Ik denk dat het heel goed is om als hulpverlener open te zijn over de dingen die we goed maar vooral ook fout doen.
We kunnen waarschijnlijk het meeste leren van de dingen die we fout doen en het is dan ook niet verkeerd dat die wat breder in beeld gebracht worden.
Het vereist voor sommigen misschien wel een andere manier van denken, op een ander forum werd onlangs nog beweerd dat je als hulpverlener iets niet fout kon doen "omdat je het naar beste eer en geweten had gedaan"
Het is mij al wel meerdere malen opgevallen dat het wel geaccepteerd wordt dat we hier al snel een (soms ongezouten) mening hebben over een niet- hulpverlener wanneer die de fout ingaat, maar wanneer het een hulpverlener betreft worden er opeens allerlei slagen om de arm ingebouwd.
Ik vind dat niet terecht, ik ben van mening dat iedereen recht heeft op de zelfde mate van zorgvuldigheid, of je nu over een hulpverlener gaat of niet.
Wat mij betreft mag er dus zeker kritisch gekeken worden naar het optrden van de hulpverleners.
Man en paard mogen bij deze groep in de zelfde mate als bij andere (beroeps)groepen benoemd worden.
Het feit dat er als gevolg van een fout doden vallen moet reden voor zorgvuldigheid zijn, maar geen excuus voor doofpotachtioge praktijken.
Neem de luchtvaart als voorbeeld, iedereen weet dat de honderden doden bij de botsing op het vliegveld van Tenerife verooorzaakt zijn door een fout van KLM gezagvoerder Van Zanten. Van dit soort openheid kunnen we wat leren, door zaken onder de pet te houden is de kans op herhaling levensgroot.
Maar zoals gezegd, zorgvuldigheid naar alle betrokkenen staat hierbij wel voorop
