GRIP 3 VOS 6 Crash vliegtuig Turkish Airlines (9 overledenen, 86 gewonden) - Schiphol 25-02-2009

[Twentsgeluk]

'Copiloot ramptoestel maakte trainingsvlucht'

AMSTERDAM - Een van de piloten van het woensdag neergestorte vliegtuig van Turkish Airlines was bezig met een trainingsvlucht. De 29-jarige Olgay Özgür deed zo zijn eerste ervaringen op met de nieuwste generatie Boeing 737-800.
 
Dat hebben functionarissen van Turkish Airlines bevestigd, schrijft De Telegraaf vrijdag. De trainingsvlucht van de copiloot verklaart de aanwezigheid van een derde piloot in de cockpit. Normaal wordt een vliegtuig bestuurd door twee piloten.

De aanwezigheid van een derde piloot op een trainingsvlucht is een standaardprocedure, die ook door Nederlandse luchtvaartmaatschappijen wordt gehanteerd.

Ingrijpen

Als de nieuwe piloot heeft bewezen dat hij het toestel zelfstandig aan de grond kan zetten, is zijn opleiding op het bewuste type toestel helemaal afgerond. Dan zou hij kunnen ingrijpen als de eerste piloot daar niet meer toe in staat is.

Deskundigen benadrukken volgens de krant dat van een klassieke lesvlucht geen sprake was. Özgür kon al vliegen, hij rondde zijn opleiding af in 2004, hij was alleen nieuw op het bewuste type toestel.

[Bart S]

http://www.rtl.nl/(/actueel/rtlnieuws/)/components/actueel/rtlnieuws/2009/02_februari/26/topstory/0226_1500_topstory_foto_interieur.xml

Foto interieur na crash

Dit kan nog een leuke discussie worden. Ik vind het 'not done' om als hulpverlener die daar aan het werk is een tamelijk exclusieve foto te maken en deze door te spelen naar een nieuwssite.

[ehbo´er quinten]

Wat is dat voor een voertuig op 1:39, dat onopvallende voertuig met 1 blauwe pit op het dak?

Groeten Quinten

[Brandpreventist]

http://www.ad.nl/binnenland/crash/3034170/Justitie_krijgt_vluchtgegevens_ramptoestel_niet.html

vrijdag 27 februari 2009
Justitie krijgt vluchtgegevens ramptoestel niet
Door AXEL VELDHUIJZEN

DEN HAAG - De Onderzoeksraad voor Veiligheid van mr. Pieter van Vollenhoven weigert de vluchtgegevens en de gesprekken uit de cockpit te overleggen. De zwarte dozen worden op dit moment in Parijs onderzocht bij een zusterorganisatie van de onderzoeksraad.
 
Van Vollenhoven hoopt de resultaten begin volgende week te krijgen. Turkish Airlines bevestigt dat er in de week voor de crash twee keer aan het toestel is gesleuteld, vanwege mankementen.

De onderzoeksraad vindt dat meewerken aan een strafrechtelijk onderzoek de onafhankelijke positie van de raad ondermijnt. Justitie is verbijsterd over die houding. ,,Om een goed beeld te krijgen, hebben wij zo veel mogelijk gegevens nodig,'' zegt officier van justitie M. Vos. Volgens de Raad mag justitie de zwarte doos alleen uitlezen als zij hem eerder te pakken heeft gekregen. ,,En zelfs dan mag zij die informatie niet gebruiken voor haar onderzoek.''

Justitie vindt dat hierover 'afstemming nodig is'. Maar volgens de onderzoeksraad zijn de regels duidelijk: ,,Er is eenrichtingsverkeer. Wij krijgen wel informatie van justitie, technische recherche of andere onderzoekers, maar wij geven geen informatie aan hen.''

[Brandpreventist]

http://www.ad.nl/binnenland/crash/3033987/Het_leek_of_ze_elkaar_hadden_getroost.html

donderdag 26 februari 2009
'Het leek of ze elkaar hadden getroost'
Door FRANK VAN DEN ELSEN

ROTTERDAM/SCHIPHOL - ,,Gearmd zaten twee dode passagiers in hun vliegtuigstoelen. Het waren stoelen aan weerszijden van het gangpad geweest. Door de crash waren ze in elkaar geschoven, zo waren de mannen tegen elkaar beland. Maar het leek wel of ze elkaar hadden getroost.''
 
http://www.ad.nl/multimedia/archive/00199/Albert_Visser_Traum_199503h.jpg
Albert Visser: FOTO MAARTEN VAN DER VOORDE
 De 'overtreffende trap' van wat hij ooit in zijn werk tegenkwam: zo omschreef Albert Visser gisteren, met spierpijn in zijn hele lijf, dit en andere taferelen die hij aantrof in het rampvliegtuig op Schiphol. Visser (45) is verpleegkundige op de Rotterdamse traumahelikopter.

,,Eén passagier overleed, terwijl ik met hem zat te praten, aan shock door bloedverlies. Het ene moment was hij vol bij bewustzijn, het volgende moment was het afgelopen. Dat heb ik nog nooit meegemaakt in twintig jaar ambulancewerk, waarvan elf jaar op de traumaheli. We konden hem geen infuus geven tegen het bloedverlies, want hij lag volledig bekneld.''

