Tien jaar na de Herculesramp

Auteur Topic: Tien jaar na de Herculesramp  (gelezen 13719 keer)

0 gebruikers (en 1 gast bekijken dit topic.

Tijgernest

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,805
Reactie #10 Gepost op: 18 november 2009, 22:40:06
"Slachtoffers Herculesramp Eindhoven stikten in bluswater"
 
09:26 Verschillende inzittenden van het Herculesvliegtuig, dat in 1996 vlak over de Limburgse grens in Eindhoven crashte, zijn verdronken door het bluswater dat de brandweer in het toestel spoot.
Dat beweert journalist Hans Matheeuwsen in zijn boek 'Vergeten Ramp'. Hij baseert zich hiervoor op gesprekken met het ambulancepersoneel en vertrouwelijke rapporten van de onderzoekscommissie Binnenlandse Zaken. Nabestaanden en overlevenden eisen nu dat er opnieuw een onderzoek komt naar de crash.

http://www.gva.be/nieuws/buitenland/aid879799/slachtoffers-herculesramp-eindhoven-stikten-in-bluswater-2.aspx

Deze bluswaterversie klinkt plausibeler dan de versie waarbij slachtoffers zouden zijn gestikt ten gevolge van koeling met water
Interesse in wereldwijde OGS-incidenten? Volg @tijgernest op twitter


Live

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 65,815
  • pay it forward
    • Hulpverleningsforum
Reactie #11 Gepost op: 15 december 2009, 15:14:44
Van Vollenhoven neemt Hercules-boek niet in ontvangst    

http://www.omroepbrabant.nl/?news/1288491353/Van+Vollenhoven+neemt+Hercules-boek+niet+in+ontvangst.aspx
14:23 - 15 december 2009

EINDHOVEN - Pieter van Vollenhoven neemt de Vergeten Ramp, het boek over de crash met de Hercules, niet in ontvangst. Hij heeft geen tijd. De voorzitter van de Onderzoeksraad Voor Veiligheid heeft dit via een woordvoerder laten weten.
In het onlangs verschenen boek van journalist Hans Matheeuwsen staan zaken die niet eerder in de openbaarheid zijn gebracht. De Hercules stortte in juli 1996 neer. Hierbij kwamen 34 mensen om het leven. Van Vollenhoven had eerder beloofd dat hij het boek graag in ontvangst wilde nemen.
Samen sterk in de hulpverlening!


Live

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 65,815
  • pay it forward
    • Hulpverleningsforum
Reactie #12 Gepost op: 15 januari 2010, 12:10:10
Van Vollenhoven verkent nieuw onderzoek naar Herculesramp

http://www.brabantsdagblad.nl/regios/brabant/6089553/Van-Vollenhoven-verkent-nieuw-onderzoek-naar-Herculesramp.ece
donderdag 14 januari 2010 | 21:50 | Laatst bijgewerkt op: donderdag 14 januari 2010 | 21:51
door John Graat

EINDHOVEN - De Onderzoeksraad van Pieter van Vollenhoven bestudeert of het onderzoek naar de Herculesramp, in 1996, moet worden heropend.

Het ministerie van Binnenlandse Zaken heeft de Onderzoeksraad daartoe opdracht gegeven.


Hans Matheeuwsen, schrijver van een boek over deze ramp op vliegbasis Eindhoven, is donderdag door voorzitter mr. Pieter van Vollenhoven van de raad uitgenodigd een presentatie te houden. Van Vollenhoven en andere deskundigen van de raad hebben het boek 'Vergeten Ramp' inmiddels gelezen. "Wij willen ook graag met de schrijver spreken over zijn bevindingen", zegt een woordvoerster van de Onderzoeksraad.

Harry Horlings, specialist op het gebied van vliegongevallen na motoruitval, zal op verzoek van Matheeuwsen een toelichting geven op zijn eigen onderzoek naar de fatale crash op 15 juli 1996. Horlings heeft de oorzaken van de ramp voor Matheeuwsens boek opnieuw geanalyseerd.

