Ik heb inderdaad geen moeite met de taal op de afgelopen pagina's, maar als leek heb ik nu wel behoefte aan een 'wat betekent dit in de praktijk voor mij?'
Als ik de discussie goed begrepen heb is de conclusie nu vooral dat er nog geen overtuigende voordelen (of nadelen) zitten aan het beademen tijdens een reanimatie. Het beademen is het meest effectief als dit goed gebeurd, maar óf dit goed gaat blijkt nauwelijks te controleren. Daarnaast zitten er enkele risico's aan het beademen op een incorrecte manier (waaronder het 'maag opblazen'). De meningen blijken hierover verdeeld.
Voor mij als leek vertaald naar de praktijk; als ik iemand op straat in elkaar zie zakken, de ABC afwerk en begin met reanimatie. Er vanuitgaande dat ik een gemiddelde kans heb om de beademing incorrect/ineffectief te doen: hoe ernstig is de 'schade' die ik daarmee kan toebrengen. Weegt dit op tegen de eventuele voordelen (waarmee ik dus, zoals ooit aangeleerd 30:2 blijf volgen)? Of is het belang van continu compressies en het wegnemen van de kans op ' beademings-schade' groter, waardoor ik vanaf heden het beademing kan laten zitten.
Als ik nu afgelost wordt door een chagrijnige ambu-vpk omdat ik beademd heb 'terwijl leken dat al tijden niet meer doen/mogen' wordt ik daar graag op voorbereid
Mocht de discussie op de vorige pagina's de conclusie hebben dat deze vraag niet zo eenvoudig beantwoord kan worden, dan hoor ik dat ook graag.