Fotografie dodelijke ongevallen

Auteur Topic: Fotografie dodelijke ongevallen  (gelezen 12191 keer)

0 gebruikers (en 2 gasten bekijken dit topic.

Dinges

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 5,168
Reactie #20 Gepost op: 7 mei 2009, 20:14:47
Mag ik even reageren?
Ik begrijp niet wat iemand bezielt zware ongevallen met dodelijke afloop te fotograferen of te filmen. Wel eens gedacht aan de nabestaanden die geconfronteerd kunnen worden met deze beelden? Naast de schok van het overlijden ook nog de afschuwlijke beelden mogen aanschouwen? Natuurlijk begrijp ik de "nieuwswaarde" maar aan hen die er zo graag met de neus boven op staan heb ik wel een persoonlijke vraag. Mail gerust. Als laatste: Ja, ik heb het meegemaakt en ja het is me gelukt na een nacht en dag bellen om alle beelden te verwijderen.

Nabestaanden kunnen zeer veel baat hebben bij het zien van foto's, ter plaatse genomen. Het helpt hen begrijpen wat er is gebeurd. En of hun dierbare(n) geleden heeft/hebben ja of nee. Die onzekerheid, is vaak erger als niet weten wat er exact gebeurd is. Misschien praat ik voor mijzelf, dat kan. Ieder mens is anders.  ;)

Ook ik ben eens betrokken geweest bij een zwaar ongeval,(gelukkig zonder dodelijke afloop) en het deed mij goed dat een brandweervrouw mij naderhand veel foto's toestuurde. Ondanks dat ik  door de klapper ''dubbel zag'' en veel door de adrenaline ''kwijt'' ben van het moment, wilde ik toch eerste hulp verlenen, ter plaatse. Echter door diverse beelden en bijbehorende scenario's (in gedachten) was Dinges even helemaal van de wereld. Ik ben zeer blij geweest met de krantenberichten en foto's gemaakt door diverse fotografen / HV-ers.  O0


Jos v L

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,663
  • Dbbo & Vrw Brandweer
    • Brandweer Zuid-Limburg - Team FVT
Reactie #21 Gepost op: 7 mei 2009, 20:23:30
Nabestaanden kunnen zeer veel baat hebben bij het zien van foto's, ter plaatse genomen. Het helpt hen begrijpen wat er is gebeurd. En of hun dierbare(n) geleden heeft/hebben ja of nee. Die onzekerheid, is vaak erger als weten wat er exact gebeurd is. Misschien praat ik voor mijzelf, dat kan. Ieder mens is anders.  ;)

Ook ik ben eens betrokken geweest bij een zwaar ongeval,(gelukkig zonder dodelijke afloop) en het deed mij goed dat een brandweervrouw mij naderhand veel foto's toestuurde. Ondanks dat ik  door de klapper ''dubbel zag'' en veel door de adrenaline ''kwijt'' ben van het moment, wilde ik toch eerste hulp verlenen, ter plaatse. Echter door diverse beelden en bijbehorende scenario's (in gedachten) was Dinges even helemaal van de wereld. Ik ben zeer blij geweest met de krantenberichten en foto's gemaakt door diverse fotografen / HV-ers.  O0

Dit is dus een mooi voorbeeld. Bedankt voor het delen Dinges!
Al mijn bijdragen op het forum zijn volledig op persoonlijke titel.


skippy02

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 3,541
  • Scanman Jan
Reactie #22 Gepost op: 7 mei 2009, 20:43:42
Hoe verschrikkelijk en afgrijselijk sommige beelden ook kunnen zijn, soms wil je het gewoon niet missen.
Achteraf kun je natuurlijk altijd zeggen dat het niet goed is maar bedenk ook eens hoe je aan bepaalde beeldvorming komt.
Denk hierbij b.v. aan de Bijlmerramp, de aanslag op de Twin-Towers, het live verslag van de oorlog in Irak.
En ja, helaas dus nu ook de ramp tijdens koninginnedag.
Beelden kunnen schokkend zijn. Ongeloof is de eerste reactie, daarna komt de verschrikking en het afgrijsen.

