Een terrorist gaat het niet om het aantal slachtoffers maar om de ontwrichting van de samenleving. Amerikanen zullen zich weinig druk maken om veel slachtoffers op Amsterdam CS. Wel als er een vliegtuig met Amerikaanse burgers, op Amerikaans grondgebied, ontploft. En dan hoeven er nog niet eens veel slachtoffers te vallen.
Ontwrichting van de samenleving (wat geen doel op zich is) kan op verschillende manier bereikt worden.
Er zijn zogenaamde soft-targets, gericht op het maken van zoveel mogelijk slachtoffers. Locaties die zich daarvoor lenen zijn vaak knooppunten van vervoersmodaliteiten (terminals, stations) of andere plaatsen waar veel mensen samenkomen (stadions, evenementerreinen, winkelcentra). Daar past het voorbeeld van Stef goed in.
De hard-targets gaat over het aantasten van vitale infrastructuur (verdeelstation electriciteit, drinkwaterleidingbedrijf, tunnels), economisch gevoelige objecten (opslag van brandstoffen). Kort gezegd een tastbaar iets met een belangrijke functie in de maatschappij.
Daarnaast heb je natuurlijk ook nog de objecten met een grote symbolische waarde, zoals het koningshuis, een museum, tweede kamer, rechtbank, enz.
Een aanslag op een trein of vliegtuig zou je onder beide kunnen vatten, omdat het (veel) personen, maar ook vitale infra betreft. Een de aanslag op het WTC, Pentagon en Capitol Hill had natuurlijk ook een grote symbolische waarde.
Het effect is in alle gevallen hetzelfde, de in de maatschappij geldende waarden (veiligheid, democratie, rechtvaardigheid, enz.) worden ernstig aangetast en dat levert veel 'verontwaardiging' op. Ontwrichting van de maatschappij op zich zal alleen voor anarchisten een doel zijn denk ik, voor andere groepen is het een middel dat een hoger 'ideaal' doel dient (onafhankelijkheid, heilige oorlog, dierenrechten, enz.).
Ik denk soms wel dat 'we' ons teveel richten op één of enkele aspecten, zoals de luchtvaart. En volgens mij is dat ook de onderliggende gedachte in het bericht van Stef. De trein (madrid), metro (sarin gifgas) en het vliegtuig (9/11) hebben we nu gehad. Wie weet blaast de volgende terrorist wel een cruisseschip op. Ook een hoge symbolische waarde (uiting van het kapitalisme) en ook veel slachtoffers. En dan wordt daar alle aandacht weer op gericht.
Je kunt nooit alles voor zijn en ook niet alles tot in de puntjes beveiligen (dat zou een onleefbare samenleving worden), maar het vliegtuig krijgt nu m.i. onevenredig veel aandacht.
(gevoed door de media en de waan van de dag).