Na deze bizarre ervaring, volgde een al net zo bijzondere beslissing voor de hulpverleners: de keuze om niet te pogen de man te reanimeren. ,,We konden niet bij hem komen en er waren andere slachtoffers met meer overlevingskansen. Maar het gaat heel erg tegen je gevoel in.''

Drie kwartier nadat de Boeing was neergekomen, landde de Rotterdamse heli ernaast, weggeroepen van een ongeval op de snelweg bij Barendrecht. Hulpverleners waren er toen al volop, in en om het vliegtuig. Het team van Visser en trauma-arts Martin Eversdijk kreeg opdracht het ramptoestel binnen te gaan door de scheur in de romp, tussen de U en de R van 'Turkish'. Visser: ,,Ik kon er nét doorheen.''

Samen met ambulancepersoneel en brandweerlieden moesten ze zich een weg richting cockpit banen, tegemoetgewerkt door een ander traumateam. De chaos was onbeschrijflijk in dit zwaarst getroffen segment, waar zes doden en vijf zwaargewonden vielen.

Visser: ,,Een enorme kluwen materialen, met mensen ertussen, dood en levend, op en onder elkaar. Kastjes, tassen, naar beneden gevallen, alles op één hoop geveegd. Ik heb op overledenen moeten staan om bij overlevenden te kunnen komen.''

Ze troffen een ernstig beknelde man, wiens gebroken arm in een rare hoek stond. Visser: ,,Hij bloedde erg uit zijn gezicht, maar hij dacht dat zijn arm zo bloedde. Daarom had hij met zijn riem zelf een tourniquet aangelegd, om de bloedsomloop af te knellen. Maar zijn arm bloedde helemaal niet.''

De redders moesten minder dan 10 meter overbruggen, maar in een hoog tempo en badend in het zweet, kostte het de teams anderhalf uur om elkaar tegen te komen en de laatste gewonden en doden te laten afvoeren. Alle lichter gewonden waren toen al uit het toestel.

Visser: ,,Normaal zijn wij gericht op medisch handelen. Nu waren we vooral bergingswerkers.''

Trauma-arts Eversdijk liet de brandweer een kleine opening in de achterwand van de in elkaar gedrukte cockpit maken en kroop erin, om met zekerheid te kunnen vaststellen dat de drie daar aanwezige bemanningsleden waren overleden. Visser: ,,Door de voorruit hadden we die indruk al gekregen.'' Om één uur 's middags was de heli terug op Rotterdam Airport. Daar wachtte binnen vijf minuten de volgende klus.

[Brandpreventist]

http://www.ad.nl/binnenland/crash/3033976/Wrak_in_voor_bril_heel_begrijpelijk.html

donderdag 26 februari 2009
Wrak in voor bril: heel begrijpelijk
Door MONICA BEEK

AMSTERDAM - Terug naar de plaats des onheils. Voor bril, laptop, horloge of handtas met paspoort. Een aantal overlevenden is woensdag het wrak ingeklommen om bezittingen veilig te stellen.
 
Rob de Knecht maakte deze foto direct nadat hij uit het vliegtuig was ontsnapt.
 ,,Ik dacht: zonder bril kan ik niets,'' vertelt een ondernemer die recht boven de vleugel zat. ,,Niet eens autorijden om thuis te komen.'' Hij klom met een kapotte knie en bloedende hoofdwond weer de romp in om het kleinood te halen.

Peter van der Velden, psycholoog bij het Instituut voor psychotrauma en gespecialiseerd in rampen, spreekt van 'heel rationeel gedrag'. ,,Een bril, dat lijkt futiel als je het tegen een ramp afzet, maar slachtoffers hebben hun eigen leven, waarin die bril van groot belang is.''

Toch nam de ondernemer een flink risico. Het toestel had nog in brand kunnen vliegen. Van der Velden: ,,Blijkbaar was er overeenstemming dat er geen brand zou uitbreken. We moeten af van het idee dat slachtoffers direct na een ramp niet meer functioneren. Het is maar een heel kleine groep die de controle over zichzelf verliest. De meesten denken heel praktisch. Inwendig voelen ze wel paniek, maar uitwendig blijven ze kalm.''

De ondernemer schatte inderdaad samen met een andere overlevende het brandgevaar in. Ze stonden op 20 meter van het wrak. ,,We roken geen kerosine, zagen geen vonken. Het kan wel, was onze conclusie.''

Rest de gewetensvraag: was het niet beter geweest iemand te helpen in plaats van een bril te zoeken? ,,Ik kon niets zien. En ik had zo'n pijn in mijn knie dat dat niet in me is opgekomen. Blijkbaar denkt de mens uiteindelijk toch eerst aan zichzelf.''

[Twentsgeluk]

'Via het gapende gat stapte ik naar buiten'

‘S-GRAVENZANDE Richard van Spronsen (37) uit 's-Gravenzande bladert door een tijdschrift als de Boeing 737-800 van Turkish Airlines ineens een vrije val maakt. Er is paniek. "Dan die vreselijke herrie van motoren om het toestel weer te laten stijgen. We bleven zakken.''

