Beste mede geïnteresseerde en hulpverleners,
Zoals velen heb ook ik erg veel interesse in het vak als ambulancechauffeur. Ik ben ter oriëntatie 4 keer met de ambulancedienst van Helmond (Z/O Brabant) mee geweest en heb daar een goed beeld gekregen van het reilen en zeilen binnen deze organisatie. Bij deze "stage" dagen heb ik erg goede reacties van de ervaren mensen bij deze dienst gekregen, en ben hierdoor erg enthausiast geworden. Mijn interesse is alleen maar gegroeid en ik wil er alles voor doen om zo veel mogelijk kans te maken ooit als ambulancechauffeur aan de slag te gaan.
Natuurlijk zou ik niet bij dit topic uit komen wanneer er geen 'maar' aan dit verhaal zou zitten. Ik wil de volgende situatie waar in ik verkeer voor leggen en zou graag advies krijgen van de ervaren mensen op dit forum.
Ik begin bij het begin.
Na de MAVO die ik op 16 jarige leeftijd afgerond heb had ik absoluut geen idee over wat ik (later als ik groot ben) wilde worden. Echter moest ik een keuze maken en ben omdat mijn ouders in het onderwijs zitten maar de opleiding tot leeraar gaan volgen. Mijn keuze bleek al snel de verkeerde te zijn want na bijna een jaar was ik er toch echt achter dat dit niets voor mij was. Ik heb de keuze gemaakt te stoppen en te zoeken naar iets wat bij me past. Daarvoor ben ik gaan werken bij verschillende bedrijven... Een auto garage ( ik ben graag met techniek bezig) een muziek winkel (mijn hobby is muziek maken) en vanuit daar ben ik in de wereld van het licht en geluid beland. Ik had zo'n beetje ontdekt dat ik dat wel erg interessant vond, en ben daarom gaan studeren op de Eindhovense school aan de opleiding audio visuele techniek. Deze opleiding was 2 jaar oud dus ik verwachtte een gemotiveerde en vooruitstrevende leeromgeving. Het tegendeel bleek waar... van de 7 uur die ik les zou hebben op een dag vielen er 4 uit waaronder vooral de praktijk vakken... Hetgeen waarvoor je dus deze opleiding gekozen hebt. De manier van lesgeven was uiterst slecht, wanneer een praktijk leeraar er al was, werd er zeer matig les gegeven. Om een lang verhaal kort te maken... Van de 32 leerlingen waarbij ik in de klas zat zijn er 8 doorgegaan naar het tweede jaar.. Daar zat ik niet bij en ben dus met deze opleiding gestopt. Maar nu.. Ik was 18 had geen idee wat ik wilde en moest toch iets. Dan maar gaan werken en we denken er nog eens even over na. Ik ben verder gegaan met het werken in het licht en geluid en heb daar erg veel gedaan en geleerd. Ik werkte onregelmatig was veel met mensen aan het werk en vond het eigenlijk heerlijk om te doen. Om niet stil te zitten qua opleiding heb ik besloten mijn chauffeursdiploma en rijbewijzen C - CE te gaan halen. Ik heb dit voltooid en kon dus nu ook met vrachtwagens en combinaties rijden.
Na 4 jaar gewerkt te hebben werd ik gebeld door de firma MOVICO (
www.movico.nl) in Deurne. Zij zochten nog operations coördinators (een duur woord voor een vrachtwagenchauffeur Die buiten rijden nog meer verantwoordelijkheden heeft). Mij leek deze baan erg interessant en zij boden mij een vast contract met prima arbeidsvoorwaarden aan. Ik heb besloten deze stap te maken en heb de baan aangenomen. Nu 4 jaar later werk ik nogsteeds met erg veel plezier bij dit mooie bedrijf. Echter zijn er bij dit bedrijf helaas erg weinig mogelijkheden om door te groeien. Ondertussen ben ik 25 en heb veel werk ervaring een eigen huis met natuurlijk bijbehorende hypotheek een vriendin en een vaste baan. Ondanks het mooie werk wat ik doe... Ben veel in het buitenland, sta op mooie evenementen en kom met veel leuke mensen in contact... Zie ik mezelf dit niet nog 10 jaar doen. Er zit voor mij te weinig uitdaging en voldoening in al zijn veel mensen jaloers op hetgeen wat ik doe.
Een baan als chauffeur op de ambulance zou mij geweldig lijken! Ik heb ervaren dat het erg gevarieerd en uitdagend is. Natuurlijk besef ik dat ik in 4 dagen nog geen compleet beeld kan hebben van de werkzaamheden op een ambulance, maar ik heb die dagen wel een goede indruk gekregen.
Een jaar geleden heb ik eens gewoon een brief geschreven aan de GGD in Helmond en gesolliciteerd. Natuurlijk kwam mijn brief op de grote stapel maar werd wel gelezen. Ik kreeg als reactie dat ik niet voldoe aan de toelatingseis. Dit klopt, ik heb mijn EH/AED, rijbewijzen C-CE en CCE veel rijervaring en ben vrijwilliger bij de brandweer (allemaal dingen die dacht ik wel mee zitten) maar geen mbo diploma. Van een van de contactpersonen op het kantoor van de GGD kreeg ik te horen dat dit nodig was ter bevestiging van je niveau.. Ik begrijp dit maar al te goed.. maar dat iemand met een MBO werktuigbouwkunde oid diploma een geschikter persoon is voor op de ambulance kan ik me niet voorstellen, daar dit soort opleidingen nauwelijks ook maar iets te maken hebben met het vak als ambulancechauffeur. Ik heb gevraagd of een ervaringscertificaat ook voldoende zou zijn.. Dit wordt getoetst door een erkende instantie aan de hand van je levens en werk ervaring. Een erg duur grapje wat mijn niveau tot in detail kan bepalen en op papier kan zetten... Dit werd helaas niet geaccepteerd. Ik heb me hier bij neergelegd en heb het even laten rusten. Nu een paar maanden later heb ik na een druk seizoen werken weer wat tijd gekregen en heb me voorgenomen dan maar een MBO studie te gaan volgen via het LOI. Ik heb klaarblijkelijk geen andere keus. Mijn hypotheek moet immers ook betaald worden dus kan ik mijn vaste baan niet op zeggen om een studie te gaan volgen. Wanneer ik zeker zou weten dat ik over 2 jaar aan de slag kon op de ambulance zou ik die gok wel durven wagen. Dit is natuurlijk niet het geval en dat realiseer ik me ook. Ook al heb ik mijn mbo, door de voorrondes komen is niet makkelijk.
Toch wil ik er alles aan gedaan hebben zo veel mogelijk kans te maken. Dus mijn vraag aan jullie is de volgende.
Wat is voor mij het verstandigste om te doen?
- een thuis studie volgen.. En dan lijkt mij doktersassistent het dichtst bij het vak in de buurt komen...
Of denken jullie dat ik via een andere weg meer kans maak.. En welke weg zou dat dan moeten zijn?
Ik heb de boeken voor de studie al thuis liggen, maar dit zal een hele opgave worden en ik wil zeker weten dat ik hier goed aan doe. Ergens aan beginnen wat weinig tot geen zin heeft wil ik niet omdat het me veel geld en tijd kost (wat ik er gerust voor over heb als het zinvol is).
Voor degenen die de tijd hebben genomen heel mijn verhaal te lezen en hier over na te denken mijn hartelijke dank! Ik zie graag reacties tegemoet!
Vriendelijke groet,
Jelmer van Gerwen.