Martin Agterberg, voorzitter van de stichting Herculesramp '96, reageert verheugd op de uitnodiging van de Onderzoeksraad. "Het is toch wel bijzonder dat Van Vollenhoven dit nu toch oppakt. Zeker omdat hij het boek eerder niet eens in ontvangst wilde nemen", zegt Agterberg. Van Vollenhoven heeft zich daarvoor donderdag tegenover Matheeuwsen verontschuldigd.

Bij de Herculesramp kwamen 34 mensen om het leven.
Samen sterk in de hulpverlening!


Live

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 65,815
  • pay it forward
    • Hulpverleningsforum
Reactie #13 Gepost op: 15 januari 2010, 16:55:25
Blijvende raadsels bij Herculesramp    

http://www.omroepbrabant.nl/?news/130316602/Blijvende+raadsels+bij+Herculesramp.aspx
16:28 - 15 januari 2010

EINDHOVEN - 34 van de 41 inzittenden van een Hercules transportvliegtuig kwamen op 15 juli 1996 om het leven, nadat het toestel op de vliegbasis neerstortte en in brand vloog. De onderzoeksraad voor de Veiligheid van Pieter van Vollenhoven gaat bekijken of het onderzoek naar de ramp heropend moet worden.

Het transporttoestel stortte op 15 juli 1996 even na zes uur ‘s avonds op vliegbasis Eindhoven neer, met in totaal 41 inzittenden, vier Belgische bemanningsleden en 37 jonge leden van het Fanfarekorps der Koninklijke Landmacht uit Vught. Wat in het eerste uur na het ongeluk gebeurde is in de jaren erna onderwerp geweest van stapels onderzoeken en rapporten.

Twee luchtmachtofficieren werden jarenlang vervolgd voor hun aandeel in de ramp. De militaire rechtbank sprak in maart 2001 de luchtverkeersleider en de brandweercommandant van de vliegbasis Eindhoven vrij. De commandant van de basis was al eerder ontslagen van rechtsvervolging. De rechtbank concludeerde toen dat betere informatie, snellere reddingsacties of het inzetten van de regionale brandweer niet had kunnen leiden tot minder slachtoffers.

Na de Herculesramp wilde toenmalig minster van Defensie Voorhoeve aftreden. Onder andere oud-premier Kok heeft hem dit toen afgeraden. Omdat hij zich verantwoordelijk voelde voor de hele Defensie-organisatie, wilde hij aftreden.

Door nabestaanden werd de ‘Stichting Nabestaanden Herculesramp’ opgericht. Deze stichting streeft de belangen na van de nabestaanden en organiseert herdenkingen en ontmoetingsdagen. Op verzoek van de stichting bekijkt de onderzoeksraad voor de Veiligheid of het onderzoek naar de Herculesramp heropend moet worden.

Het Boek ‘Vergeten ramp’ over de Herculesramp werd in november 2009 gepresenteerd. Journalist Hans Mattheeuwsen beschreef in het boek dat slachtoffers mogelijk na hun evacuatie verdronken zijn in koelwater. De onderzoeksraad heeft Mattheeuwsen gevraagd uitleg te geven over de nieuwe feiten rond de Herculesramp.

Veel mensen kunnen zich de avond van 15 juli 1996 nog precies herinneren. Omroep Brabant tekende in vijf delen ervaringen rond de Herculesramp op
Samen sterk in de hulpverlening!


