Bij deze mijn verslag voor de liefhebbers.
ik wil er nog wel even bijzetten dat dit bestand ook voor privé en schoolgebruik is en dus niet helemaal veranderd is speciaal hiervoor.
ook heb ik nog wel eens de gewoonte mijn mening te geven zonder na te denken, als dit voorkomt is dit niet altijd vernederend of negatief bedoelt.
Groetjes
Op woensdag 26 Mei 2010 deed ik, samen met mijn klasgenoten, mee aan een Rampenoefening te Rotterdam, dit vanuit school. Wij volgen de opleiding Verpleegkundige en zijn hierin 2e jaars.
We zouden vertrekken om 6 uur in de ochtend vanuit school (Breda) richting Rotterdam, natuurlijk vertrekken we pas om 6:15 uur, en rijden naar het centraal station te Breda. Hier komen we rond 6:30 aan. Hier halen we een andere groep, die ook meedoet aan de oefening, evenals onze instucteur voor die dag. In de bus worden de polsbandjes en de casus uitgedeeld. De casus lezen we terwijl de bus nog stilstaat, aangezien een aantal mensen niet konden lezen in een rijdende bus. Tegen 7 uur vertrekken we naar Rotterdam.
De Casus:
Het is woensdag morgen 26 Mei 2010 om 8:10 uur. Op deze vroege woensdag morgen maken veel reizigers gebruik van het openbaar vervoer. Een metrostel, bestaande uit drie dubbele rijtuigen (totaal 90 meter), rijdt het station “Blijdorp” binnen en zal daarna zijn weg vervolgen in de richting van het Centraal Station. Passagiers haasten zich om in en uit te stappen. Enkele moeten wachten op de volgende metro, aangezien deze vol is. Er zitten ongeveer 500 man in de metro. De metro heeft zich net in beweging gezet wanneer er een enorme explosie is in het middelste rijtuig van de metro. De eerste wagon bevind zich deels in de tunnelbuis. De andere rijtuigen staan langs het perron. Er heerst een enorme chaos. Er zijn 15 mensen op slag dood, waaronder 3 terroristen en 2 politiemannen, en vele zwaar gewonden. Ook op het perron liggen doden en gewonden. De paniek slaat toe. De eerste alarmering wordt gedaan en veel passagiers zijn ontredderd.
De hulpverleningsdiensten en de calamiteitenorganisatie van de RET snellen toe en bieden hun hulp aan. De brandweer ondervindt veel hinder van passagiers, die naar boven komen en allerlei hulpvragen sellen. Lichtgewonde passagiers gaan buiten het station op de grond zitten en roepen om hulp. Zij worden aangesproken door de aanwezige hulpverleners, maar kunnen hen vanwege hun doofheid tengevolge van de explosie niet of nauwelijks verstaan, hetgeen onbegrip oproept. De emoties vieren hoogtij. Omstanders, die buiten het station liepen, snellen te hulp en maken het rampterrein nog onoverzichtelijker.
Natuurlijk zitten we in de file vanuit Breda richting Rotterdam, op de A16 is een ongeluk gebeurd , en twee rijstroken zijn afgesloten. We zijn aan de late kant. Onze instructeur belt vervolgens, en deelt ons daarna mede dat we een politie escorte krijgen, VET! Nadat de motoragent ons met enige moeite had gevonden reden we rustig (zonder zwaailichten en sirene) de snelweg af. Op onze afrit, waar gelijk en kruispunt was, stond op iedere hoek een motoragent met zwaailichten die het verkeer tegenhield.Dit had best een impact op ons. Na het kruispunt gepasserd te hebben halen de motoren ons in en zetten de eerst volgende kruispunten af, en herhalen dit steeds totdat op de plek van bestemming zijn, zoals gebruikelijk is dus. Aangekomen bij het metro, staan al een groot aantal waarnemers klaar, en cirkelt er een helicopter van de politie boven ons hoofd. We gingen het metro station binnen, 3 verdiepingen onder de grond. Onderweg kregen we onze oordoppen uitgereikt (straks uitleg), en moesten naar de tunnel waar geen ramp was, hier moesten we naar onze groep toe (matchend aan de kleur van ons polsbandje) en kregen een hele korte uitleg.
We gingen naar het “Rampenperron” en namen onze plek in. Na 2 minuten werd herhaald onze oordoppen in te doen, kort daarna wordt afgeteld. 3. 2. 1. Een enorme knal (dit om alles zo echt mogelijk te maken, vandaar dat oordoppen verplicht waren).
