Ik ken en begrijp de beperkingen van de pulsoximeter, daar gaat het mij dan ook niet om, het feit dat hij in bijzondere gevallen niet betrouwbaar is hoeft geen reden te zijn om hem in het geheel maar niet te gebruiken.
Maar ik als leken-hulpverlener zou als antwoord op je vraag geven "een volstrekt onregelmatige pols (dus geen tweede graads blok) doet mij vermoeden dat er mogelijk sprake is van AF (of een ander ectopisch ritme)"
Grijns, Jacques en nu de gemiddelde eerste hulp verlener..
Met spoed de Gele taxi en de bekwame handjes bellen en patient gerust stellen 100% O2 op de neus.. De rest is dan ff van minder belang.. Daar heb je de saturatie meter niet voor nodig..
Ik ben bang om dit te zeggen, maar ik neem aan dat het onderwerp is saturatiemeter voor de eerste hulpverleners.. Leer de gevancaeerdere eerste hulpverlener nu eerst maar eens vertrouwen op zijn beperkte "klinische blik".. En leer hem/haar simpele handelingen om iemand dan O2 te geven..
En dit is nu ook heel goed bereikbaar voor de eerste hulpverlener.
Je weet dat ik verantwoordelijk ben voor een cluppie "geavanceerde eerste hulpverleners", en ondanks de vele uren training en stages die de mensen volgen, ben ik van overtuigd dat een saturatiemeter echt overbodige luxe is..
We hebben er een paar, maar iedereen heeft flink wat uit te leggen als die zonder heel goede reden uit de tas komt. En ik ken in onze setting, en dan doen wij al de wat meer risicovollere activiteiten dan de gemiddelde eerste hulp organisatie, slechts een beperkte argumenten waarom wij de saturatiemeter zouden gebruiken..
Een belangrijke functie van een saturatiemeter die niet genoemd word is het "zogenaamde placebo effect" voor de patient.. (
oei, ze hebben slimme spullen, dus ik ben vast in goede handen.. )