Live

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 65,815
  • pay it forward
    • Hulpverleningsforum
Reactie #14 Gepost op: 15 januari 2010, 16:55:53
Ervaringen, deel I
http://www.omroepbrabant.nl/?news/65125522/Ervaringen,+deel+I.aspx  

EINDHOVEN - Veel mensen kunnen zich de avond van 15 juli 1996 nog precies herinneren. Het zijn mensen die direct of indirect bij de ramp betrokken waren, maar ook 'gewone' Brabanders die nog weten wat ze die avond aan het doen waren. Lees hier hun ervaringen (deel I).
"Onze dirigent van de muziekvereniging waar ik lid van was, zat ook in het vliegtuig. Die avond kreeg ik van enkele andere leden te horen dat het vliegtuig was neer gestort...De volgende ochtend kreeg ik een telefoontje van het bestuur dat er veel mensen verongelukt waren onder wie ook Joop. Dan volgt er een week van verbijstering. De begrafenis die heel indrukwekkend was."
Ankie Sprangers, Sprang-Capelle

"Ik heb mijn vriendin, Diana Maas, verloren bij de ramp. Op die dag werd ik geopereerd aan mijn voet en kon dus niet weg. Ik zat aan de buis gekluisterd."
Bianca Kluck-Vroomen

"Op het moment dat de ramp zich voltrok zaten mijn vrouw en ik op Kreta, in het zuidelijke gedeelte ten westen van Ierapetra...De dag erop, de dinsdag, zijn we met de auto een stuk gaan rijden om de omgeving wat te verkennen...Eenmaal aangekomen daar zagen we dat iemand een briefje op onze deur had geplakt. Of we met spoed naar huis wilde bellen. Gauw een telefoon gezocht en met lood in mijn vingers het nummer van thuis gedraaid. Plots hoorde ik mijn moeder die meteen volschoot toen ze mijn stem hoorde. Ze kwam bijna niet uit haar woorden en ik had het gevoel dat ik helemaal gek werd. 'Wat is er in godsnaam aan de hand, mam!!??' Toen vertelde ze dat Falco Vegelin, een zeer goede vriend van mij, bij het ongeluk was overleden. Meer muzikanten aan boord van dat vliegtuig kende ik persoonlijk. Ik had het gevoel dat de wereld om mij heen wegzakte en kan me niet veel meer herinneren wat er toen gebeurde. Ik was een van mijn beste vrienden kwijtgeraakt en de enorme omvang van het ongeluk drong eigenlijk pas een tijd later tot me door."
Marcel Neefs

"Toen ik hoorde dat er een vliegtuig verongelukt was in Eindhoven, wist ik genoeg. Ik ben de hele avond aan het bellen geweest, maar kreeg niemand te pakken. De volgende dag hoorde ik dat mijn twee achterneven omgekomen waren en mijn achternichtje zwaargewond was. Die week was de zwartste week van m'n leven, de begravenissen waren heel mooi, met daarbij hele mooie muziek maar ontzettend emotioneel...Ik blijf nog steeds met een hoop vragen zitten, die waarschijnlijk niemand kan beantwoorden voor mij. Ik ga ook elk jaar naar de herdenking op 15 juli in Eindhoven, dat is voor mij heel belangrijk om met nabestaanden te praten over de ramp. Want vergeten doe ik het nooit."
Josien de Fijter

"Op de avond van de 15 juli om 17.45 uur kwam dat vliegtuig bij ons over. Ik liep naar buiten omdat die machine zo'n raar geluid maakte, Om 18.00 uur zat ik aan tafel en toen bij het nieuws van Omroep Brabant kwam dat er een Hercules transportvliegtuig was verongelukt op Einhoven Airport...Ik heb er altijd mijn twijfels over gehad of dat toestel wel in orde was."
Wim Pompen, Leende

"Op die bewuste avond was ik één van de eersten die ter plaatse was. Ik heb toen ook gelijk videobeelden gemaakt van het vliegtuig die de hele wereld zijn overgegaan. Ik kan me nog als de dag van gisteren herinneren hoe de situatie en hectiek was. Veel, heel veel ging er fout."
Mario van Beusecom

"Mijn man en ik waren met onze dochter en jongste zoon op vakantie in Frankrijk. Onze oudste zoon was in Eindhoven achtergebleven. Als je dan op de camping hoort dat er een vliegtuig bij Eindhoven neergestort is, denk je meteen aan je eigen kind: naderhand wordt de ramp op het vliegveld zelf belicht. Net kreeg ik een telefoontje van deze oudste zoon, dat hij vanavond bij een noodlanding op Eindhoven Airport dit zonder letsel heeft overleefd!"
Emmy Nuijten
Samen sterk in de hulpverlening!


