Opleiding tot ambulanceverpleegkundige

[Joffry Ambu-Vpk]

hahaha! Das war einmal. Zoals een wijsman zei: wie nooit van mening veranderd, heeft nooit iets geleerd.

Ik ga ook even beargumenteren waarom ik van mening ben veranderd:

Ik begin hiermee met het begrip complexiteit van zorg. Een patient is nooit complex, diagnoses en interventies kunnen complex zijn. Hier de criteria voor complexiteit van zorg:

- ernst van de stoornis, beperking of handicap
- de snelheid van wisselingen in de gezondheidstoestand
- de voorspelbaarheid van wisselingen in de gezondheidstoestand
- etc.

Hier komt bij dat je als AVP autonoom opereert en geen multi- of intradisciplinaire back-up hebt. Dit voegt bij aan de moeilijkheidsgraad. Volgens mij kunnen we het allemaal eens zijn dat  op basis van mijn voorgaande gegevens, de ambulancezorg een complexe setting is.

Complexiteit is subjectief, wat voor de 1 complex is, is voor de ander simpel, bijvoorbeeld: chinees praten is voor mij een complexe handeling, omdat ik de structuur niet ken en er geen kennis van heb, terwijl het voor een chinees is het vloeiend spreken een eitje is door oefening, ervaring, kennis etc.

Het is dus een wisselwerking, namelijk die van: vraag van zorg (complexiteit van de zorgsituatie als objectief gegeven) en de aanbod van zorg (complexiteit als subjectief gegeven, namelijk bepaald door kennis en ervaring van de persoon die ermee geconfronteerd wordt). met andere woorden:

Is de kennis aanwezig? (heeft de pleeg voldoende kennis over de situatie)
Is de kennis geinternalisseerd? (Weet de pleeg welke beschikbare kennis van toepassing is)
Kun je de kennis oproepen? (de gegevens zijn verzameld en dan? Kennis alleen is niet voldoende om iets minder ingewikkeld te vinden. de kennis moet ook opgeroepen kunnen worden)
is het gemakkelijk/moeilijk om met deze kennis te werken? (ook al kan de pleeg de kennis oproepen, dan nog kan het moeilijk zijn met de kennis te werken(weer terugkomende op: ernst, voorspelbaarheid, snelheid van wisselingen e.d.))

Kortom, mensen in 4 jaar volstoppen met kennis is niet afdoende, er zijn veel meer factoren die komen kijken bij het hanteren en toepassen van deze kennis. Dit vergt ervaring die ervoor zorgt dat mensen vaardigheden opbouwen als: coginitieve (gegevens analyseren, interpreteren en beslissen), psychomotorische (handelingen kennen), interactieve (communicatie) en reactieve vaardigheden (attitude) hebben opgebouwd om de kennis toe te kunnen passen en een situatie te hanteren. Dit kost tijd en herhaling en dingen meemaken.

conclusie: Om met complexe situaties om te kunnen gaan zijn skills nodig en niet alleen kennis of een protocol.

Inderdaad Freeze, ambulancezorg is een boeiend metier waarvoor ervaringsjaren nodig zijn en geen verkorte / spoedopleidingen, men werkt met mensen, niet met apparaten. De gemiddelde AVP is zo rond de 28 jaar, dat is ook wel nodig om om te kunnen gaan met patienten familie, andere disciplines en de situaties waarin de patienten etc zich bevinden. \mensen van 23 jaar etc zijn abslouut niet opgewassen tegen d etaak en confrontatie met leed van de ambulancezorgpatientencategorie

[SEH zustertje]

Welke droom? Ik weet niet precies wat je bedoelt, ik denk het doel van mijn vragen?

in je verdere antwoord is het wel duidelijk
(toch te maken met je droom...wil ik arts worden of ambulance verpleegkundige?)

[Ba(a)s]

Verkorte verpleegkunde opleliding volgen kan natuurlijk altijd als je voldoende EVC uren hebt (eerder verworven competenties)  maar een ambulancearts die verpleegkunde verkort volgt en dan als AVP aan de slag wil, wil die echt in schaal 9 betaald gaan worden?  De werkgevers zullen niet zo blij zijn met dure ambulance-artsen die hetzelfde werk leveren als AVP-en.