Bedenk je ook eens hoe we zouden reageren als we deze beelden niet tot onze beschikking hadden. Het ongeloof zal groter zijn, iedereen denkt of zegt dat het niet kan wat anderen zeggen over een gebeurtenis.
Hoe erg het ook is, ik zou het niet willen missen. Het vormt een duidelijker beeld van de situatie, of het nu live is of op foto- en video materiaal.
Ik denk dat de opmerking van Timmos cynisch bedoeld is en zo ook gelezen moet worden. Waarschijnlijk zal hij dat zelf nog nader verklaren.

Als je het over de fotografen hebt die bij ernstige aanrijdingen plaatjes schieten dan denk ik dat er talloze fotografen zijn die het menselijk leed respecteren en wachten met foto's maken of hun foto's zodanig maken dat er geen slachtoffers op de foto komen te staan. Hier is een soort van etiquette voor.
Dat er ook fotografen zijn die dit anders doen is mij bekend en het is jammer dat deze het respect niet op kunnen brengen.
Anders is het bij grote aantallen mensen die gewond zijn of soms erger. Om dan een duidelijk beeld te schetsen is het soms nodig om de impact van een dergelijk ongeval een extra dimensie te geven. Denk hierbij aan vliegtuigongelukken, oorlogen en rampen zoals b.v. de Tsunamie in Indonesië.

Dat nabestaanden de voorpagina's in de krant liever niet gezien hadden van b.v. hun zoon, dochter of andere geliefde is heel begrijpelijk. De verschrikking kan groot zijn en het leed is nog niet verwerkt. Pas na jaren zijn ook zij er aan toe om te zien wat nu juist de ware toedracht was van dit grote verlies. Elk detail kan voor hen helpen het verdriet te verwerken. Ik ben zelf geen fotograaf zoals hier beschreven, alhoewel fotograferen wel een hobby is van me.
Ik denk wel na voordat ik hier berichten over plaats en probeer zo duidelijk mogelijk mijn weergave te omschrijven.
In mijn ogen dient iedere fotograaf zichzelf af te moeten vragen of hij een gemaakte foto zal plaatsen. Dat is ieder zijn eigen verantwoordelijkheid.
Het kaft zal van het koren gescheiden worden door de beoordeling of het goed of fout was.
Met andere woorden, de beste fotograaf wint het van de "mindere".

Ugh... mijn verhaal wordt te lang. Ik moet gaan afsluiten.
Ik wens iedereen veel wijsheid en ik hoop met mijn verhaal iets duidelijk gemaakt te hebben.

Met vriendelijke groet,
Jan (uut Emmen)
Scannerluisteraar in hart en nieren en verslaafd aan nieuws.


skippy02

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 3,541
  • Scanman Jan
Reactie #23 Gepost op: 7 mei 2009, 20:53:49
Nabestaanden kunnen zeer veel baat hebben bij het zien van foto's, ter plaatse genomen. Het helpt hen begrijpen wat er is gebeurd. En of hun dierbare(n) geleden heeft/hebben ja of nee. Die onzekerheid, is vaak erger als niet weten wat er exact gebeurd is. Misschien praat ik voor mijzelf, dat kan. Ieder mens is anders.  ;)

Ook ik ben eens betrokken geweest bij een zwaar ongeval,(gelukkig zonder dodelijke afloop) en het deed mij goed dat een brandweervrouw mij naderhand veel foto's toestuurde. Ondanks dat ik  door de klapper ''dubbel zag'' en veel door de adrenaline ''kwijt'' ben van het moment, wilde ik toch eerste hulp verlenen, ter plaatse. Echter door diverse beelden en bijbehorende scenario's (in gedachten) was Dinges even helemaal van de wereld. Ik ben zeer blij geweest met de krantenberichten en foto's gemaakt door diverse fotografen / HV-ers.  O0

Hee Dinges,

Allebei tegelijk een reactie op dit onderwerp.  ;)
Wat een toeval.
Je geeft hiermee precies weer wat ik in mijn verhaal aan het schrijven was.
Jammer dat je dit helaas aan den lijve hebt moeten ervaren.
Ik weet even niet welke smiley ik eraan toe moet voegen maar ik wens je iets goeds toe.

vr.gr. Jan (uut Emmen)
Scannerluisteraar in hart en nieren en verslaafd aan nieuws.