Live

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 65,815
  • pay it forward
    • Hulpverleningsforum
Reactie #15 Gepost op: 15 januari 2010, 16:56:25
Ervaringen, deel II    
http://www.omroepbrabant.nl/?news/65134512/Ervaringen,+deel+II.aspx

EINDHOVEN - Veel mensen kunnen zich de avond van 15 juli 1996 nog precies herinneren. Het zijn mensen die direct of indirect bij de ramp betrokken waren, maar ook 'gewone' Brabanders die nog weten wat ze die avond aan het doen waren. Lees hier hun ervaringen (deel II).
"Ik zag het nieuws over het neerstorten van een vliegtuig op tv. Mijn man kwam later binnen en zei dat hij een rookpluim had gezien...Later hoorde ik dat er een Bladelse muzikant bij was. Nou bleek het de leuke jongen te zijn die in het weekend in de friettent werkte en goed was op zijn sax. Zijn cd van zijn laatste concert heb ik nog aangeschaft en gelukkig heeft zijn vrouw weer een nieuwe toekomst weten te vinden. Maar het blijft nog steeds gruwelijk om zogezegd in het zicht van de haven te moeten verdrinken. Het is iets wat altijd in mijn herrinering zal blijven."
R. van der Heijden

"Die avond zag ik op televisie dat er een vliegtuig was neergestort bij Eindhoven. Vreselijk. Jurgen zat in dat vliegtuig en het was op dat moment nog onbekend of hij nog leefde. En dan wordt alles anders, dan zie je een vliegtuig waar een vriend in zit. Een jongen die bij je broer in de klas heeft gezeten en waar je broer ook veel mee heeft opgetrokken. Een jongen die nog al eens bij ons thuis kwam. Een jongen waar ik muziek mee gemaakt had in de boerenkapel bij ons in het dorp een aantal jaren. Waar ik carnaval mee gevierd had en veel plezier mee gehad had. Niet te geloven! Die avond staat in mijn geheugen gegrift. Zijn ouders woonden op dat moment twee huizen bij mijn ouders vandaan. De volgende ochtend belde mijn moeder mij om te vertellen dat ook Jurgen het niet overleefd had. Je weet niet waar je het zoeken moet. En dan zijn ouders....onvoorstelbaar wat die door moesten maken. Ik had al zo veel verdriet wat moesten die mensen dan voelen. En toen werd het zaterdag 20 juli, de dag van de begrafenis. Ik denk dat heel Standdaarbuiten in de kerk zat. Twee uur lang duurde de dienst die heel indrukwekkend was. Jurgen is met militaire eer begraven. Zijn trombone werd, met bloemen erop, voor zijn kist uit de kerk in gedragen. Zijn kist, waarover de Nederlandse vlag lag, werd gedragen door militairen die het zelf ook heel moeilijk hadden..."
Sonja Duizer

"De ramp kan ik me goed heugen en na de ramp heb ik een paar jaar met de slachtoffers opgetrokken in het Militair Revalidatie Centrum in Doorn. De wilskracht en het doorzettingsvermogen van hen, daar heb ik veel respect voor."
Will van Weert

"Een avond die ik niet zo snel zal vergeten, de ramp met het Herculestoestel op Eindhoven Airport. Deze avond vloog ik met het toenmalige BASE-Airlines van Eindhoven naar Manchester als stewardess. De dagen erna toen er weer vanuit Eindhoven gevlogen mocht worden zag je het toestel nog liggen, ik kreeg er gewoon kippevel van. Een oud-collega van een bedrijf waar ik later ben gaan werken, vertelde me op een gegeven moment dat zijn vader bij dit ongeluk omgekomen is."
Jorien van den Dungen

