Hulpverlening 1e uur cruciaal?

[CM]

Even een kleine correctie op het diamantenkwartiertje: het gaat niet zozeer om het handelen als de tijd een ambulancebemanning ter plaatse mag zijn bij een kritieke slachtoffer. Het begrip komt eveneens als het gouden uur uit de VS.

WM

[vesalius]

Even een kleine correctie op het diamantenkwartiertje: het gaat niet zozeer om het handelen als de tijd een ambulancebemanning ter plaatse mag zijn bij een kritieke slachtoffer. Het begrip komt eveneens als het gouden uur uit de VS.

WM

Ok, ik ken het meer als de tijd voordat er professionele hulp is en je afhankelijk bent van omstanders voor je overleving.

Alhoewel over aanrijtijden en het nut daarvan ook genoeg te bomen valt, alhoewel je daar in het verleden ook zelf al wel eens gepost hebt geloof ik

[CM]

Even voor alle duidelijkheid, de begrippen, zoals ik ze ken, zijn:

"The Golden Hour" (spreekt voor zich).

en

"The Platinum 15 minutes" (dit heeft dus betrekking op de tijd ter plaatse).

Letterlijk vertaald zou jouw uitdrukking moeten zijn "The Diamond 15 minutes". Deze uitdrukking is mij niet bekend, maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat het niet bestaat.(Soms ben ik net ook maar een mens.... ).

WM

[Rescue]

Mij is het zo ooit uitgelegd, door een van groundfathers van de PHTLS in de U.S.

Golden Hour,  is de tijd binnen 1 uur, vanaf het moment van ongeval tot op de operatie kamer..

De gouden uur is, op gedeeld in de volgende tijden.  (ooit ook gepresenteerd door de vereniging van traumatologie (1996) (Dr. A.van Vugt),
15 minuten (max) 1 aanrijtijd ambulance, dus de First Aid fase,
15 minuten voor stabilisatie patient door de ambulancezorg,  (Diamanten kwartier)
15 miinuten voor vervoer naar SEH,
15 Minuten voor SEH, naar Operatie kamer (indien nodig..)

[ceesbo]

Ik ben de reageerders op dit item enige uitleg verschuldigd, vandaar dit berichtje.

Als medicijngebruiker heb ik me lange tijd zorgen gemaakt hoe - in een noodgeval - mijn medicijngebruik (o.a. anti-stolling) bij de hulpverleners bekend kon worden. Voor vakanties maakte ik een provisorisch medicijnlijstje, zodat mijn gezinsleden dat in een noodgeval aan de hulpdiensten konden laten zien.

Vanwege sterk afwijkende INR-waarden kwam ik elk jaar in het ziekenhuis terecht en kon met mijn medicijnlijstje aangeven wat en hoeveel ik gebruikte. De reacties van de medewerkers van die ziekenhuizen (Frankrijk, Spanje, Engeland, België) waren alle erg enthousiast: of iedereen in NL zo'n handig pasje had?

Begin 2010 heb ik besloten dergelijke pasjes (maar dan véél opvallender en véél completer) uit te gaan geven voor geïnteresseerde medicijngebruikers. Via een website kunnen geïnteresseerden zich registreren en voor zichzelf of voor anderen relevante gegevens invoeren en een pasje bestellen.
Voor de samenstelling van het pasje heb ik contact gehad met enkele ambulancemedewerkers van de regio Hollands-Midden die lieten weten welke gegevens op het prototype van het pasje ontbraken of overbodig waren.
Zowel de commentaren van deze professionals alsook jullie bijdragen via dit forum waren voor mij zeer waardevol.

De info m.b.t. het "golden hour" die ik van jullie kreeg was zeer welkom. Wat ik echter tot op de dag van vandaag niet heb kunnen vinden is wetenschappelijk bewijs over de toegevoegde waarde van het "golden hour". Medici uit diverse categorieën zijn overtuigd van de procedure "golden hour", maar wetenschappelijke onderbouwing is nauwelijks te vinden. Het is overigens wel verklaarbaar dat hierover weinig wetenschappelijk onderzoek beschikbaar is: het is immers nauwelijks aan te tonen dat behandeling van iemand volgens de "golden hour"-procedure beter of slechter heeft uitgepakt dan een andere behandeling.

