Laat ons zeggen dat ik meer belang hecht aan wat de magistratuur denkt. We gaan nu toch echt niet de opinie van politici als criterium nemen? De instelling had trouwens zelf politiehulp ingeroepen omdat ze de situatie niet meer meester waren. Als je iets van de politionele werking kent - wat in een jeugdinstelling toch zou mogen - zou je moeten weten dat tegenover een acute dreiging met een steekwapen - en wanneer communicatie niet werkt - het vuurwapen het aangewezen middel is. Hier dus met rubberen kogels. Beetje flauw dus van die instelling dat ze hun problemen afschuiven op de politie maar nadien wel kritiek spuien. De vraag over wat er dan wel had moeten gebeuren, konden de critici trouwens niet beantwoorden.
In de witte kolom loopt al heel lang een topic over een vergelijkbaar onderwerp. Optreden van de Nederlandse politie in de (gedwongen) psychiatrische zorg.
Op basis van het artikel is het onmogelijk om te weten wat de magistratuur denkt. De openbaar aanklager is maar een deel van de magistratuur, de rechter de andere helft. De rechter heeft besloten dat het kind verplicht in deze instelling moet worden geobserveerd vanwege de acute crisissituatie. Je praat dan over zeer kwetsbare mensen die gedwongen zijn opgenomen, als overheid/land heb je dan de verantwoording te dragen voor deze persoon. Een ander doel van de rechter is het kind tijdelijk een veilige omgeving te bieden, een veilige omgeving is dat zij zichzelf niets kan aandoen en zij de samenleving niets kan aan doen. Schieten op een kind is lastig te beschouwen als je verantwoording dragen, een veilige omgeving is het niet als je een gedwongen opgenomen persoon bloot stelt aan de laagdrempellig schietende politie in de instelling.
Het is niet flauw van de instelling om te klagen over het optreden van de politie. Ik heb geen moeite met het toepassen van geweld door politie onder deze moeilijke omstandigheden indien het proportioneel en subsidiair is (het moet in verhouding staan tot de situatie en het delict).
Het antwoord op de vraag wat er wel had moeten gebeuren is niet zo lastig, de instelling moet zorgen dat deze kinderen niet kunnen beschikken over scherpe voorwerpen (scharen, messen, glasscherven), psychiatrische verpleegkundigen leren in de opleiding hoe ze moeten/kunnen handelen onder dit soort omstandigheden, als de sterke arm van de politie erbij nodig is zijn er ook legio andere mogelijkheden voor grote, flinke kerels van de politie om een kind van 14 jaar met een glasscherf te overmeesteren.
