Moet ik hier nog verder op in gaan dan alleen het volgende, als je met iets in je handen bij de deur staat en dit gebruikt voor afdreiging dan is het een wapen KIJK DE WWM ermaar op na we hebben het dan niet over een llulige overtreding maar een misdrijf.
Dat zeg ik toch ook niet? Ik zeg alleen dat we niet schijnheilig moeten gaan zitten doen dat we buiten diensttijd altijd de brave burger zijn en ons dan altijd perfect aan de regeltjes houden.
Laten we de situatie die Dinges schetst als voorbeeld nemen. Elke avond belt bij jouw huis de buurman van drie huizen verderop aan en ondanks dat je al 10x vriendelijk gevraagd hebt daar mee op te houden gaat het gewoon door. Wat doe je dan? Aanbellen is niet strafbaar dus je collega's komen daar niet voor als je ze belt. Als je 'm vordert te vertrekken (je eigen terrein te verlaten) doet hij dat bij de eerste vordering, maar hij komt de volgende avond wel gewoon terug. Nou mag jij me vertellen hoe je dat gaat oplossen... of beter gezegd, hoe de BURGER dat moet gaan oplossen. Vriendelijk vragen heeft in elk geval al geen zin gehad. Hoe doen we het dan wel?
En laten we overigens duidelijk stellen dat ik het gebruik van welk wapen dan ook te allen tijde afkeur. Maar laten we direct ook duidelijk stellen dat ik begrip heb voor burgers die op eigen creatieve wijze de situatie weten op te lossen, en daarbij de grenzen van de wet opzoeken maar ze niet overschrijden. En laten we dan ook duidelijk stellen dat ik eveneens begrip heb voor agenten, marechaussees, beveiligers, militairen etc. die binnen de ambtsinstructie cq. geweldsinstructie óók de grenzen van het toelaatbare opzoeken en daar niet overheen gaan. Je bent dan misschien van de verkeerspolitie (of iets dat er mee samenhangt), maar ik hoef je vast niet te vertellen dat je bij een aanhouding ook de trucjes toepast waarvan de neutrale toeschouwer misschien zou zeggen "nou nou, moet dat nu zo?".
Vriendjes?