bijna klaar, joepie) HBO-V'er met competenties is niet daverend, daar sluit ik direct bij aan. Waar ik me ook bij aansluit is dat de methode van leren niet ideaal is voor een beroepsopleiding in dit vakgebied. Er zou meer aandacht naar het pure 'stampen' van fysiologie en pathologie mogen gaan. Het verdwijnen van de formele scheiding tussen A en B in de opleiding heeft ertoe geleid dat veel studenten die na 2 jaar de AGZ (algemene gezondheidszorg) 'richting' kiezen, vinden dat ze teveel met GGZ (geestelijke gezondheidszorg) bezig zijn en vice versa. De laatste twee jaar 'zoek' je eigenlijk je eigen onderwerpen en wordt je geacht je eigen basiskennis te creeeren. Dit blijkt in de praktijk echter lastig door te weinig tijd en begeleiding. Toch hebben studenten wel in totaal ruim anderhalf jaar 32 uur per week stage gelopen. Dit zou toch een aardige basis moeten zijn.

Competenties zijn inderdaad in de mode en niet ideaal (ik vind ze persoonlijk ronduit irritant), maar er is volgens mij geen verband met een slechte basiskennis. Competenties geven aan welke basiskennis een verpleegkundige op een bepaald niveau moet bezitten. Dit laat je zien door aan te tonen dat je ze bezit in de vorm van 'bewijs' en reflectie. Het bewijs kan bestaan uit toetsuitslagen, projecten, ontwikkelde protocollen, etcetera. Als voorbeeld: ik heb mijn competentie 'zorg verlenen in complexe zorgsituaties' aangetoond met de behaalde module Intensief Klinische Zorg van het AMC, halfjaarlijkse reanimatie training en een reflectie over mijn stageperiodes op Traumatologie en Longziekten, waarin ik aangeef wat ik daar heb opgedaan. Het feit dat ik alleen in het propedeuse jaar diep op pathofysiologie ben ingegaan tijdens colleges staat er los van. In het kader van competentiegericht leren had de opleiding mij gewoon tot dit laatste jaar flink kunnen laten blokken op de pathofysiologie als de inhoud van de opleiding ernaar was geweest.

Samenvattend: ja, de basiskennis kan vanuit de opleiding kan zeker opgeschroefd worden maar dit heeft niet direct te maken met competentiegericht leren.

Groet,
Steven

[WillemB]

WM en Steven, ik sluit me helemaal bij jullie aan! Het nadeel van competentiegericht leren vind ik zelf dat competenties al snel 'papieren competenties' worden. 'Papier competent' doet mij denken aan het volgende; men beschrijft hoe het er in de praktijk mogelijk aan toe zal gaan; praktische handelingen worden goed beschreven (en minder goed uitgevoerd); en wat de theorie betreft weet men waar de theoretische kennis te vinden is (steeds minder in het hoofd); hoe deze kennis geleerd kan worden en men kan dit leerproces (niet zo zeer de kennis zelf) presenteren.

Niet zelden zie je dat er studenten zijn die het in de opleiding prima doen, die al hun opdrachten, pop's, portfolio, noem maar op; perfect in orde hebben, maar die het in de praktijk gewoon 'minder in hun vingers' lijken te hebben (vergeleken met dat wat ze op papier hebben). Daartegenover zie je soms mensen die lijken te ploeteren met hun studieopdrachten, maar die in de praktijk prima vakmensen blijken te zijn - al klinkt dit natuurlijk ook wat gechargeerd. Overigens doe ik geen HBO-V, dus daarom houd ik het maar ff algemeen met 'vakmensen'. Uit eigen ervaring kan ik zeggen dat ik medestudenten heb zien afhaken omdat ze zich stukliepen en/of zicht teveel irriteerde aan allerlei papieropdrachten; opdrachten die slechts heel weinig met het toekomstige beroep te maken hebben. Jammer, want ze bleken in de praktijk vaak zeer geschikte mensen te zijn.
Tot slot ben ik niet tegen veranderingen in opleidingen, sterker nog; ik sta daar wel open voor - zolang met de (onderwijs)vernieuwing niet het kind met het badwater wordt weggegooid en zolang de kwaliteit dus maar gewaarborgd blijft!! En dat laatste is volgens mij niet helaas niet altijd het geval.. Veranderingen in opleidingen en onderwijs zijn overigens altijd wel een beetje riskant, want in het onderwijs denkt iedereen (incl. mijzelf) dat ie het beter weet. Persoonlijk denk ik echter toch dat er nog het beste geleerd wordt d.m.v. interactie. Zoals het meester-leerling-systeem in Engeland rond de tijd van de industriële revolutie. Een meester-spinner of meester-wever die van oudsher lid was van het gilde en die van oudsher dit beroep uitoefende in een traditioneel textiel-atelier, nam één (of enkele) leerlingen in huis die hij lang en intensief opleidde. Dat is nog eens opleiden, directe feedback, begeleiding, zelfreflectie, evaluatie enz! Oké, het past niet meer helemaal in deze tijd, maar er zitten belangrijke kernen in! Dat dit meester-leerling-systeem misschien als ouderwets beschreven wordt, kan me niet zoveel schelen, het is in ieder geval wel een beproefde methode. Verpleegkundigen móeten een goed en intensief opgeleid worden, bovendien is hun toekomstige werk veel te verantwoordelijk werk om te kunnen experimenteren met hun opleidingen.

(einde betoog )

[SEH zustertje]

om het even zwart-wit neer te zetten:

vroeger....   kreeg je theorie, je ging de praktijk in met je punten boek, je moest een aantal keer laten zien dat je iets kon en het werd afgetekend.
handeling behaald, op naar het volgende, en doordat je tijdens je studie (ik doel op de "oude A opleiding) op diverse afdelingen kwam in het algemene ziekenhuis, had je na diplomering al een aardig bekkie bagage opgebouwd aan handelingen wat je kon en mag.


Nu...wordt er een theoritisch verhaal beoordeeld, hoe je het zou doen in de praktijk, en toevallig tijdens jouw stage's komt dit niet voor.
aan het einde van de opleiding wordt dus wel verwacht dat je alles beheerst en kan, wat dus in de praktijk gewoon niet het geval is.
een gemis aan ervaring, helaas.

Ook leerde je...als laatste jaars, de verantwoordelijke op de afdeling te zijn ( onder begeleiding) en nu...na een zeer korte inwerk periode op de afdeling waar je bent gaan werken wordt er van je verwacht dat jij de afdeling kan runnen, mede door het tekort aan personeel ( lees ook lager opgeleiden werkzaam tegenwoordig in het ziekenhuis (verzorgenden))