Misschien kan DB eens uitleggen aan welk traject je moet voldoen om nog maar één wapen legaal in huis te krijgen...
Enig. Een klootviool vindt het belangrijker om zich in Duitsland niet aan de wapenwet te houden en laat na zich te bekommeren om zijn zoon en DB mag zijn toetsenbord weer gaan martelen. Zou het leuk vinden als jullie dit soort vragen ook eens stelden zonder dat er eerst doden moeten vallen.
Goed, hoe kom je in Nederland als sportschutter ( er zijn nog meer groepen die om 1 of andere reden een ontheffing hebben ) aan een legaal vuurwapen?
Nederland kent een algeheel verbod op het bezit van vuurwapens. Er kan alleen - als er sprake is van een redelijk belang - ontheffing worden verleent van dat verbod.
Dat redelijk belang kan zijn: de internationale scheepvaart om zich te beschermen tegen piraterij, een draagverlof voor mensen die het aannnemlijk kunnen maken dat zij zich ten alle tijden moeten kunnen verdedigen, jagers danwel faunabeheerders, BOA's, de legale wapenhandel ( erkenningshouders), verzamelaars van verlofplichtige wapens en tot slot de schietsport. Uitzondering hierop zijn politie en leger, maar dat lijkt mij duidelijk.
Het traject voordat je als sportschutter kan beschikken over een legaal vuurwapen begint bij het aanmelden van een schietvereniging. Daarvoor dient de aspirant - voordat hij als zo danig ook maar 1 schot gelost heeft - een VOG te overleggen met aantekening aanvraag ten behoeve van aanmelden schietvereniging. Elke VOG wordt op zijn eigen meritus beoordeelt, in dit geval op alles tot 8 jaar terug. Insteek is natuurlijk of aanvrager een risico vormt als deze zich gaat bekwamen in de schietsport voor de maatschappij.
Wordt de VOG verleent, dan kan deze aspirant lid worden van de schietvereniging en krijgt hij een schutterslicentie van de Koninklijke Nederlandse Schutters Associatie waarmee hij kan deelnemen aan wedstrijden op andere verenigingen.
Wordt de VOG niet verleent - zonder opgaaf van reden i.v.m. de Wet op de privacy - dan is het meteen gedaan. De KNSA verleent geen schutterslicentie en de aspirant mag geen lid worden en kan dus ook niet op deze manier legaal aan een wapen komen.
Als de VOG is verleent dan krijgt de aspirantschutter een veiligheids en schiettraining verzorgt door de SV. De SV is vrij om deze zelf in te vullen voor wat betreft vorm en duur. Als de aspirant deze cursus goed heeft doorlopen, wordt het aspirantlidmaatschap voortgezet in een volledig lidmaatschap. Er zijn verenigingen - waaronder de mijne - die de aspirantperiode oprekken tot 3 maanden om de schutter niet alleen als sportman te leren kennen maar ook als mens. Zie het maar als een soort screening of de aspirant bij de vereniging past en of de bedoeling inderdaad schietsport is of wat anders. Als er geen rare dingen gebeuren wordt de aspirant volledig lid en gaat hij zelfstandig de baan op om die discipline te beoefenen die hij wil. Disciplines zijn de verschilende vormen van schietsport die onderverdeelt worden in kalibergroepen, wapengroepen en statisch of dynamisch. Dat oefenen gebeurt met wapens van de SV. Hij krijgt het wapen op de baan voordat hij met zijn schietoefening begint en als hij klaar is levert hij deze weer in, met de eventueel niet gebruikte munitie. Elke oefening of schietbeurt wordt genoteerd in het persoonlijke schietregister van de schutter.
Als een lid van een schietvereniging 1 jaar lid is, de leeftijd van 18 jaar heeft bereikt en tenminste 18 schietbeurten heeft gemaakt, mag hij een aanvraag doen voor een wapenverlof. En dat begint wederom op de schietvereniging. Hij zal toestemming moeten krijgen van het bestuur van de SV om een eigen wapen te gebruiken voor het beoefenen van een discipline. Meestal neemt een SV daar een praktijkexamen voor af. De nadruk tijdens zo'n examen is de veiligheid waarmee de schutter het wapen hanteerd, of de schutter zelf op de juiste wijze storingen kan verhelpen en of de schutter ook nog wat weet te raken. Schutters die steeds vonken trekken uit de betonvloer of het dak proberen te perforeren zijn meestal al in een eerder stadium benaderd om of nog eens een opfrissingscursus te doen of een andere hobby te zoeken. Als de schutter dat examen goed heeft afgelegt, kan hij eens gaan shoppen bij de reguliere wapenhandel.