"Ik was werkzaam als tolk op de vliegbasis Villafranca. Ik heb de groep zien komen en ook weer zien gaan. Allemaal moe van een leuk uitstapje lagen ze in de zon te wachten tot het vliegtuig zou vertrekken. Dit was ook een dag dat wij, na een periode van een aantal weken, op het moment van vertrek een paar dagen vrij hadden. Bij thuiskomst kreeg ik een telefoontje uit Den Haag van de Staf, dat een Nederlandse militair op vakantie onwel was geworden, en zijn vrouw alleen had begrepen dat het ernstig was. Ik ben daarop direct met onze dokter vertrokken naar Chioggia naar het ziekenhuis. Het bleek om een collega te gaan waar ik in Duitsland mee had gewerkt. Toen we ’s avonds in het hotel aankwamen zagen we op CNN van de ramp. Diezelfde nacht is ook mijn collega in Italië gestorven. Daarom staat dit me nog goed bij."
Jeroen Huijsmans
Samen sterk in de hulpverlening!


Live

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 65,815
  • pay it forward
    • Hulpverleningsforum
Reactie #16 Gepost op: 15 januari 2010, 16:56:47
Ervaringen deel III    
http://www.omroepbrabant.nl/?news/65445692/Ervaringen+deel+III.aspx

EINDHOVEN - Veel mensen kunnen zich de avond van 15 juli 1996 nog precies herinneren. Het zijn mensen die direct of indirect bij de ramp betrokken waren, maar ook 'gewone' Brabanders die nog weten wat ze die avond aan het doen waren. Lees hier hun ervaringen (deel III).
"Het zal toendertijd zo tegen zes uur gelopen zijn, dat mijn vrouw tegen mij zei: "Heb je `t al gehoord, Wil, er is in Eindhoven een vliegtuig neergestort met muzikanten van het leger aan boord!" Ik schrok wel en mijn vrouw zette ook meteen de TV aan en zocht de teletekstpagina op. Daar stond op, dat het om militairen van de luchtmacht ging. Aangezien ik ook in de muziek zit, dacht ik meteen aan de Drumfanfare van de Luchtmachtkapel, waarvan ik ook enkele leden kende. Ik bleef aan de TV gekluisterd en volgde elk nieuw bericht dat erop kwam. Ondertussen belde mijn oudste zoon en kwam de jongste zoon thuis van school. Beide zijn ook muzikant en kenden ook leden van deze drumfanfare. Toen het duidelijk werd dat het om de Landmachtfanfare ging, schoten de tranen in mijn ogen. Want daarin zaten voor mij en voor mijn zoons veel bekende muzikanten uit Vught en `s-Hertogenbosch. "Dit kan toch niet waar zijn", schiet dan door je hoofd, maar hoe later het werd en hoe meer er bekend werd, des te meer ik ging beseffen dat er onder de overleden personen een aantal bekenden zaten. Er waren enkele overlevenden. "Zitten ze daar misschien toch nog bij?" Twijfel alom! Ik belde naar collega-muzikanten en ook ik werd gebeld. Helaas waren onze bekenden omgekomen..."
Wil Koks, Vught

Ik weet er nog behoorlijk veel vanaf. Mijn broer zat in het toestel en heeft zes dagen na de ramp de strijd moeten opgeven. Dezelfde dag nog overleed het laatste slachtoffer van de ramp. Ik was toen 15 jaar oud, mijn broer was 18 en een remplacant bij het orkest. Ik weet niet of u het een en ander wilt weten, maar zoals u zult begrijpen kan ik er wel een heel dik boek over schrijven."
Vincent Houdijk