Er ontwikkeld zich rook, mensen schreeuwen en raken in paniek, het spelen van de rollen is begonnen. Afhankelijk van de groep waar men toe behoort gaat men hulp halen. Een groep rent naar buiten via de normale uitweg en roept buiten om hulp. Een andere groep gaat de tunnel verder in om bij het volgende station hulp te roepen, beiden weten niet van elkaar dat dat gedaan wordt. Na ongeveer 15-20 minuten zie ik de eerste brandweerlieden. Deze moesten onze deuren openen omdat dit niet meer ging. Mensen die bij een gewonde moesten blijven volgens de casus deden dit. De deur wordt geopend. De brandweerman roept: “Iedereen die kan lopen NU de metro uit”. Ik hoefde voor niemand te zorgen dus volgde ik de intstructie van de brandweerman op. Ik loop met vele anderen naar de uitweg. Ik kom al vrij snel bij de ontplofte metro. Er ontwikkelt zich nog steeds wat rook. Mensen liggen op de grond onder en tussen het puin, overal op de grond ligt glas. Ik zie 2 brandweermannen een (professioneel) brandhaspel pakken vanuit de muur van het station, de bevelvoerder coördineerd hen.
Ik loop verder, een man haalt ons allemaal in, hij wilde zo snel mogelijk weg. Ik kom aan bij de eerste roltrap, deze staat stil dus loop ik omhoog. Eenmaal boven kijk ik achter me ik zie een studiegenoot achter me aankomen. Hij loopt samen met een oudere, wankele man nar boven. Zijn linkerhand is eraf en heeft deze in zijn rechterhand vast. Ik wacht totdat deze boven zijn, en help mee met het verder naar boven lopen. Na de 2e rolstrap moeizaam te hebben gelopen lopen we langs een waarnemer. Deze zegt tegen ons dat de man halverwege de 3e roltrap moet vallen en de roltrap zo te blokkeren. ‘Helaas’ heeft een medewerker van de RET ons snel in de gaten en helpt de man samen met ons overeind. Met zijn drieën lopen we verder naar buiten, eenmaal boven spreken we de eerste ambulanceverpleegkundige/chauffeur aan. De RET medewerker vertrekt. De ambulanceverpleegkundige/chauffeur leest het kaartje wat om de nek hangt van de man (hierop stond oa zijn ademhaling, hartslag, tensie en dat zijn hand ontbrak), ik dacht lekker makkelijk, ging het in het echt ook maar zo... hij neemt ons mee naar de ambulance die 40 meter verderop staat, en zet samen met ons de man half in de ambulance. Hij zegt tegen de man: “Ik ga even een infuus prikkel bij U” waarna hij vervolgens wegloopt en na 5-7 minuten pas weer terugkomt, waarna hij weer heel snel weggaat en niet meer terugkomt. 2 andere ambulance medewerkers van de man hebben het vervolgens overgenomen.
Ik liep vervolgens weer richting station, en observeerde wat er allemaal gebeurde. De Politie had het kruispunt snel afgezet, en ik zag al 3 TankAutoSpuiten, en een Hulpverleningswagen. Ook was het MobielMedischTeam met hun auto snel ter plaatse.
Ambulanceverpleegkundigen en Chauffeurs mochten niet naar beneden, omdat er eventueel nog explosiegevaar was (er is later bevestigt dat er nog een onontploft explosief gevonden was), en hielpen dus boven de gewonden die het eerst hulp nodig hadden, met hulp van de lichte slachtoffers die boven waren gekomen. Het MMT staat gezellig met zijn drieën te praten, en kijken niet om naar de slachtoffers. Er komen al snel meer brandweerwagens en ambulances ter plaatsen. Desondanks blijft de brandweer bovengronds om hun boterhammen soldaat te maken, wat blijkbaar ook nodig is. Er is veel politie aanwezig samen met de EOD. Deze zochten beide perronnen af naar eventuele explosieven, terwijl een klein aantal brandweerlieden gewonden naar boven brachten samen met lichtgewonden. Overal rondom mij heen wordt overlegd. De eerst gearriveerde ambulanceverpleegkundige en chauffeur voerleggen samen met de GHOR, OvdG en de CvdG. Het MMT blijft nog even praten maar gaat kort daarna aan het werk. Brandweer overlegt onderling met elkaar en hun OvD en CvD.
Nog steeds snellen brandweer en ambulances toe, waardoor de politie genoodzaakt is om de ingang vrij te maken van “in de weg staande slachtoffers” en ons een stuk achteruit stuur. Een aantal loopt er weg, een aantal blijft in hun rol van doof/slechthorend. De politie heeft dit niet door of schenkt hiet geen aandacht aan. Hoofdagenten en agenten dwingen ons achteruit te gaan, degene die doof spelen worden nog net niet meegesleept, en er wordt boos op de doven gereageerd. Op een gegeven moment loopt een aspirant politieagent naar mij toe, en vroeg mij achteruit te gaan. Aangezien ik de hulpdiensten nog aan het observeren was had ik hier geen zin in, en vertelde tegen hem dat wat in de casus stond en ik dus doof was. Hij reageerde hier heel enthousiast op, en begon mij met gebarentaal mee te nemen achter de linten. Ik dacht, kijk, zo kan het dus ook. Achter ons kwam nog een lint te staan en er werd aan ons gevraagt of wij hierachter wilden gaan staan, wij wilden dit niet een speelden weer voor doof.
