Wie weet hoe het komt dat zelfs hulpverleners elkaar het steeds moeilijker gaan maken?
Als ik op dit forum lees kom ik steeds meer onderlingen scheve verhoudingen tegen.
Ik ben van mening dat de voorbeelden hier op het forum absoluut niet representatief zijn voor de werkelijkheid "buiten op straat"...
De voorbeelden hier op het forum waar er sprake is van meningsverschillen, discussies of gebrek aan onderling respect zijn bijna altijd ook discussies waar forumleden bij betrokken zijn die zelf niet uit eigen ervaring kunnen spreken. En juist dan merk ik (helaas steeds vaker) dat er al snel een discussie in uitersten ontstaat in plaats van op een positieve manier van elkaar leren...
Of anders gezegd : sommige niet-hulpverleners (en een enkele hulpverlener) die een zeer uitgesproken eigen mening (en gebrek aan kennis van bepaalde hulpdiensten) hebben en zonder blikken en blozen even "hun waarheid" over bepaalde hulpdiensten op dit forum kwakken, verpesten regelmatig goede inhoudelijke discussies of leerzame onderwerpen. En dat heeft echt (gelukkig) niets met de werkelijkheid op straat te maken!
De praktijk is volgens mij dat hulpdiensten (voor het gemak nu even politie, brandweer en ambulancedienst) elkaar stapje voor stapje steeds beter gaan vinden in zowel de voorbereiding (overleggen, plannen maken, evenementen voorbereiden, opleiden en oefenen) als in de uitvoering van hun werkzaamheden.
In mijn eigen veiligheidsregio zie ik dat bijvoorbeeld doordat we vaker en beter multidisciplinair oefenen, grote evenementen uitgebreid samen oppakken (ook op uitvoerend niveau!), er steeds meer begrip voor elkaar werkwijze komt.
Een klein voorbeeldje : in de nieuwe opleiding Bevelvoerder (die in onze regio sinds kort is gestart) komen tijdens één van de eerste avonden als collega's van de politie en ambulancedienst op bezoek om de toekomstige bevelvoerders een kijkje in de keuken van hun organisatie te geven.
groeten,
René de Caluwé