http://www.telegraaf.nl/reiskrant/6212284/__Douane_knap_vrijpostig__.html?p=21,1za 06 mrt 2010, 07:00 | 171 reacties
Eigenaar draait op voor missers bij in beslagname
Douane knap vrijpostig
door JOS VAN NOORD
AMSTERDAM - AMSTERDAM – Bij onze douane lijkt het er helemaal van af te hangen wié je treft. Er zijn volop vriendelijke, begripvolle en redelijke douaniers, maar er zitten ook akelige dienstkloppers tussen, nogal wat onmogelijke machtswellustelingen die zelfs voor futiele, onbedoelde overtredingen maar al te graag het hele arsenaal aan overheidssancties op de vermoeide reiziger loslaten: proces-verbaal, in beslagname en hoge boetes uiteraard. En zoals zo vaak: nare ervaringen blijven lang hangen.
Dat blijkt wel uit de stortvloed aan reacties op mijn vraag van vorige week naar uw ervaringen met onze douaniers.
Vooral reizigers die terugkeren uit Azië, moeten het ontgelden: velen schrijven mij dat zij met tegenzin aan de thuisreis beginnen, alleen al door de gedachte aan de mogelijkheid dat zij er op Schiphol worden uitgepikt en hun bagage moeten omkeren. Verscheidene lezers melden mij dat zij om dié reden liever via een buitenlandse luchthaven reizen, bijvoorbeeld Bremen of Frankfurt. Niet omdat de douane daar zo coulant is, maar omdat zij die als normaal, correct en hoffelijk ervaren.
Smokkel is smokkel, schrijft mij ook menige lezer. En: „Er is voldoende informatie over wat je mag meenemen en wat niet.”
Dat zal zo zijn, maar veel Nederlanders zijn een pietluttige overheid zat, temeer omdat hele bevolkingsgroepen die zich niet aan de regels houden en bij wie ook geen belasting te halen valt, kennelijk ongestoord hun gang kunnen gaan.
Het is een probleem, waar ook onze politie dagelijks tegenaan loopt. Enerzijds (blijkt ook uit de verkiezingsuitslag) willen veel Nederlanders dat de regels strenger worden gehandhaafd, maar zodra zij als gevolg van deze door hen zo vurig gewenste strengere aanpak zélf de pineut zijn, beginnen ze te jammeren.
Treinconducteurs, politieagenten, douaniers – het zijn beroepen die niet alleen onkreukbaarheid vereisen, maar vooral ook relativeringsvermogen, zelfs humor en enig psychologisch inzicht.
De illegale invoer van een nieuw T-shirt uit Kuala Lumpur is tenslotte geen halsmisdrijf. Is het redelijk dat iemand die vijf nephorloges meebrengt uit Taiwan, er vier gewoon mag houden, maar voor de vijfde zwaar door de mangel moet?
In de aandoenlijke douanestrijd tegen de smokkel in beschermde diersoorten valt vooral een zekere gelijkenis op met de strategie van de rattenbestrijding. Alle ratten moeten opgeruimd, maar niet allemaal tegelijk, want bij onverhoopt volledig succes is ook de bestrijdingsdienst ten dode opgeschreven. Dat is de bedoeling niet!
Sommige lezers vragen zich af waarom de douane het altijd op hen heeft voorzien. Zij voldoen aan een profiel! Mensen die alleen reizen, springen er meteen uit. Ook bij aankomst uit economisch grijs-georganiseerde risicogebieden is onze douane extra alert.
Het omgekeerde is ook het geval.
Een kennis van mij vroeg zich af waarom hij in Frankrijk met zijn autootje telkens door de grenspolitie van de grote weg wordt gehaald voor onderzoek, iedere keer als hij richting zuiden tuft. Heel simpel: hij rijdt alleen en komt, gezien zijn kentekenplaten, uit Nederland, het wietland bij uitstek! Maar zodra de controleurs zijn racefiets zien in de kofferbak, die verder vol ligt met andere sportspullen, mag hij meteen weer verder rijden. ’Monsieur est un sportif! Bon voyage!’
Dat laatste, daar komt ’t op aan: correctheid en wellevendheid. Niet het sterkste punt van sommige douaniers op Schiphol! Daar worden geregeld spullen afgepakt, die dan later volkomen legaal blijken, waarna de eigenaar wordt gesommeerd om ze ’even’ op te halen. Alsof onze controlestaat niet alleen over driekwart van onze portemonnee beschikt, maar ook onbeperkt beslag mag leggen op onze kostbare tijd.
Nog even en we moeten aan de grens btw betalen over elke in het buitenland genoten maaltijd: ’Blijkens de bodyscan kwam u binnen met een volle maag!’
