"reanimatie als een ritueel"

[Maxx]

Gooi hem hier maar even neer

'Meer mensen moeten kunnen reanimeren'
Uitgegeven: 31 maart 2009 08:54
Laatst gewijzigd: 31 maart 2009 09:04

AMSTERDAM - Negen op de tien Nederlanders vinden dat iedereen moet kunnen reanimeren, schrijft De Telegraaf. Slechts een derde van de bevolking boven de 16 jaar heeft ooit eens een reanimatiecursus gevolgd.  
TNS NIPO heeft in opdracht van de Nederlandse Hartstichting een onderzoek gedaan. Daarbij blijkt 86 procent van de Nederlanders te vinden dat iedere omstander moet kunnen ingrijpen bij een hartstilstand.

Als die omstanders binnen zes minuten 112 bellen, reanimeren en de defibrillator toepassen kan de overlevingskans oplopen tot zelfs 70 procent.

Bron: Nu.nl

[basW.]

Daar komen ze weer aanzetten met hun 70%. Ik word zo moe van de hartstichting.

[peter h]

@BasW:
ik kan mij voorstellen dat jij het anders bekijkt. In mijn ogen (correct me if I'm wrong), gaat de Hartstichting uit van een reanimatie "op straat" ,"thuis" e.d. . Dit is iets heel anders dan een reanimatie op een afdeling waar mensen toch "al slecht" liggen, zoals een verzorgingstehuis, verpleegtehuis, of iets dergelijks.
Bij VR Noord-Holland-Noord zitten we nu op 17%. We hopen op een verdubbeling, en misschien nog wel meer. In mijn omgeving heb ik nu meerdere reanimaties (met AED) succesvol horen aflopen (inclusief de mijne, als hulpverlener)
Ik denk dat de invalshoek anders is...
Groet,

Peter

[Expert]

Bij VR Noord-Holland-Noord zitte we nu op 17%. verlener)

Hallo Peter,

Voordat je dit soort cijfers noemt is wellicht een goed begrip te hebben van een internationaal aanvaarde medische definitie van een geslaagde reanimatie.

We hopen op een verdubbeling, en misschien nog wel meer.

Wanneer je deze definitie kent stel je automatisch de hoog gespannen verwachting bij.

Groet,

Expert.

[EM physician]

Daar komen ze weer aanzetten met hun 70%. Ik word zo moe van de hartstichting.

Dit vind ik echt een onzinnige reactie. Net als bovenstaande reactie ben ik van mening dat de hartstichting doelt op de acute hartdood op straat, openbare gelegenheid of thuis.

@BasW:
 In mijn ogen (correct me if I'm wrong), gaat de Hartstichting uit van een reanimatie "op straat" ,"thuis" e.d. . Dit is iets heel anders dan een reanimatie op een afdeling waar mensen toch "al slecht" liggen, zoals een verzorgingstehuis, verpleegtehuis, of iets dergelijks.

De hartstichting voert jarenlang gedegen onderzoek uit op basis van cijfers van alle reanimaties in Noord-Holland. Met als primaire doel meer levens te redden. Ik ben toevallig op de hoogte van dit onderzoek van de hartstichting, samen met vele ambulancebroeders, HAPchauffeurs, brandweermannen en politieagenten die allen gemiddeld eenmaal per dag de AED inzetten, naast alle AED's die worden gebruikt in sportscholen. En als je het ziet dat in een een groot aantal casussen mensen uit hun hartstilstand worden geklapt, betekent dat deze vorm van hulpverlening, de leken-reanimatie, een grote toekomst heeft.

Groet,
HapAmbu

[basW.]

Het is zeker waar dat de aed een aanwinst is. Tegelijkertijd constateer ik dat het verboden is geworden om te sterven in het openbaar. We leven in een vergrijzende samenleving, waardoor het aantal hoogbejaarden sterk zal toenemen de komende jaren. In een onderzoek naar reanimaties in en rond Amsterdam was de oudste gereanimeerde 96 jaar. Mijn vraag:  Ben je dan een leven aan het redden, of  is het een pure ontkenning van het feit dat de mens sterfelijk is?

[EM physician]

Interessante opmerking!

De oude dame of heer had maarliefst de leeftijd van 96 jaar bereikt. Dat is een behoorlijke leeftijd!
Maar je kunt toch nooit een lijn trekken wanneer iemand te oud is om een reanimatie te starten of niet.

Groet,
HapAmbu

ps je hebt wel een punt met deze opmerking:

Tegelijkertijd constateer ik dat het verboden is geworden om te sterven in het openbaar.

maar er is toch wel degelijk een verschil in sterven en acuut op straat collaberen. Daar zitten denk ik de crux in deze discussie.

[basW.]

Goed punt dat je naar voren brengt, er is inderdaad een verschil tussen sterven en collaberen. Wanneer iemand op straat inzakt, hoogbejaard of niet, dan ga je gewoon eerste hulp verlenen. Maar wat als de hoogbejaarde geen pols en ademhaling meer heeft?
Het accepteren van de dood is geen optie in onze cultuur, zeker niet wanneer de dood plaatsvindt in de publieke ruimte (bv het station, of in een winkelcentrum).  
 De hartstichting benadrukt dat een reanimatie op z'n moment mogelijk een levensreddende handeling is. Klopt, de kans bestaat dat iemand het overleeft. Wat ik in mijn scriptie echter laat zien is dat een dergelijke reanimatie ook voordelen heeft wanneer het niet leidt tot het redden van een leven. En hoe kleiner de kans op succes, hoe meer deze "latente functies" zich opdringen als primaire doelen van de reanimatie.
 Sowieso is het heel belangrijk dat mensen geloven in een mogelijk succes. Zonder dat geloof is er ook geen draagvlak voor de verspreiding van alle aed's in de samenleving. Dat is precies de reden waarom de hartstichting zegt dat de kans op succes wel 70% kan zijn. Maar even tussen ons, hoe groot is de kans dat een 80 jarige man met copd en vaatvernauwing in de voorgeschiedenis, na een reanimatie op straat het ziekenhuis weer uitwandeld?
 Mijn punt is dat door de vergrijzing dergelijke mensen steeds vaker een reanimatie zullen ondergaan buiten het ziekenhuis. Erg? Nee, mits we ons er van bewust zijn dat een reanimatie meer is dan een levensreddende handeling alleen.

[Joffry Ambu-Vpk]

Ik hoop toch dat je t andersom bedoelt Joffry  

haha, ja inderdaad ;-) maar blijft overeind dat het een onterecht motto is :-)

[Joffry Ambu-Vpk]

Interessante opmerking!

De oude dame of heer had maarliefst de leeftijd van 96 jaar bereikt. Dat is een behoorlijke leeftijd!
Maar je kunt toch nooit een lijn trekken wanneer iemand te oud is om een reanimatie te starten of niet.

Jahoor, die lijn kan de potentiele patient zelf trekken ism de huisarts doormiddel van een niet reanimeer verklaring.