Dat was niet wat ik in mijn hoofd had, maar een ambulancearts, zoals jij het noemt, is dan geen ambulancearts maar gewoon een ambulanceverpleegkundige. Dat betekent dat deze ondanks zijn/haar opleiding/studie een HBO-beroep gaat uitoefenen en daardoor dus ook in de schaal van een ambulanceverpleegkundige betaald wordt. Welke schaal is dat eigenijk?

Inderdaad Freeze, ambulancezorg is een boeiend metier waarvoor ervaringsjaren nodig zijn en geen verkorte / spoedopleidingen, men werkt met mensen, niet met apparaten. De gemiddelde AVP is zo rond de 28 jaar, dat is ook wel nodig om om te kunnen gaan met patienten familie, andere disciplines en de situaties waarin de patienten etc zich bevinden. \mensen van 23 jaar etc zijn abslouut niet opgewassen tegen d etaak en confrontatie met leed van de ambulancezorgpatientencategorie

Ik kan me niet voorstellen dat élke 23-jarige zo groen is als het maar kan, elke patiënt is anders, daar wordt er hier zo op gehamerd. Iedere 23-jarige is ook anders. Misschien heeft deze 23-jarige al 2 jaar in een verpleeghuis gewerkt en al 50 mensen dood zien gaan. Voor hetzelfde geld is het iemand die straks de Bachelor Medische Hulpverlening heeft gedaan en al SEH- en IC-specialisatie heeft (en dan tegen die tijd misschien ook al AVP-specialisatie?).

[CM]

Bas,

Een ervaren ambulanceverpleegkundige zit in CAO schaal 9 vergelijkbaar met FWG 55 uit het ziekenhuis. Dat is maximaal 3550 bruto per maand. Je onregelmatigheidstoeslagen komen er nog bij. Ik verdien ongeveer 2700 euro netto in de maand ( ik ben niet zo preuts, je mag het weten). Een beginnend basisarts verdient net iets minder maar groiet wel verder daarna.

Ik kan me niet voorstellen dat élke 23-jarige zo groen is als het maar kan, elke patiënt is anders, daar wordt er hier zo op gehamerd. Iedere 23-jarige is ook anders. Misschien heeft deze 23-jarige al 2 jaar in een verpleeghuis gewerkt en al 50 mensen dood zien gaan. Voor hetzelfde geld is het iemand die straks de Bachelor Medische Hulpverlening heeft gedaan en al SEH- en IC-specialisatie heeft (en dan tegen die tijd misschien ook al AVP-specialisatie?).

.

Wellicht dat er verschillen zijn tussen de mensen, maar leeftijd is wel een belangrijke factor in voorkomen van stress en burnout. Lees http://uregina.ca/~starkc/ems_report_2.html! Dit is een fascinerend Canadese studie over Burnout in de ambulancezorg. Daarom houden we vast aan t' huidige systeem. Niet omdat wij een staar en introspectief beroep zijn, integendeel zelfs. Wj houden hieraan vast omdat wij vinden dat dit de beste manier is. En dat ook kunnen onderbouwen.
De traumaregio, "Department of Emergency Medicine, Clara Maass Medical Center/Saint Barnabas Health Care System, Belleville, New Jersey"  heeft een vergelijkend onderzoek gehouden. Lees de resultaten maar eens:

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16434351?itool=EntrezSystem2.PEntrez.Pubmed.Pubmed_ResultsPanel.Pubmed_RVDocSum&ordinalpos=30

(je moet wel inloggen).

WM

[PeterEde]

Ik kan me niet voorstellen dat élke 23-jarige zo groen is als het maar kan, elke patiënt is anders, daar wordt er hier zo op gehamerd. Iedere 23-jarige is ook anders. Misschien heeft deze 23-jarige al 2 jaar in een verpleeghuis gewerkt en al 50 mensen dood zien gaan. Voor hetzelfde geld is het iemand die straks de Bachelor Medische Hulpverlening heeft gedaan en al SEH- en IC-specialisatie heeft (en dan tegen die tijd misschien ook al AVP-specialisatie?).

En dan nog zal de leeftijd een rol spelen. Een jonger iemand heeft minder klinische ervaring en ook al heb je 50 mensen dood zien gaan in een verpleeghuis, dat zegt niets over de rol die je daarbij gespeeld hebt. Het gaat dus niet alleen om klinische ervaring die de diepte in gaat (50 mensen een (natuurlijke) dood zien sterven) maar ook, en ik denk juist, in de breedte. Dan heb je het over 50 mensen die op 50 manieren zijn doodgegaan met 50 verschillende voortrajecten.

