Twee vliegtuigongelukken overleefdDORDRECHT - Voor zijn werk vliegt Dordtenaar Rob de Knecht de hele wereld over. Geen vliegtuig is hem vreemd, de meeste luchthavens kent hij als zijn broekzak. En nooit ging het fout. Tot deze week.
hij overleefde de crash op Schiphol én een vliegtuigongeval in Turkije. ,,Een wonder dat ik nog leef.’’
Vorige week donderdag zat De Knecht (60) op het vliegveld van Istanboel in een vliegtuig met als bestemming Noord-Irak. ,,Ik moest daar zijn voor mijn werk. Toen gleed het vliegtuig tijdens het taxiën van het talud, kwam tot stilstand tegen een lichtmast. Dat was echt een behoorlijke klap. Je schrikt heel erg. Er was opeens allemaal brandweer en andere hulpdiensten. We moesten als idioten uit het vliegtuig.’’
De Knecht kon toen niet vermoeden dat hij, voor hij weer voet zette op Nederlandse bodem, nóg een crash mee zou maken. Een die vele malen heviger zou zijn. Rob de Knecht zat woensdag aan boord van vlucht TK 1951, stoel 22D.
Die eerste tien seconden na de crash zal hij nooit meer vergeten. ,,Het zijn seconden waarin indereen denkt: is dit echt gebeurd? Zijn we echt neergestort? Staan we in een weiland? Ja, en dan begint het gegil.’’
Anderhalve dag na de ramp loopt hij moeilijk door zijn woning in Dordrecht. Hij heeft vier gebroken ribben, een hoofdwond, een pijnlijke knie én rug. ,,Maar ik leef nog,’’ verzucht hij. ,,Nu kan ik er pas goed over praten.’’
Hij vertelt dan ook bevlogen over de crash. ,,Het ging zo snel. In een paar seconden was het gebeurd. Vlak voor de landing wilde het vliegtuig opeens optrekken. Waarom? Ik heb geen idee. Maar daarbij ging het fout. De staart van het vliegtuig raakte de grond en brak af. Nog voordat we de grond raakten. En toen kwam er die ongelooflijk harde klap. Een van de motoren vloog als een vuurbal voorbij.’’ Wat Rob ziet als het gevaarte eenmaal in de modder van het weiland ligt, is maar moeilijk te beschrijven. ,,Het was eerst een vliegtuig, nu was het een ongelooflijke rommel. Ik had een hoofdwond, omdat er een klep op mijn hoofd was gekomen. En mijn knie had de stoel voor mij hard geraakt. Dat deed ongelooflijk veel pijn. En door de klap waren mijn schoenen uitgevlogen. Die moest ik opzoeken.’’
De Knecht staat op uit zijn stoel. ,,Ik zag een dode man in een stoel zitten. En achter in het vliegtuig werd hard gegild. Er waren ook mensen uit het vliegtuig geslingerd.’’
Als in een roes, gaat Rob op zoek naar zijn jasje. ,,Dat trok ik aan en ik nam mijn laptoptas mee en ben naar buiten gelopen. Dat was een ontzettend vreemde gewaarwording. Immense stitle in de modder, dat weet ik nog. En daar sta je dan, naast een vliegtuig en in de modder.’’
Hij is zijn bril kwijt en gaat terug het vliegtuig in. ,,Ik vond mijn bril terug en ben toen weer het vliegtuig uitgelopen. Toen wilde ik bellen, maar was mijn telefoon kwijt. Ik ging dus wéér terug het wrak in.’’
Maar niet voor lang, zegt Rob. ,,Ik stond in het vliegtuig toen er van buiten geroepen werd. Ze riepen: Kerosine! Weg! Weg! Weg! Toen ben ik heel snel naar buiten gegaan.’’ De vrees van de passagiers dat er brand uitbreekt in het vliegtuig blijkt gelukkig ongegrond.
Hij heeft wel de tegenwoordigheid van geest om wat foto’s te maken. ,,Ik dacht nog: dit gaat niemand geloven.’’
Kort daarop zijn de eerste hulpdiensten ter plekke. ,,We zijn toen overgebracht naar de loods van een boer. En daar was de sfeer, gek genoeg, heel gelukkig. We hadden het overleefd! Dat gevoel had iedereen, ondanks de pijn en de verwondingen.’’
In en naast het vliegtuig ziet hij verschrikkelijke dingen. ,,Er waren veel gewonden. En bij de staart lagen lichamen. Dat waren doden, geen twijfel mogelijk.’’
Terugkijkend, beseft hij hoeveel geluk hij heeft gehad. ,,Ik heb een eigen bedrijf en reis altijd business class. Dat is voor het bedrijf, dus het mag wat kosten. Maar nu reisde ik economy.
Dat is mijn geluk geweest. Want van de business class was helemaal niets meer over. Daar zijn doden gevallen.’’
FOTO CEES SCHILTHUIZEN
http://www.ad.nl/drechtsteden/3033630/Twee_vliegtuigongelukken_overleefd.html