Voor meer informatie verwijs ik graag naar de website http://www.medicijnlijst.nl. Op- of aanmerkingen zijn van harte welkom!

Nogmaals dank ik jullie hartelijk voor jullie bijdragen.

[CM]

Cees,

Leuk iniatief! Dat is nou de pioniers mentaliteit dat dit land groot heeft gemaakt.

Wat betreft de wetenschappelijke onderbouwing voor het Gouden uur betreft, die is er simpelweg niet. Het is ooit geroepen door R. Cowley Adams, een van de grondleggers van de traumazorg in de VS, maar nooit bewezen. Vandaar dat het nu als achterhaald wordt gezien door velen uit de acute zorg.

WM

[ceesbo]

Cees,

Leuk iniatief! Dat is nou de pioniers mentaliteit dat dit land groot heeft gemaakt.

Wat betreft de wetenschappelijke onderbouwing voor het Gouden uur betreft, die is er simpelweg niet. Het is ooit geroepen door R. Cowley Adams, een van de grondleggers van de traumazorg in de VS, maar nooit bewezen. Vandaar dat het nu als achterhaald wordt gezien door velen uit de acute zorg.

WM

Ik ga er bijna van blozen!

Vandaag heb ik een proefschrift gevonden van Rob A. Lichtveld (Prehospitale zorg aan polytraumapatiënten in Nederland), waarin enkele waardevolle wetenschappelijke (!) passages staan.

Ik hoop met de pasjes werkelijk een positieve bijdrage aan de zorg te kunnen leveren.

[Golly]

vanuit een wetenschappelijk perspectief zou je hier wel onderzoek naar kunnen doen, maar ethisch is het absoluut not done.
Dan rest slechts nog een vergelijking tussen cases die wel binnen de golden hour behandeld zijn en cases waarbij het langer heeft geduurd, retrospectief dus.
Echter is het dan heel moeilijk om je criteria te formuleren want het moet een grote externe validiteit hebben (toepasbaar in veel situaties).
Neem je namelijk alleen T1 dan is de kans op overleving na een uur klein, en kun je dus niet vergelijken, neem je T2 dan is het resultaat niet toepasbaar op de T2, en voor T3 wordt the golden hour alweer minder belangrijk omdat zij niet (potentieel) vitaal bedreigd zijn, en je dit dan weer niet op de andere categorieën kan toepassen.
Verder moet je dan bepalen wat je precies verstaat onder het golden hour. Is dat binnen een uur specialistische medische hulp (via een heli/mmt), binnen een uur in het ziekenhuis, of binnen een uur op ok.

Dit moet dan ook gelijk zijn in de cases, alsmede het niveau van behandeling en de level of injury en overlevingskans.

Vroeger werd geneeskunde inderdaad gebaseerd op de mening van de professoren en dus op fysiologie en logisch nadenken en ervaringen.
Tegenwoordig werken we met EBM (evidence based medicine) waar mogelijk, aldanniet gecombineerd met Best practice (de mening van die prof.)
Vaak is het echter niet meer mogelijk om EBM te doen doordat onderzoek naar therapieën te doen omdat ze mogelijk de kans op gezondheid negatief beïnvloeden en dus nooit goed worden gekeurd door de MEC (medisch ethische commissie). Hierdoor zal best practice belangrijk blijven in alle medische gebieden en ook de spoedeisende/intensieve/prehospitale.

Hiernaar onderzoek doen is moeilijk maar zal wel nodig zijn en steeds meer gebeuren.

[Golly]

Ik ga er bijna van blozen!

Vandaag heb ik een proefschrift gevonden van Rob A. Lichtveld (Prehospitale zorg aan polytraumapatiënten in Nederland), waarin enkele waardevolle wetenschappelijke (!) passages staan.

Ik hoop met de pasjes werkelijk een positieve bijdrage aan de zorg te kunnen leveren.

hier is de link naar t proefschrift van Lichtveld, geschreven aan de UU

http://igitur-archive.library.uu.nl/dissertations/2007-0126-201729/full.pdf