Aanvullende regels Bouwbesluit (NIBRA)

[Kaatje]

Enkele weken geleden heb ik een vraag gesteld over het bouwbesluit en ik ben er ondertussen al aardig in thuis (bestaande bouw, met name brandveiligheid).

Nu kom ik echter op een andere vraag uit. De gemeente heeft een richtlijn van NIBRA ( weet effe de officiele titel niet meer   ) aangenomen en deze schrijft veel stenger voor dan het bouwbesluit (en terecht ... soms).

Mijn vraag nu is:
mag ik aannemen dat ELKE gemeente dit schrijven van NIBRA heeft aangenomen, of zijn er ook gemeentes die sec het bouwbesluit voorschrijven?

Groetjes,
Kaatje

[Shave]

Onze gemeente heeft gemeentelijk beleid opgesteld voor bestaande bouw.

Daarmee komt dit dus niet geheel overeen met het bouwbesluit bestaande bouw.

[mus]

Het zou prachtig zijn als iedere gemeente dit deed maar dit is echter niet zo. Het beleid bestaande bouw moet per gemeente aangenomen worden. Dat betekent dat burgemeester en wethouders erover moeten beslissen of ze dit willen of niet. Dus je kunt er niet van uit gaan dat elke gemeente deze richtlijnen volgt.

[fireco64]

Kaatje.

Het is zo dat het bouwbesluit nieuwbouw overal hetzelfde is. Bestaande bouw is echt een niveau van misschien wel 60 jaar terug. Je zult begrijpen dat vluchten met name vluchtafstanden en deurbreedtes toen ander waren dan nu.
Ook compartimenten maar het is niet doen baar om bij bestaande bouw de geldige 1000 m2 te eisen. Met name vluchten en ook installaties zijn dus belangrijk. Hier mag een gemeente gaan tot nieuwbouw niveau mits er een beleid wat voldoende gemotiveerd is.

De leidraad van het Nibra is gebaseerd op het model Amsterdam. Je kunt je afvragen wat een plattelandse gemeente daar mee kan. In grote lijnen wel maar het blijft maat werk, vandaar het verschil per gemeente. De verschillen zullen klein zijn. Veel gemeentes hebben iets opgenomen over kinderdagverblijven. Sinds 1 januari is dit geregeld in het bouwbesluit, dus kunnen we daar als gemeente niet boven gaan.

[Brandpreventist]

En nu het antwoord van VROM  http://www.cosgan.de/images/smilie/engel/a020.gif[/img] :

http://www.vrom.nl/get.asp?file=Docs/wonen/mg2003_19.pdf

(...)

Zoals in onderdeel 3.2 aangegeven, bevatten de voorschriften voor bestaande utiliteitsgebouwen
van het Bouwbesluit 2003 een lager kwaliteitsniveau dan de voorschriften voor nieuwbouw.
Hoofdstuk III van de Woningwet bevat een aanschrijfbevoegdheid (o.m. artikel 17), waarmee
burgemeester en wethouders het treffen van voorzieningen aan een gebouw kunnen opleggen
indien dat bestaande gebouw (wegens strijd met de nieuwbouwvoorschriften) die voorzieningen
noodzakelijk behoeft. Zo’n aanschrijving krachtens artikel 17, eerste lid, van de Woningwet kan er
dan ten hoogste toe strekken dat de betreffende gebruiksfunctie zal voldoen aan het in het
Bouwbesluit 2003 voorgeschreven kwaliteitsniveau voor nieuw te bouwen bouwwerken.
Alhoewel het een gemeentelijke taak is om te bezien bij welke bestaande bouwwerken er een
noodzaak bestaat tot het treffen van aanvullende voorzieningen, mag de toepassing van deze
aanschrijvingsbevoegdheid niet leiden tot een praktijk waarin generiek verplichtingen worden
opgelegd tot het treffen van aanvullende voorzieningen, in aanvulling op de in het Bouwbesluit
2003 opgenomen voorschriften voor bestaande bouw. Want dan zouden burgemeester en
wethouders generiek een eigen gemeentelijk bouwtechnisch kwaliteitsniveau gaan bepalen,
terwijl de wetgever het bepalen van het in ons land generiek geldende bouwtechnische
kwaliteitsniveau van bouwwerken, ter vereenvoudiging en vermindering van regelgeving, in artikel
2 van de Woningwet heeft toebedeeld aan het rijk.
Daarom kan deze gemeentelijke bevoegdheid slechts worden gebruikt indien deze voorzieningen
in het concrete geval als “noodzakelijk” kunnen worden aangemerkt. Die noodzaak kan
bijvoorbeeld voortvloeien uit een wijziging van het gebruik van een bouwwerk, een specifieke
indeling van een bouwwerk of zeer intensief gebruik van de gebruiksfunctie. Dit kan bijvoorbeeld
voorkomen bij gebruiksfuncties waar sprake is geweest van een gebruik, anders dan waarvoor
die functie destijds is gebouwd. Ook kan gedacht worden aan bestaande bouwwerken waar vaak
sprake is van een zeer intensief gebruik zoals bijvoorbeeld sommige bijeenkomstfuncties
(theaters, horecagelegenheden en kinderopvang) en onderwijsfuncties.