"En dan sta je stil. Het kan hooguit twintig seconden hebben geduurd. Ik kon vanuit mijn stoel naar de lucht kijken. Via het gapende gat stapte ik zo naar buiten.'' De spanning is nog steeds te horen in zijn stem. Van Spronsen heeft een blauw oog, een rode veeg op zijn voorhoofd en een gaasje op zijn rechterhand. Af en toe lijkt hij even verdwaald in zijn verhaal. "Maar volgens mij heb ik niet eens een hersenschudding. Een beetje pijn in mijn rug, dat wel.''

Uit angst dat het toestel in brand zou vliegen, besloot de 's-Gravenzander eerst het weiland in te rennen. Daar trof hij zijn vrouwelijke collega van het meststoffenbedrijf Van Iperen, die inmiddels ook uit het wrak was geklommen. 'Waar is Koos?' waren volgens Van Spronsen haar eerste woorden.

Ook Koos Schinkel uit De Lier was woensdag mee aan boord op de terugweg van een zakenreis naar Istanbul. Ze treffen hem even na de crash onder zijn passagiersstoel met zijn hoofd tegen de drassige grond. "We zijn direct op zoek gegaan naar losgekomen stangen om de stoel omhoog te krikken.'' Tijdens zijn zoektocht loopt hij langs de cockpit. "Ik zag niet veel, maar wist wel meteen dat daar geen levenden meer konden zijn.''

Van Spronsen en zijn vrouwelijke collega weigerden na de komst van hulpdiensten het veld vlak voor de polderbaan van Schiphol te verlaten. "Ik kon de brandweer in elk geval nog helpen met het omhoog houden van de infuuszakken en door Koos aan de praat te houden. Toen hij na anderhalf uur eindelijk was bevrijd, heb ik wel even mijn oren dichtgedrukt. Zijn pijnkreet op de brancard ging door merg en been.''

Nadat Schinkel door een traumahelikopter naar het VU-ziekenhuis werd vervoerd, verliet de Westlandse passagier de plek des onheils om te belanden in een nabijgelegen boerderij. "Daar zie je dan rijen brancards met bebloede gezichten. Ik kon uiteindelijk na een bezoek aan een ziekenhuis in Haarlem weer naar huis. Dan doe je de televisie aan en hoor je van de negen dodelijke slachtoffers. Het klinkt vreemd, maar ik raak er niet van in paniek. Misschien komt het nog.''

Onder de 53 Nederlandse passagiers aan boord van de Boeing zaten drie Westlanders. Over de derde zijn nog geen gegevens bekend. Koos Schinkel werd gisteren geopereerd aan zijn hand. De artsen verwachten geen blijvend letsel.

http://www.ad.nl/denhaag/westland/3033637/Via_het_gapende_gat_stapte_ik_naar_buiten.html

[Jos v L]

Dit kan nog een leuke discussie worden. Ik vind het 'not done' om als hulpverlener die daar aan het werk is een tamelijk exclusieve foto te maken en deze door te spelen naar een nieuwssite.

Viel me ook al op. Denk dat het nog een staartje krijgt. (terecht!)

[RAdeR]

Zware operatie voor Rotterdams slachtoffer vliegtuigcrash
De Rotterdammer Mustafa Gümüsj, die woensdag in de buurt van Schiphol neerstortte met een vliegtuig van Turkish Airlines, is zwaargewond. Zijn rug is op twee plaatsen gebroken en hij verkeert in een shocktoestand.
De 31-jarige scheepsspuiter uit Slinge vertelde tegen Radio Rijnmond dat hij moeilijk kan slapen. Als hij zijn ogen dicht doet, zit hij weer in het vallende vliegtuig.
Cynisch genoeg kwam de Rotterdammer net uit Istanbul, waar hij in een ziekenhuis helemaal onderzocht was. Toen was er nog niets aan de hand.
Vrijdag wordt hij in het Universitair Medisch Centrum in Utrecht geopereerd. Zijn vader en een broertje zijn uit Istanbul overgekomen om hem bij te staan.
www.rijnmond.nl

[Shave]

http://www.ad.nl/binnenland/crash/3034170/Justitie_krijgt_vluchtgegevens_ramptoestel_niet.html

vrijdag 27 februari 2009
Justitie krijgt vluchtgegevens ramptoestel niet
Door AXEL VELDHUIJZEN

De onderzoeksraad vindt dat meewerken aan een strafrechtelijk onderzoek de onafhankelijke positie van de raad ondermijnt. Justitie is verbijsterd over die houding. ,,Om een goed beeld te krijgen, hebben wij zo veel mogelijk gegevens nodig,'' zegt officier van justitie M. Vos. Volgens de Raad mag justitie de zwarte doos alleen uitlezen als zij hem eerder te pakken heeft gekregen. ,,En zelfs dan mag zij die informatie niet gebruiken voor haar onderzoek.''

Dus een spelletje wie het snelst die doos gevonden kan hebben...........