De politie had dit nogsteeds niet door. En kwammen twee Biketeams aan van de politie, en drongen ons met hun fietsen terug tot achter het volgende lint. Heel fijn dus, overleef je een bomaanslag, toont de politie geen begrip voor de situatie en dwingen je bijna met geweld terug achter de linten, in plaats van je op te vangen.
Terwijl we achter de linten stonden kreeg een leerling die bij mij op school zat een hyperventilatie. Zodoende roepen we NO-PLAY en vragen de agent een ambulance verpleegkundige te halen. De ambulanceverpleegkundige neemt haar mee naar de ambulance en een half uurtje later is ze weer terug, een kwartiertje daarna krijg een andere medestudent een hyperventilatie, weer roepen wij NO-PLAY en vertellen weer de agent een ambulanceverpleegkundige te halen.
Ook zij gaat mee naar de ambulance, de andere student moet ook mee met de ambulance en gaan beide ter controle naar het ziekenhuis, waar wij ze op de terugweg weer ophalen.
Wij blijven een lange tijd achter de linten staan. Ik kan niet alles meer zien van de situatie, maar kan het kruispunt en het station nog goed zien. Tot mijn verbazing was er nog géén GNK-C opgezet en werden slachtoffers die ernstig gewond waren neergezet bij het MMT die bij de 3 eerst aangekomen TAS’en stonden. Lifeliner 5 kwam terplaatsen (reserve helicopter van het MMT), er waren dus 2 MMT’s maar nog steeds geen GNK-C’s. Pas na een uur tot anderhalfuur na de ontploffing kwam de eerste GNK-C pas ter plaatsen, waarna de gewonden daar naar toe konden worden gebracht, wachtend op vervoer richting het ziekenhuis.
Een korte tijd daarop was ook de 2e GNK-C ter plaatsten.
Helaas wacht de bus om ons naar het opvangcentra te brengen ons op, en moesten wij mee. Ik kon dus verder niets meer zien van de gebeurtenissen op het station.
Er reden 2 bussen voor ons en 2 achter ons, we reden allemaal onder politie begeleiding naar het opvangcentrum toe. Helaas moest iedereen zich identificeren, gefouilleerd worden, tassen nagekeken worden en daarna nog de bus. Daar er dus 2 bussen voor ons waren, hebben netjes een uur op onze beurt gewacht. Na de reeks doorlopen te hebben mochten we naar binnen en werd kort uitgelegd wat de bedoeling was. We moesten een formulier invullen met onze gegevens om te inventariseren en eventueel een bericht naar iemand te sturen dat het goed ging, verder zou er af en toe iemand komen kijken, oa van slachtofferhulp. We hebben netjes het formulier ingevuld en gewacht totdat we geroepen werden om het te digitaliseren. We hebben netjes 20 minuten gewacht, maar in die tijd is géén enkele hulpverlener bij ons geweest. Toen werden we geroepen om onze lunchpakketten op te halen en moesten we vervolgens richting bus, we mochten onze formulieren niet meer inleveren, en zijn daarna richting huis gegaan.
Nadat de eerst aangekomen brandweer/politie/ambulancepersoneel bevestigd had dat het om een ramp/aanslag ging werd gelijk de classificatie GRIP 4 aan de ramp bevestigd. GRIP 4 is de hoogste score voor een ongeval/ramp en zorgt dat gebruik kan worden gemaakt van meerdere voertuigen uit omliggende provincies en indien nodig zelfs landelijk.
Zo komt het ook dat meerdere ambulances ter plaatse waren vanuit andere regio’s dan Rotterdam-Rijnmond waar natuurlijk Rotterdam tot behoort. Deze Regio heeft de code 17, en daarom staat voor iedere ambulance uit de regio Rotterdam-Rijnmond 17 waar dan bijv het voertuig nummer 104 is. Dit samen vormt dan het voertuig 17-104.
Uit de volgende regio’s deden ambulances mee aan de oefening:
- Haaglanden (regio 15)
- Hollands Midden (regio 16)
- Zuid Holland Zuid (regio 18)
- Amsterdam Ameland (regio 13)
- Midden en West Brabant (regio 20)
- Zuid Oost Brabant (regio 22)
Speciale ambulance diensten:
2 MMT’s
1 CvdG
Een aantal OvdG
Een aantal GHOR medewerkers
2 SIGMA team’s
2 Ambu team’s
Verder deden er nog een groot aantal brandweerwagens en lieden mee aan de oefening:
18 TankAutoSpuiten (welke elk 6 man hebben)
3 Hulpverleningswagens
3 Haakarmvoertuigen met haakarmbak, met 1 medische haakarmbak, een adembeschermingshaakarmbak, en een commando overleg haakarmbak.
12 officiers auto’s met 8 officieren van dienst, 3 hoofdofficieren van dienst en een stafofficier van dienst.
En 12 overige wagen met onderandere 2 ROGS auto’s (Regionale Officier Gevaarlijke Stoffen) en enkele verbindings commando wagens.
Mocht je nog bepaalde termen niet weten raad ik je aan het eerst even op google op te zoeken, en daarna eventueel nog te vragen. Vraag verder gerust raak.