Het genoemde noodzakelijkheidcriterium brengt een specifieke motiveringsplicht bij het
toepassen van de aanschrijvingsbevoegdheid in het concrete geval met zich mee. Indien
burgemeester en wethouders van deze bevoegdheid gebruik maken, moet voor de individuele
gebruiksfunctie aangegeven worden waarom de kwaliteit daarvan in relatie tot het door het
Bouwbesluit 2003 voorgeschreven kwaliteitsniveau in de desbetreffende situatie niet toereikend is
en waarom het noodzakelijk is dat aanvullende voorzieningen getroffen worden.
Hoewel het uitvaardigen van een aanschrijving tot het treffen van aanvullende voorzieningen
noodzakelijk moet zijn, blijft hier sprake van een discretionaire bevoegdheid, waarbij het
“noodzakelijkheidvereiste” ertoe moet leiden dat niet lichtvaardig via het opleggen van
verplichtingen een hoger kwaliteitsniveau dan het in het Bouwbesluit 2003 opgenomen
kwaliteitsniveau voor een bestaand bouwwerk als algemene regel gaat gelden. Het gegeven dat
de in het Bouwbesluit 2003 opgenomen voorschriften voor een bestaand bouwwerk in beginsel
toereikend moeten worden geacht – en het gegeven dat het werkelijke bouwtechnische
kwaliteitsniveau van een gebruiksfunctie dit veelal ruimschoots overtreft – draagt hier aan bij. Dit
brengt met zich dat de desbetreffende bevoegdheid per definitie slechts toepasbaar kan zijn op
een beperkt aantal bijzondere gevallen.
Vastgestelde gemeentelijke beleidsregels zouden kunnen bijdragen aan een deugdelijke
motivering van het noodzakelijkheidvereiste, waarbij wordt opgemerkt dat als een gebruiksfunctie
niet beantwoordt aan die (algemene) gemeentelijke beleidsregels, de noodzaak voor het treffen
van aanvullende voorzieningen voor die individuele gebruiksfunctie nog niet direct bestaat.
Een verwijzing naar het kwaliteitsniveau waarop destijds bouwvergunning voor het bouwwerk is
verleend (het “rechtens verkregen niveau”) zou mogelijk ook een deugdelijke onderbouwing van
de noodzaak tot aanschrijven kunnen zijn. Als uitgangspunt mag worden aangenomen dat als
een gebruiksfunctie eenmaal is gebouwd, de bouwtechnische kwaliteit niet substantieel achteruit
mag gaan. Op een verbouwing zijn de nieuwbouweisen in het Bouwbesluit 2003 van toepassing,
waarbij er in het algemeen geen reden is om ontheffing te verlenen tot onder het kwaliteitsniveau
dat reeds aanwezig is. Maar ook hier geldt dat als een bouwwerk niet (meer) voldoet aan de
destijds geldende voorschriften, dat op zichzelf nog geen noodzaak oplevert voor het treffen van
voorzieningen.

Kort samengevat betekent dit dat bij het uitvaardigen van zo’n aanschrijving per individueel geval
uitdrukkelijk gemotiveerd moet worden:
a. waarom het noodzakelijk is dat aanvullende voorzieningen aan dat specifieke gebouw met
die specifieke gebruiksfunctie getroffen moeten worden, en
b. waarom daartoe juist die specifieke voorzieningen getroffen moeten worden.

(...)

