Heftrucks nog snel gered
door Gep Leeflang. zaterdag 09 mei 2009 | 06:38
APELDOORN - Hij had bij de televisie zitten kijken naar de herdenking, zei John Hameling, terwijl hij keek hoe de vlammen de hemel verlichtten. ,,Een buurvrouw meldde ineens dat ze een rare rode gloed zag.
Hameling woont dichtbij het Apeldoorns Palletbedrijf en wist niet hoe snel hij er moest komen. Zijn baas zat gisteravond in Maastricht, maar hij zelf had de sleutel en wilde direct zaken veiligstellen. ,,De brandweer was er echter al en wilde me tegenhouden'', zei Hameling, terwijl hij naar de vuurzee keek. ,,Ze hielden me tegen. Ik mocht er niet naartoe. Dat vond ik echter nergens op slaan. Ik had de sleutel, kende de alarmcode en kon spullen redden. Uiteindelijk mocht dat toch. Daardoor kon ik een auto naar buiten rijden en twee heftrucks eveneens. Alleen de camper die bij de pallets in de buurt stond, daar mocht ik niet naartoe. Die zal wel verloren zijn, denk ik.''
Om vijf uur 's middags had hij zijn biezen gepakt om te beginnen aan het weekeinde. Het voelde onwerkelijk om kort voor middernacht opnieuw bij zijn bedrijf te staan, maar nu machteloos te moeten toekijken. Het zou hem niet verbazen als het hele bedrijfsgebouw, waarin ook drie andere bedrijven gevestigd zijn, aan de vlammen ten prooi vallen, zei hij.
Niet alleen buiten stonden op een oppervlakte van vierhonderd vierkante meter namelijk minstens tienduizend zogenaamde europallets, maar binnen stond ook nog een flinke voorraad. Het Apeldoorns Palletbedrijf produceert pallets, maar repareert ze ook en binnen stonden pallets in allerlei soorten en maten en werktafels en gereedschappen. Allemaal hout, allemaal uiterst brandbaar.
Af en toe klonken er luide knallen. Hij overlegde met iemand. Waar zouden die vandaan kunnen komen. Van een gastank? Nee, die twee tankjes die bevonden zich op een andere plek. Zouden de knallen door het brandende hout worden veroorzaakt?
De baas was inmiddels onderweg naar Apeldoorn, had hij begrepen, maar vanuit Maastricht zou het nog wel een tijdje duren voor hij er was. Hopelijk zou hij wel rustig blijven onderweg, zei Hameling. Het idee dat je bedrijf in brand staat terwijl jij een paar uur verderop zit is uitermate pijnlijk...
bron:stentor.nl