"Ik was die middag met mijn toenmalige vrouw en zoontje van 4 naar de dierentuin in Antwerpen geweest. Toen wij iets na zessen thuiskwamen, belde mijn stiefbroertje. "Er is een vliegtuig neergestort in Eindhoven en we denken dat Eveline er in zit." Ik dacht in eerste instantie aan een misselijke grap, maar bedacht toen dat men daar geen grappen over kan maken. Heb toen allerlei instanties proberen te bellen voor info, maar niemand wist iets te vertellen. Ondertussen hoorden we op de radio dat er inderdaad sprake was van een ongeluk met militairen. Ik heb toen in blinde paniek mijn zoontje bij de buren gebracht en ben met een rotvaart naar Eindhoven gereden. Bij vliegveld Eindhoven aangeschoven achter de nieuwsgierigen en uit de auto gesprongen toen er een motoragent aankwam. Ik vertelde hem dat mijn zus waarschijnlijk in het toestel zat. Hij heeft ons met sirene naar de officiersmess gebracht, waar andere lotgenoten ook opgevangen werden. Ondertussen probeerde ik vergeefs mijn ouders te bereiken via de gsm. Ik heb toen de politie ingeschakeld om mijn vader te zoeken die met de boot in Zeeland was. Mijn moeder is door een vriendin gevonden bij kennissen. Na een slopende en ellenlange avond vertelde de staatssecretaris ons dat er geen hoop meer was..."
Ruud van der Burgt, Bergen op Zoom
Samen sterk in de hulpverlening!


Live

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 65,815
  • pay it forward
    • Hulpverleningsforum
Reactie #17 Gepost op: 15 januari 2010, 16:57:10
Ervaringen deel IV
http://www.omroepbrabant.nl/?news/65491692/Ervaringen+deel+IV.aspx

EINDHOVEN - Veel mensen kunnen zich de avond van 15 juli 1996 nog precies herinneren. Het zijn mensen die direct of indirect bij de ramp betrokken waren, maar ook 'gewone' Brabanders die nog weten wat ze die avond aan het doen waren. Lees hier hun ervaringen (deel IV).
"Je voelde de spanning die in de zaal aanwezig was, mensen liepen zenuwachtig heen en weer om de tijd te doden. Zo nu en dan werden er mensen uit de zaal gehaald. We maakten onszelf wijs dat zij uit de zaal gehaald werden omdat dit mensen waren waarvan een dierbare overleden was. Dus ik hoopte maar dat wij niet uit de zaal gehaald werden. Ik weet niet hoelang we daar gezeten hebben maar uiteindelijk kwam premier Wim Kok binnen. Onze aandacht werd gevraagd en de premier vertelde ons: "De mensen die hier nu zitten, moeten ervanuit gaan dat hun dierbaren niet meer leven." De hele zaal gilde en er werd hartverscheurend gehuild. Kopjes vielen om of werden op de grond gegooid. Iemand schreeuwde: "Godverdomme, ga ik hiervoor elke zondag naar de kerk." Wij waren als verdoofd. Ik weet nog dat ik op dat moment zelfs even niet hoefde te huilen. Het was allemaal zo onwerkelijk. Ik had tot het laatste moment hoop gehad en nu was het in één klap voorbij..."
Nadia Onnouw-Vegelin

"...Op de avond van de ramp zouden mijn man en ik gaan repeteren met onze fanfare in cafe de Bocht in Dussen. Voordat we gingen zaten we nog even nieuws te kijken en daar zag ik beelden van het fanfarekorps van de landmacht in Italië. Met daarbij het commentaar dat er een vliegtuig was neergestort op Eindhoven. De schrik sloeg me om het hart want ik kende verschillende leden van het korps, sommigen hadden zelfs bij ons in het korps meegespeeld, en met anderen had ik weer meegespeeld in de Heineken Fanfare uit den Bosch. Ik ben toen naar vrienden gegaan die ook lid waren van onze fanfare en die zagen ook op het nieuws wat er gebeurd was en herkenden ook op de beelden verschillende muzikanten. Er waren gelukkig ook overlevenden maar wij kenden toch zo'n zes of zeven jongens die omgekomen waren en van wie we de dagen erna hoorden dat ze het niet overleefd hadden. Ook nog een jongen die later aan zijn verwondingen overleed in het brandwondencentrum was een bekende van ons.
De week daarna zijn we naar verschillende uitvaarten geweest van deze muzikanten, wat ook een ongelofelijke indruk heeft achtergelaten. Er werd vanzelfsprekend veel fanfaremuziek gespeeld wat door merg en been ging. Maar ook wel weer heel mooi was en toepasselijk!! Sommige stukken vergeet je nooit meer en blijven onlosmakelijk met deze ramp en de jongens verbonden. Zoals Music van john Miles, Eleni heette een ander nummer geloof ik en ook Judex een heel mooi ingetogen nummer."
Anja Heijmans

