Misschien e.e.a. iets anders formuleren. Zijn er collega's die soms ineens van hun luie achterwerk afkomen en in enkele diensten vollop gaan schrijven om het schrijven? Of zijn dat fabeltjes?
Er is een bepaalde groep collega's die bijna geen bekeuringen schrijven. Zonder al te veel moeite zijn een a twee bonnen per dienst makkelijk haalbaar.
Handhaving is een onderdeel van je werk en bekeuren hoort daar nou eenmaal ook bij.
Als je ziet wat een fietsverlichtingsproject voor een effect heeft, een grote ''olie-vlek''. Omdat heel veel agenten er (in de normale surveillance) geen bekeuring voor schrijven maakt het geen indruk en is het hek van de dam. Want ''Ik krijg toch wel een waarschuwing''.
Overigens heeft iedereen wel voor zichzelf een aantal feiten die hij of zij echt niet vind kunnen, of dat nou rood licht of mobiel bellen is, daar ''moet'' je gewoon voor schrijven.
Nogmaals, ik heb nog nooit iets over een quota gehoord, maar ik ben niet tegen het realistisch bekijken van het aantal geschreven bekeuringen.
Er zijn gewoon bepaalde feiten waar je voor (jezelf) ''moet'' schrijven. Iedereen heeft bepaalde feiten die hij of zij niet vind kunnen (mobiel bellen, rood licht etc.).
Er zijn bepaalde agenten die (bijna) nergens (meer) voor schrijven, waar dat aan ligt, geen idee .... Of die ingedut zijn of gewoon geen zin hebben in om een bon uit te schrijven, het boete bedrag te hoog vinden etc
Mensen worden (via een quota) dus ''gedwongen'' om een bonnetje te schrijven.