Daardoor zie je een verschil tussen verpleegkundigen van 23, 28, 35 en 45 jaar in benaderen en (be)handelen. Dit komt juist door die (klinische) ervaring. Dit heeft dus niets te maken met het benadelen van jongere verpleegkundige die gedreven zijn in hun vak en vanuit die gedrevenheid veel kennis en kunde absorberen.

Het heeft te maken met persoonlijke vorming door de jaren ervaring en de vele situaties waarin je geconfronteerd bent geweest met je eigen kennis, handelen, en persoonlijke bertrokkenheid, zowel in positieve als negatieve zin. Het leren van je fouten en eelt op je ziel kweken zijn kreten die hier ook bij horen.

[Jero]

oh oh oh, wat een haantjes op dit forum. Joffery, WM, bla bla bla. "Broekies van 23" "arme patienten".

Ik, 23 jaar, sergeant 1, AMV'er infanterie, ben op uitzending geweest in Uruzgan. Ik had daar de leiding over 10 man tijdens (voet)pattrouilles en vuurcontacten.
Ook had ik de leiding tijdens verschillende (spoed)verpleegkundige handelingen. Want bijna 100% van de gevallen is, inderdaad, trauma. Ik kan er met mijn kop niet bij dat er mensen zijn die zo'n drama maken over iemands leeftijd. Ik durf, eerlijk, te zeggen dat ik tijdens mijn uitzending goed gehandeld heb als het op eerste hulp aankomt. Ook heb ik een patient nog nooit horen zeiken over mijn leeftijd. Het is mij nog nooit gevraagd. Als ik, neergeknald, aangereden, etc wordt, interesseert het mijn geen reet hoe oud de persoon is die mij behandeld. Als hij/zij goed werk brengt heb ik niks te klagen. En ik weet dat er regelmatig RAV's aan de poort staan om AMV'ers binnen te halen als hun contracttijd erop zit waarop zij ook niet vragen hoe oud iemand is.

Het ligt, zoals sommige mensen al zeiden, niet aan de leeftijd maar aan de zelfstandigheid van iemand(okay, als iemand net van de HAVO komt zeg ik nee). Ik las een mooi voorbeeld over mensen van 21 jaar die vanuit een F16 beslissingen moeten nemen over leven en dood.

Ik ben een voorstander van de opleiding die misschien doorgaat in Utrecht. De medische hulpverlening, waarbij het basisverpleegkundige deel overgeslagen wordt. Als ze op deze manier goede ambulanceverpleegkundigen en SEH verpleegkundigen kunnen kweken, vind ik dit prachtig. Het is toch mooi voor jullie om op deze manier je kennis van het vak over te kunnen brengen op iemand die interesse heeft in hetzelfde vak?   Zorg er dan maar voor dat deze mensen straks goed worden...

[Ba(a)s]

Jero, ik ben het grotendeels met je eens, op de opmerking over de Bachelor Medische Hulpverlening (BMH) na. Ze kunnen op die manier geen SEH verpleegkundigen of ambulanceverpleegkundigen opleiden, omdat het helemaal geen verpleegkundigen zijn. Het zouden dan -medewerkers of -hulpverleners worden. Die mensen hebben geen klinische blik en geen ervaring in het ambulance- of SEH-wezen en zijn daarom naar mijn mening niet geschikt om de gigantische verantwoordelijkheid van een ambulanceverpleegkundige op zich te nemen. Dat heeft niets met leeftijd te maken, maar met ervaring. In die zin natuurlijk ook weer wel met leeftijd, want een ambulanceverpleegkundige van 23 heeft automatisch minder ervaring dan een ambulanceverpleegkundige die al 25 dat beroep uitoefent.

[Jero]

Een hulpverlener op een ambulance is een verpleegkundige. Een "hulpverlener" op de ambulance voert dezelfde medische handelingen uit als een verpleegkundige op een ambulance. Komt op hetzelde neer! Moet de ambulanceverpleegkundige dan eerst "ervaring" opdoen op een algemene verpleegafdeling? Laat men deze studenten van de nieuwe opleiding maar gelijk voor de leeuwen flikkeren. De rotte appels haken dan wel af, de goede en gemotiveerden blijven over.

[Jero]

een klinische blik en ervaring doet men op IN de opleiding.

[LarsAmbu]

Wat een stompzinnige kletspraat! Slaat ronduit nergens op.