[fireco64]

Kan me zelf daar in vinden, dat bedoelde ik te zeggen. Beleid maar ook voeldoende gemotiveerd. En het moge duidelijk zijn dat we bij bestaandebouw praten over maatwerk en niet zo maar luk raak regels kunnen toepassen.
 

[neb]

Beste fireco64,

je schrijf iets over gemeenten en kinderdagverblijven, wat bedoel je ?

[Coen]

Volgens mij wordt hier hetBrandpreventie Beleid Bestaande Bouw bedoeld (ook wel is het Amsterdams model genoemd)

[JH]

Het zou prachtig zijn als iedere gemeente dit deed maar dit is echter niet zo. Het beleid bestaande bouw moet per gemeente aangenomen worden. Dat betekent dat burgemeester en wethouders erover moeten beslissen of ze dit willen of niet. Dus je kunt er niet van uit gaan dat elke gemeente deze richtlijnen volgt.

Een gemeente kan beleidsregels vaststellen wat ze wil, het Bouwbesluit blijft onverminderd gelden! De gemeente mag niet zeggen: "wij vinden het niveau Bestaande bouw onvoldoende, wij plussen dat wat op met ons beleidspakket."

Het minimumniveau wordt gevormd door het Bouwbesluit, niveau bestaande bouw. Elk gebouw in Nederland moet minimaal daaraan voldoen. Daarnaast is er het rechtens verkregen niveau, in de vorm van een bouwvergunning. Een gebouw mag nooit slechter scoren dan de verkregen bouwvergunning.

Wanneer een gemeente méér wil eisen dan het rechtens verkregen niveau (bij afwezigheid van een bouwvergunning: Bouwbesluit niveau bestaande bouw), moet zij motiveren waaróm zij van mening is dat er bij dit specifieke gebouw sprake is van een onveilige situatie. Verwijzing naar een opgesteld beleid is dan ook NIET voldoende!

Bij de gemeenten is er héél veel onbegrip hieromtrent....

Ik zal nog wat citaten uit mijn afstudeerverslag posten (die was aan dit onderwerp geweid)

[JH]

Aanschrijven wegens strijd met de voorschriften voor nieuwbouw

Het kan echter ook voorkomen dat een gemeente een eigenaar aanschrijft omdat het bestaande gebouw niet voldoet aan de nieuwbouwvoorschriften. Zo’n aanschrijving kan er maximaal toe strekken dat het betreffende gebouw zal voldoen aan de nieuwbouwvoorschriften. Hogere eisen dan deze mogen niet gesteld worden.
De gemeente kan deze bevoegdheid slechts gebruiken, als deze voorzieningen in het concrete geval als ‘noodzakelijk’ kunnen worden aangemerkt. Deze noodzaak kan bijvoorbeeld voortvloeien uit een wijziging van het gebruik van een bouwwerk, een specifieke indeling van een bouwwerk of zeer intensief gebruik van het gebouw.  
Het genoemde noodzakelijkheidscriterium brengt een specifieke motiveringsplicht in het concrete geval bij het toepassen van deze aanschrijvingsbevoegdheid met zich mee. Deze bevoegdheid mag niet leiden tot een praktijk waarin generiek verplichtingen worden opgelegd tot het treffen van aanvullende voorzieningen. Aanschrijven op grond van een gemeentelijk beleid met generieke ei-sen onafhankelijk van de specifieke casus, wat gehanteerd wordt als aanvulling op het Bouwbesluit 2003 is dus niet toegestaan.
VROM wijst erop dat, hoewel het uitvaardigen van een aanschrijving tot het treffen van aanvullen-de voorzieningen noodzakelijk moet zijn, hier sprake blijft van een discretionaire bevoegdheid. Hierbij moet het noodzakelijkheidsvereiste ertoe leiden dat niet lichtvaardig via het opleggen van verplichtingen een hoger kwaliteitsniveau voor een bestaand bouwwerk als algemene regel gaat gelden. Het gegeven dat de in het Bouwbesluit 2003 opgenomen voorschriften voor een bestaand bouwwerk in beginsel toereikend moeten worden geacht – en het gegeven dat het werkelijke bouwtechnisch kwaliteitsniveau van een gebruiksfunctie dit veelal ruimschoots overtreft – draagt hier aan bij. VROM stelt dan ook dat dit met zich brengt, dat de desbetreffende bevoegdheid per definitie slechts toepasbaar kan zijn op een beperkt aantal bijzondere gevallen.