Dinges

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 5,168
Reactie #24 Gepost op: 7 mei 2009, 21:14:18
Hee Dinges,

Allebei tegelijk een reactie op dit onderwerp.  ;)
Wat een toeval.
Je geeft hiermee precies weer wat ik in mijn verhaal aan het schrijven was.
Jammer dat je dit helaas aan den lijve hebt moeten ervaren.
Ik weet even niet welke smiley ik eraan toe moet voegen maar ik wens je iets goeds toe.

vr.gr. Jan (uut Emmen)

Dag vriendelijke Jan  ;)

Nogmaals, het kan voor iedereen anders zijn. Ik weet, dat als ik een dierbare verlies, ik zoveel mogelijk beeldmateriaal van diegene zou willen hebben, en ik denk ook (zeker) bij een ongeval met dodelijke afloop. Maar de een wil het zover mogelijk wegstoppen en er nooit meer aan herinnerd worden, de ander wil er juist aan herinnerd worden, met zoveel mogelijk tastbaar bewijs. Sommige mensen schreeuwen het van de daken, anderen stoppen het weg...met het risico dat het er ooit uit komt.

V.w.b. die smileys; doe maar 3 x een ''vet-lachende-smiley'' hoor... M.a.w; life goes on, ask Corky.  ;D Oftewel; shit happens, zo af en toe.  ;)


skippy02

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 3,541
  • Scanman Jan
Reactie #25 Gepost op: 7 mei 2009, 21:19:02
[knip]

V.w.b. die smileys; doe maar 3 x een ''vet-lachende-smiley'' hoor...

Bij deze....  ;D ;D ;D

en nogmaals de hartelijke groeten.
Scannerluisteraar in hart en nieren en verslaafd aan nieuws.


Gast48368

  • Gast
Reactie #26 Gepost op: 8 mei 2009, 00:10:51
Ik kan hieruit opmaken dat we rondvliegende slachtoffers op voorpagina's van (dag)bladen maar normaal moeten gaan vinden?

Sorry, maar ik kan hier niet aan wennen. Als ik mezelf zie als slachtoffer op die foto's dan kan ik er geen woorden voor vinden......))))))))) :-\


skippy02

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 3,541
  • Scanman Jan
Reactie #27 Gepost op: 8 mei 2009, 00:16:01
@firefamke
Kun je ook aangeven (citeren) hoe je tot deze conclusie komt?  :)
Scannerluisteraar in hart en nieren en verslaafd aan nieuws.


Gast48368

  • Gast
Reactie #28 Gepost op: 8 mei 2009, 00:22:56
Ja, dat kan ik zeker. Als er al aangegeven wordt dat het voor een slachtoffer "prettig " is dat er foto's van hem of haar gemaakt zijn, dan geeft dat toch enigsinds aan dat het geoorloofd is datdit soort smakeloze foto's worden gemaakt.

Als er nu foto's worden gemaakt puur om ze later voor de nabestaanden te gebruiken omdat deze er nadrukkelijk om gevraagd hebben kan ik er nog vrede mee hebben. Maar zoals op koniginnedag,dat er luttele uren na het drama al de meest lugubere foto's verschijnen zonder dat een slachtoffer hier zijn of haar (on)vrede mee aan kan geven, en zichzelf totaal niet kan verdedigen dat zij of hij al dan niet op een voorpagina van welk blad dan ook wil prijken vind ik smakeloos en respectloos.


krelis

  • Instructeur EH, EHaK, BLS en PBLS
  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 262
Reactie #29 Gepost op: 8 mei 2009, 00:26:12
Nee ik denk dat wij met ons allen het niet normaal moeten gaan vinden. En nee hier moeten we ook niet aan willen wennen.
Als dat gebeurt, dan zijn we behoorlijk afgestompt.

Er zijn ook geen woorden voor deze foto's, zo gruwelijk als het is.
Het feit is wel, dat het een onderdeel is van onze nieuwsvergaring en dat het een onderdeel is van de geschiedenis van ons land.
Alleen niet het meest leuke nieuws en niet het leuke deel van de geschiedenis. Maar hoe je het ook wendt of keert, het is en blijft er wel een
onderdeel van. Helaas.