Het kopen van een wapen is dus de volgende stap. Het wapen wat de schutter wil kopen moet passen in de discipline die hij wil beoefenen op zijn SV. Dus schiet hij op een SV waar alleen kleinkaliber wordt geschoten, dan word het zeuren om een grootkalibergeweer te verkrijgen. Hij heeft daar namelijk geen redelijk belang voor. Als hij het wapen heeft gevonden, dan neemt hij een optie op dat wapen en gaat met de gegevens van de verkopende partij - een erkenningshouder of iemand die over een verlof beschikt - terug naar zijn SV. Daar krijgt hij een verklaring dat de schutter voor het wapen x met het unieke wapennummer zoveel te verkrijgen bij deze verkopende partij een verlof tot het voorhanden wil hebben van dit wapen en de bijbehorende munitie ten behoeve van de schietsport en gaat daarmee naar de afdeling Bijzondere Wetten van zijn politieregio. Vervolgens gaat de korpschef - in de regel iemand die door de korpschef is aangewezen om het echte werk te doen - beoordelen of de aanvrager een redelijk belang heeft om dat wapen te mogen bezitten. Om dat aan te tonen overlegt de schutter zijn schutterslicentie van de KNSA en zijn schietregister met daarin het bewijs dat hij met de schietsport bezig is, de registratie van die achttien schietbeurten. Daarmee heeft de schutter zijn redelijk belang aangetoond. Vervolgens wordt er wederom een achtergrond check gedaan om te zien of de schutter in de tussentijd geen rare fratsen heeft uitgehaald. Nadruk: Is er vrees voor misbruik? Zijn er mogelijk aanwijzingen dat de schutter door bepaalde gedragingen deze verantwoordelijkheid niet aan kan? Daarbij wordt ook gekeken naar overtredingen uit bijv. de Wegenverkeerswet. Met alcohol achter het stuur gezeten, iets te vaak veelste hard? Ook een leuke: de Opiumwet of misschien foute vriendjes of familieleden.
Als daar geen bezwaren worden gevonden dan wordt het verlof verleent, nadat er middels een huisbezoek is geconstateerd dat de schutter kan voldoen aan de eisen voor het opbergen van het wapen en de munitie. Een kluis is bij wet verplicht. Munitie moet gescheiden van het wapen eveneens in een kluis bewaard worden. Is dat in orde dan krijgt de schutter het verlof en tevens een document waarmee hij het wapen mag gaan ophalen bij de verkopende partij. Vervolgens dient de schutter het wapen binnen 2 weken te tonen bij de afdeling Bijzondere Wetten om te zien of het inderdaad het wapen in kwestie is. Tevens worden dan het wapennummer gecontroleerd in het vuurwapenregistratiessyteem Verona waar alle gegevens van elk legaal wapen in Nederland zijn opgeslagen.
Als het verlof wordt geweigerd, heeft de schutter een groot probleem. Niet alleen kan hij fluiten naar het verlof, er wordt tevens melding gemaakt bij de KNSA dat de schutter een verlof is geweigerd. Reden wordt -wederom i.v.m. de privacy - niet vermeld. De KNSA trekt vervolgens direkt de schutterslicentie in en de SV is verplicht het lid te royeren. Einde schietsport dus.
M.a.w: even snel lid worden, wapen scoren en havoc maken is er in Nederland niet bij. Het is iets van de lange adem een wapenverlof te krijgen. Tevens zul je elk jaar weer moeten aantonen dat het redelijk belang er nog is. Ieder jaar moet je het verlof verlengen door je schietregister te overleggen met daarin tenminste 18 schietbeurten. Tijdens de verlenging wordt meteen nog even gekeken of je nog steeds een brave jongen bent geweest. Is dat niet het geval, ben je dus de sjaak. Het verlof wordt niet verlengt, wapen(s) en unitie worden in beslag genomen en er gaat wederom een melding naar de KNSA en royement volgt. Wederom einde schietsport dus.
Tot zover de uitleg hoe je aan een legaal wapen kunt komen voor de schietsport.
