Hoe veilig is de particuliere beveiliging?
Door Suraya Lavanga | 17 Februari 2010
Waar de politie bezuinigt en zich terugtrekt uit de openbare ruimte, springt de particuliere beveiliging in het gat. Maar wie zijn deze hoeders van uw en onze veiligheid, die met elkaar concurreren in een schimmige, snel veranderende markt? ‘Je werkt in dit vak met één been in het ziekenhuis en met het andere in de gevangenis.’
Dat de communicatie tussen politie en particuliere beveiliging niet altijd optimaal verloopt, blijkt uit het COT-rapport over de strandrellen in Hoek van Holland, dat vorig jaar december verscheen. Politie en het beveiligingsbedrijf, International Security Agency (ISA), zijn het om te beginnen oneens over het aantal bezoekers van het ‘Sunset Grooves’-feest op 23 augustus 2009, dat zo tragisch eindigde in massaal geweld en de dood van een jongen, neergeschoten door in het nauw gedreven undercoveragenten. Volgens de politie waren er dertigduizend bezoekers; ISA houdt het op achttienduizend. In het veiligheidsplan was uitgegaan van vijftienduizend bezoekers, op basis waarvan ISA 54 beveiligers had ingeroosterd – een verhouding van 1 op 278 bezoekers. Volgens ISA is dit een gangbare verhouding voor evenementen met een laag risico. Een dag voor het feest kreeg de organisatie te horen dat er hooligans zouden komen, waarop er nog vier beveiligers werden toegevoegd. “De politie had toegezegd dat zij de hooligans voor het terrein al zouden tegenhouden. Het is niet onze taak om hooligans buiten te houden, maar om het festival veilig te laten verlopen en bezoekers te beveiligen. En dat hebben we gedaan,” zegt ISA-woordvoerder Hans Holtman.
Het COT – het in Nederland toonaangevende instituut voor veiligheids- en crisismanagement, concludeert in zijn rapport over de werkzaamheden van ISA in ieder geval anders. Het beveiligingsbedrijf zou ‘onvoldoende in staat zijn geweest zich te houden aan de gemaakte afspraken’, ‘heeft ten onrechte nagelaten het aantal bezoekers te tellen’ en bleek ‘niet in staat additionele capaciteit voor de particuliere beveiliging te realiseren ondanks de informatie over de komst van hooligans’. Holtman blijft volhouden dat ISA wel degelijk het afgesproken werk heeft uitgevoerd en dat de undercoveragenten zich zonder overleg met ISA op het terrein hadden begeven: “Was de politie de afspraken met ISA nagekomen, dan had de calamiteit zich niet hoeven voordoen, althans niet in deze betreurenswaardige vorm.” Het beveiligingsbedrijf is ‘not amused’ over het COT-rapport en overweegt een contra-expertise.
Holtman, 32 jaar in het vak, zegt: “Als mensen willen rellen, dan lukt dat ook. Dat betekent dat wij op gezette tijden stevig moeten optreden om het voor de rest van de bezoekers aangenaam te houden. Wij beveiligen al jaren grote evenementen, zoals de TT Assen met meer dan 100.000 bezoekers. Daar kan het tussen bezoekers ook wel eens uit de hand lopen. Jarenlang gaat het wel goed – het is belangrijk om dat te benadrukken. Sunset Grooves was een incident, een uitzonderlijk incident. Als het goed gaat, dan hoor je niets, maar als het misgaat… Je werkt in dit vak met één been in het ziekenhuis en met het andere been in de gevangenis. Of je krijgt de klappen, of je moet ze geven. Mensen zoeken de grenzen op en als beveiliger sta je vaak in je hemd. Ik zeg niet dat beveiligers bewapend moeten worden, maar er zit nog heel veel ruimte tussen niets en een vuurwapen. Handboeien, bijvoorbeeld.” Holtman is er van overtuigd dat de beveiliging een volwaardige plaats kan innemen naast de politie. “Maar de maatschappij verhardt,” zegt Holtman. “Voor beveiligers is niets aangepast qua bevoegdheden en middelen. Dat is wel nodig.”
Lees het hele artikel in de HP/De Tijd van deze week
