En wat doen "we" weer in Nederland... in plaats van hard aanpakken die gasten, de oorzaak van alles uitroken, waar een groot gedeelte het hier gezien onderstaande reacties mee eens is, gaan we het probleem weer bij de agent zoeken, die niet stressbestendig zou zijn...
Geen woord over de ECHTE oorzaak van de onmacht en frustratie, namelijk het feit dat die gasten in Nederland blijkbaar niet kunnen en mogen worden aangepakt.
Ongelooflijk...
-------------------------------
http://www.bndestem.nl/algemeen/binnenland/4856531/Ook-agent-opgefokt-van-stress.ece'Ook agent opgefokt van stress'door Rudi Buis. woensdag 22 april 2009 | 08:01 | Laatst bijgewerkt op: woensdag 22 april 2009 | 08:26
Onmacht, frustratie. Jongens op snelle scooters veroorzaken overlast in de wijk Maarssenbroek in Maarssen en de surveillerende motoragent van het politiekorps Utrecht is het beu.
De agent stalt zijn motor op de stoep en in een vlaag van woede gooit hij zijn wapen en kogelwerend vest op de grond.
"Kom maar op", lijkt hij te zeggen tegen een jochie op de scooter. "Ik kan je zo ook wel aan." Een omstander filmt het incident dat zich eind vorige week afspeelde. Op internet is de opname honderdduizenden keren bekeken:
de Utrechtse korpsleiding betreurt het optreden van de agent en stelt een onderzoek in.
Een typisch voorbeeld van stress en je niet meer kunnen beheersen, reageert oud-politieman Roel Zijlstra. "Je wordt boos. Doet domme dingen die helemaal niet kunnen, zeker niet in je functie als agent", vertelt Zijlstra, vakbondsman en eigenaar van Premotions, een bedrijf dat zich richt op stresspreventie bij hulpverleners. Hij wil maar zeggen,
er kan van alles misgaan als agenten de stress niet meer in de hand hebben. De Nederlandse Politiebond (NPB) eist actie van minister Guusje ter Horst van Binnenlandse Zaken. Het ziekteverzuim van de circa 55.000 agenten schommelt rond de 7 procent en stijgt licht, aldus Jan Willem van de Pol. Een tweejaarlijkse mentale check-up moet voorkomen dat jaarlijks honderden agenten met een burn-out of posttraumatische stressstoornis (ptss) lang thuis komen te zitten, doordat klachten te laat zijn opgemerkt.
"Er is veel winst te behalen. We hopen dat Ter Horst dat ook snapt", aldus Van de Pol. "Niet investeren, leidt op termijn tot meer uitval en kosten." De NPB vindt dat de focus nu te veel op de lichamelijke conditie van agenten ligt. De bond meent dat er binnen de politie-opleiding meer aandacht moet zijn voor het omgaan met stress. Ze pleit voor een goede registratie van geestelijke gezondheidsproblemen, die samenhangen met agressie en geweld tijdens de uitoefening van het beroep. Dat moet uiteindelijk leiden tot een regeling 'psychosociale beroepsziekten', vergelijkbaar met de regeling dienstongevallen. Die betreft schadevergoeding na het oplopen van letsel tijdens het werk. Veel onderzoek naar de psychische conditie van agenten is er niet. Rond de eeuwwisseling becijferde onderzoeksinstituut TNO dat iets meer dan 3 procent van de agenten, destijds circa 1.500 personen, zich in de gevarenzone voor een burn-out bevonden. In 2004 toonde een vervolgonderzoek een lichte verbetering aan, maar nog altijd liep politiepersoneel meer dan gemiddeld met depressieve klachten rond.
De meeste agenten kunnen nét iets meer hebben dan de gemiddelde burger, stelt stresscoach Zijlstra. Maar ze maken veel mee, zeker straatagenten. Ze treffen lijken aan en zien de gevolgen van verkeersongevallen. Ook worden ze veelvuldig geconfronteerd met agressie en geweld, wat zich soms zelfs tegen de politie keert. Zijlstra: "Als de stress te veel wordt, ontstaan angst, boosheid en frustratie. Je kan van stress enorm opgefokt raken. Als je dan in de surveillanceauto bij een incident arriveert en moet schieten, kun je niet meer goed mikken."
Van de Pol hoort dagelijks hoe groot de impact van ernstige incidenten op collega's is. Onlangs nog in de regio Utrecht, waar in korte tijd een agent werd neergestoken op het station Driebergen/ Zeist, en politieagenten in Veenendaal een 30-jarige man tijdens een bedreigende situatie doodschoten. "Dat grijpt een grote groep aan, zeker tachtig à negentig collega's die zich betrokken voelen bij hun maatjes." De NPB-bestuurder verwijst naar de moord op Theo van Gogh, waarbij dader Mohammed B. ook op agenten vuurde. Tijdens het strafproces braken enkele agenten in de rechtbank. "Dat zijn echt geen watjes."
