Ik heb bovengenoemd artikel even opgezocht.
- Het "teugvolume" was gemiddeld 27% van de geschatte dode ruimte van de patiënten.
- De end-tidal CO2 bleef tijdens de reanimatie meetbaar, wat suggereert dat er wel enige gasuitwisseling plaatsvond, maar was 1/10 van normale end-tidal CO2's. Als verklaring suggereren de auteurs dat er sprake kan zijn van "direct bulk flow, longitudinal dispersion, Pendeluft ventilation, asymmetric velocity profiles, and molecular diffusion".
- Alle patiënten in deze studie waren geïntubeerd. De auteurs beredeneren dat bij niet- geïntubeerde patiënten de "teugvolumes" bij chest compression only CPR door partiële luchtwegobstructie nog een stuk lager liggen dan genoemde 41.5 mL / 27% van de dode ruimte.
- Ook verwijzen ze naar artikelen over dierstudies die observeerden dat gasping in dieren wel een effectieve ademhaling is. Als verklaring waarom gasping bij mensen geen effectieve ademhaling is, stellen ze dat mensen in liggende positie een minder vrije luchtweg hebben.
- Als verklaring waarom in dierstudies chest compression only CPR effectief is, beredeneren ze dat mensen relatief een bredere borstkas hebben, waardoor de er bij een borstcompressie relatief minder longvolume wordt verplaatst en waardoor mensenlongen minder elastische kracht hebben. De elasticiteit vermindert ook naarmate de circulatiestilstand langer duurt.
In de Lancet vond ik een review:
Michael Hüpfl, Harald F Selig, Peter Nagele
Chest-compression-only versus standard CPR
The Lancet, Volume 377, Issue 9767, 26 February–4 March 2011, Pages 718-719
Zij vonden dat chest-compression-only CPR geassocieerd was met een betere overlevingskans dan standaard CPR (14% vs 12%). Iedereen in deze groep kreeg reanimatie-instructies van de centralist.
Kritiek op dit artikel was dan ook dat het via de telefoon aanleren van beademing 2 minuten extra kost en dat de mensen die beademd werden dan ook 2 minuten later CPR kregen dan de groep die alleen borstcompressies kreeg.
In hun analyse van 7 observationele cohortstudies vonden ze geen verschil in overleving tussen beide technieken (8% vs 8%).
Hun conclusie was: "For adults with out-of-hospital cardiac arrest, instructions to bystanders from emergency medical services dispatch should focus on chest-compression-only CPR."
Ik vond ook een Japanse studie:
BMJ. 2011 Jan 27;342:c7106. doi: 10.1136/bmj.c7106.
Outcomes of chest compression only CPR versus conventional CPR conducted by lay people in patients with out of hospital cardiopulmonary arrest witnessed by bystanders: nationwide population based observational study.
Ogawa T1, Akahane M, Koike S, Tanabe S, Mizoguchi T, Imamura T.
Zij vonden geen verschil in overleving en neurologische uitkomst tussen beide reanimatieregimes bij out of hospital cardiac arrests.
Conventionele CPR gaf betere uitkomsten dan chest compression only CPR bij patiënten met een hartstilstand die niet primair cardiaal was, jongere mensen en mensen bij wie er een delay was in de start van de CPR.
N Engl J Med. 2010 Jul 29;363(5):434-42. doi: 10.1056/NEJMoa0908991.
Compression-only CPR or standard CPR in out-of-hospital cardiac arrest.
Svensson L1, Bohm K, Castrèn M, Pettersson H, Engerström L, Herlitz J, Rosenqvist M.
Deze prospectieve, gerandomiseerde studie toonde geen significant verschil in overleving na 30 dagen bij telefonische instructie van de centralist voor compression-only CPR en instructie voor standaard CPR.
Mijn conclusies zijn
- dat de overlevingswinst in het weglaten van beademingen hem zit in de tijdswinst die je krijgt voor het starten van de reanimatie als je een totale leek niet eerst hoeft uit te leggen hoe hij moet beademen en
- dat borstcompressies geen klinisch relevante ventilatie veroorzaken.