"Een van de vliegtuigpassagiers, een broer van een hele goede vriend van mij, zou die dag thuiskomen vanuit Italië waar hij muziek had gemaakt met het FKKL. Toen ik het nieuws hoorde, wist ik niet wat te doen. Moest ik zijn ouders bellen, langs gaan? Mijn vriend bellen die op vakantie was? na een korte aarzeling ben ik naar de ouders gegaan. Daar was niemand thuis, ze waren al onderweg naar Eindhoven. De grootouders, die ernaast woonden, waren wel thuis, en wisten niet wat er precies met hun kleinzoon aan de hand was. Ze schrokken van mij, omdat ik destijds een rode auto had en hun kleinzoon ook. Ze dachten dat thuis kwam toen ze mijn auto zagen. Een paar uur later werd ons dat duidelijk gemaakt dat hij overleden was. Als ik de tijd erna moet beschrijven heb ik vele woorden nodig..."
Maurice Meesters, Vught
Samen sterk in de hulpverlening!


Live

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 65,815
  • pay it forward
    • Hulpverleningsforum
Reactie #18 Gepost op: 15 januari 2010, 16:57:24
Ervaringen deel V    
http://www.omroepbrabant.nl/?news/65819892/Ervaringen+deel+V.aspx
 
EINDHOVEN - Veel mensen kunnen zich de avond van 15 juli 1996 nog precies herinneren. Het zijn mensen die direct of indirect bij de ramp betrokken waren, maar ook 'gewone' Brabanders die nog weten wat ze die avond aan het doen waren. Lees hier hun ervaringen (deel V).
"Ik zat in een vergadering van de plaatselijke carnavalsvereniging, toen mijn moeder belde: 'Berthy, kijk snel naar het nieuws, er is een Hercules neergestort en we zijn bang dat Falco daar ook in zat.' De tv is vanaf dat moment niet meer uit geweest! Alles maar dan ook álles werd door mij tot op de letter gevolgd. Natuurlijk hadden we als familie ook continu kontakt samen en oom Tabe en tante Lucia hielden ons zo goed en zo kwaad als 't ging op de hoogte. Eigenlijk wisten we pas op woensdag zeker dat Falco overleden was, toen de namen werden voorgelezen met de herdenkingsdienst in Eindhoven...Diezelfde avond is Falco overgebracht naar Den Bosch. Gelukkig mochten wij toch nog even komen kijken naar Falco. Zó onwerkelijk, Falco zag er zo gaaf uit. De dagen en weken na het overlijden, die vergeet ik iig never nooit meer! Ik heb een website ter nagedachtenis aan Falco gemaakt."

Berthy van Klompenburg, Engelen "Ik was destijds nog een van de weinige dienstplichtigen op de Frederik Hendrik kazerne. De jongens en meiden van de fanfare waren van de Lunettekazerne en kwamen vaak bij ons op de kazerne oefenen...Toen wij 's morgens op de kazerne kwamen kregen wij na een half uurtje na het ochtendappel te horen dat dat het ging om de fanfare die bij ons had geoefend. Dat sloeg in als een bom. Aalles en iedereen was stom verbaasd en van slag. De meesten hadden wel eens met een van de jongens of meiden staan praten. Ondanks je deze mensen niet van naam kende, voelde het op dat moment aan alsof een halve borstkast uit je lijf gerukt was... Het waren donkere dagen daarna." Daan van den Nieuwelaar, Tilburg
Samen sterk in de hulpverlening!